Nader tot God – de allergrootste nood

Nou, mij is gevraagd: Hoe zit het met (de verhandeling over) Efeze? Ja, ik denk aan Efeze. En ik kijk uit naar Efeze. En ik ben niet vergeten waar ik gebleven ben. Ik wilde gewoon eerst iets anders doen. Ik zat maanden te denken dat de boodschap die ik zou gaan doen tijdens de Fellowship conferentie dit jaar daar vandaan zou gaan komen – het is een relatief bekend – vers uit Jakobus 4: “Nader tot God, en Hij zal tot u naderen” Velen van ons hebben die in ons huis. Nader tot God. Dat zie je. Wij hebben het in dat van ons. Ik geloof dat het in de badkamer hangt. Het staat daar op een bordje. Ik heb het op verschillende plaatsen gezien. Ze zouden het zelfs bij Evans (hotel) kunnen hebben waar wij nu verblijven Maar we kennen die tekst. Dat is de tekst waar ik het over wilde hebben tijdens de conferentie. De conferentie gaat natuurlijk niet door. Dat heeft ervoor gezorgd dat ik de mogelijkheid heb om dit uit te werken in een miniserie. Ik weet niet precies wat het gaat worden. Het kan variëren van drie preken tot tien preken. Ik moet gewoon kijken hoe het gaat. Ik heb ideeën over wat ik wil zeggen, waar ik naartoe wil met betrekking tot deze passage. Maar ik heb het nog niet uitgewerkt. Ik ga dit per boodschap uitwerken. Ik ben nooit op het punt aanbeland waar ik de boodschap voor de Fellowship conferentie heb gemaakt omdat ik gewoon nog niet klaar was om dat te doen en we het voor die tijd hebben afgeblazen. Dus dit is waar ik heen wil. Laten we in onze bijbels naar Jakobus 4 gaan. Ik wil er niet een vers uitpakken zonder de context dus ik wil dat we de eerste 10 verzen lezen van Jakobus 4. Jakobus 4:1, “Vanwaar al die strijd en al die conflicten in uw midden? Vloeien ze hier niet uit voort: uit uw hartstochten, die in alle delen van uw lichaam strijd voeren? U verlangt naar iets en krijgt het niet. dus u moordt. U benijdt anderen en beijvert u om dingen te bemachtigen en kunt ze niet krijgen. U maakt ruzie en voert strijd. maar u krijgt niet omdat u niet bidt. U bidt wel maar u ontvangt niet omdat u verkeerd bidt met het doel het in uw hartstochten door te brengen. Overspelige mannen en vrouwen Weet u niet dat de vriendschap met de wereld vijandschap tegen God is? Wie dan nu een vriend van de wereld wil zijn, wordt als vijand van God aangemerkt. Of denkt u dat de Schrift tevergeefs zegt: ‘De Geest, Die in ons woont, verlangt Die vurig naar afgunst’? Hij echter geeft des te meer genade. Daarom zegt de Schrift: ‘God keert zich tegen de hoogmoedigen, maar aan de nederigen geeft Hij genade.’ Onderwerp u dan aan God. Bied weerstand aan de duivel en hij zal van u wegvluchten. Nader tot God, en Hij zal tot u naderen.” Dat is vers 8. Dat zal de focus van onze preken zijn de komende weken, hoeveel het er ook zullen zijn. Laten we doorgaan met lezen. “Reinig de handen, zondaars, en zuiver de harten, dubbelhartigen. Besef uw ellendige staat en treur en huil. Laat uw lachen veranderd worden in treuren en uw blijdschap in droefheid. Verneder u voor de Heere, en Hij zal u verhogen.” Je ziet dus het vers waar ik het over wil hebben. “Nader tot God, en Hij zal tot u naderen.” dat is hoe de (herziene) statenvertaling het zegt. Slechts 9 woorden. ding dat niemand van ons doen kan met dit tekstgedeelte is het benaderen alsof je slechts toeschouwer bent. En ik heb het niet enkel over vers 8. Ik heb het over de verzen ervoor. Je kan zeggen, o, dat is op mij niet van toepassing Ik heb niemand vermoord. Ja, maar we weten dit. We weten dat als we kwaad zijn op iemand en het is onterecht, als we een wrok koesteren richting mensen, als we iemand haten, we weten wat de bijbel daarover zegt. En de waarheid is, We hebben zulke gevoelens gehad – de gevoelens die kunnen leiden tot moord. We zijn nooit zover gekomen dat we openlijk de misdaad hebben begaan, maar de werkelijkheid is dat we allen de geneigdheid in ons hebben tot dat soort gedrag. Niemand van ons kan hier afstand van nemen en zeggen: Dit is op mij niet van toepassing. Dat kan je niet doen. Dit heeft betrekking op ons allemaal. Dit raakt ons allen. Kijk maar. Vers 2, dit is een heel basale uitspraak. “U verlangt naar iets en krijgt het niet.” Wie van ons zal zeggen: “Dat is niet voor mij. Dat herken ik niet.” Dit is het probleem, toen we aan het zingen waren, was er een regel die ging over onze honger naar God. het een na laatste vers dacht ik. Honger. Het punt is: honger. niemand van ons denkt aan honger en zegt, “Dat is een vreemd begrip voor mij. Dat woord begrijp ik niet.” Het punt is dat als je nadenkt over het christelijk geloof ik dacht aan honger. We hebben een honger. Je denkt aan hongeren en dorsten naar gerechtigheid. Als we er echt over nadenken, zijn we behoeftige wezens. God heeft ons zo gemaakt – we hebben behoeften, we willen dingen, we verlangen, we hebben dorst, we hebben honger – en werkelijk, het enige dat verandert als we gered worden is dat die behoeftes, verlangens en wensen en honger veranderen. Ze gaan niet weg. Ze veranderen alleen. Zo heeft God ons gemaakt. Dat is hoe we zijn. Ik bedoel, niemand zal dit betwisten. En kijk hier eens naar, het staat er nog een keer in vers 2. “U krijgt niet…” Denk eens na over deze woorden hier. Mensen – wij – verloren of gered, er zijn alerlei dingen die we niet hebben. Dit is waar de verlangens vandaan komen. Verlangens komen hier vandaan: Ik wil iets dat ik niet heb. Zelf als we praten over hongeren en dorsten naar de gerechtigheid, je hongert en dorst. Het is duidelijk dat, als je nadenkt over gerechtigheid gewoon de rechtvaardigheid die je hebt aangeleerd, je daarin niet volmaakt bent. als je denkt dat je hongert naar de gerechtigheid en hongert naar de volmaakte gerechtigheid die wordt gevonden in Christus, we niet alles hebben van Christus waar we naar verlangen. We hongeren naar de Vader. We hebben niet alles van de Vader waar we naar verlangen. Dit is gewoon de werkelijkheid. We lopen rond met behoeftes. Je wordt wakker in de ochtend, Wat ga je doen? Waar ga je naartoe? Je gaat hier naartoe. Waarom? Waarom wil iemand uberhaupt koffie drinken? Omdat we iets willen. Wat willen we? Je houdt misschien van de smaak. Je houdt misschien van de caffeine. Waarschijnlijk houden de meesten van ons van de caffeine. Dus ik neem wat voor mezelf. Waarom? We houden ervan om ons wakker te voelen. Wat doe je daarna? Nou, je maakt ontbijt of je drinkt een smoothie. Waarom drink je een smoothie zoals ik dat doe? Het smaakt niet echt heel lekker, maar ik verlang naar iets. Wat verlang ik? Ik verlang een goede gezondheid. Je gaat jezelf douchen. Wat verlang je? Je wil je niet vies voelen. Je wil niet vies ruiken. Je wil niet dat je haar er vettig uit ziet. We worden voortgedreven door verlangens. Er zijn alerlei dingen die we niet hebben. Wat een omschrijving van onszelf! Ik bedoel, het is niet alleen de bron van zijn problemen, het is hoe de mens in elkaar zit. Het is hoe we zijn gemaakt. Wie van ons heeft niet verlangd naar iets dat we niet hebben? Niemand van ons. En het is niet zo dat je kan terugdenken aan een tijd drie jaar geleden dat dat zo was. Elke dag worden we geconfronteerd en we worden voortgedreven, we zijn verlangend. We doen dingen, we gaan naar allerlei plaatsen, We eten, we drinken. We bidden. We komen tot het Woord. Wat drijft ons? Je zou kunnen zeggen, het is onze plicht. het is zus of zo. Maar er is iets, Er is een bepaalde ernst. Er is een soort begeerte. Er is iets van een verlangen iets dat ons aanlokt in alles. Alles. Je hebt iemand die lijdt. Je hebt iemand die geen goede gezondheid heeft. Mijn vrouw lijdt momenteel aan iets. Het gaat van het ene slechte stadium naar het volgende slechte stadium. Wat wil je als je daarin verkeert? Nou, je verlangt ernaar om je gezondheid terug te hebben. Strijd. Je komt in de situatie waarin je je zorgen maakt over dingen. Er is strijd. Of er is een pandemie. Ik wil leven. Ik wil niet ziek worden. O nee, we komen in een grote recessie terecht. Wat wil je? Wat verlang je? Ik wens mijn baan niet te verliezen? Waarom? Je ziet, we worden door deze dingen voortgedreven. Wat gebeurt er in mensen? Weet je, een van de dingen is, de mens komt in de wereld, en hij is gewoon ontevreden. Hij is niet voldaan. Heb je ooit een kleine baby gezien? Ik bedoel een hele kleine. Het kan pasgeboren zijn. Ik heb er vier gezien van heel dichtbij. Ze komen in de wereld en wat doen ze? Hab je ooit een baby gezien van slechts een paar dagen oud die keihard huilde? Wat wil het meestal? Het wil moeders melk. Dat is hoe we in de wereld komen: Waaaaahhh! Geef! Geef! Geef! Dat is hoe de mens is. Als je naar de problemen in de wereld kijkt, Kijk, het is geen hogere wiskunde. Dit is niet iets waar we slechts toeschouwers van zijn. We voelen ons hiermee verbonden. We kijken naar de mens en we zeggen wat is er met ons aan de hand? Het komt hierop neer. Het punt is dat we niet alleen al deze verlangens hebben er zijn heel wat dingen in deze wereld die we misschien willen, maar niet nodig hebben maar de waarheid is dat mensen grote behoeften heeft. Er zijn dingen die we nodig hebben! En dat is een van de dingen waar ik het over wil hebben. Als we denken over het naderen tot God, moeten we denken over onze grootste nood. Wat is er echt met ons aan de hand? En op persoonlijk vlak, werkelijk, Wat is onze grootste nood? Wat is het? Ik stel geen fictieve vraag. Dit is niet wat godsdienstig gebazel dat we geacht worden te horen in de kerk. Kijk naar wat Jakobus zegt. “Wat veroorzaakt conflicten? Wat veroorzaakt strijd in uw midden? Zijn het niet Uw hartstochten?” En het is iets dat binnen in ons aan de hand is. Er woedt oorlog in ons. Dit is niet enkel oorlog buiten ons. Het gaat niet alleen om mensen die ruzie hebben. Ja, dat is er ook. Maar het is in ons. We hebben strijd van binnen. We verlangen. We hebben niet. U verlangt naar iets en krijgt het niet. Het staat er nog eens: u krijgt het niet. Er staat dat u verkeerd bidt om het in uw hartstochten door te brengen. We moeten hierop terug komen. Wat is het christelijk geloof? Wat is het? Ik vraag dat omdat de boodschap van het christendom de enige hoop is in deze wereld nu. Het is de enige plaats waar we een antwoord zullen vinden. En we moeten onzelf afvragen: Wat is de christelijke boodschap? Waar gaat het echt over? Waarop geeft het een antwoord? Welk antwoord hebben we voor de wereld? Met al zijn behoeften? En weet je? We weten wat zich binnen in ons afspeelt. Dat is waar het hier over gaat. Binnen in ons. Binnen in ons. Het zijn deze verlangens die met elkaar strijden binnen in ons. En weet je wat er gebeurt? Niet alleen jij bent zo, Met hoeveel zijn we in de wereld? Zijn we al bij de 8 miljard? We zijn in de wereld met miljarden en miljarden mensen die allemaal hetzelfde zijn. Hoe moet het? Welk antwoord hebben we voor de wereld? What is die absolute nood waar het evangelie over gaat? Wat ziet het evangelie als de grootste nood van de mens? Iemand zal zeggen: Oh, de vergeving van zonden. Dat is niet het belangrijkste dat een mens nodig heeft. Dat is nooit het punt in de Schrift. Die zonde zelf is een obstakel voor onze grootste behoefte. Maar de vergeving van zonde niet, dat is het niet. Wat denk je dat het is? Wat zou je antwoorden? Wat is de ultieme behoefte van de mens? Kijk, ik weet dat iedereen nu, naar een preek aan het luisteren is. Dus je hebt je godsdienstige hoed op. Dus iedereen denkt, nou, we kennen de tekst waar je over preekt, dus we hebben een goed idee over het antwoord. Iedereen heeft zijn godsdienstige verstand aan het werk nu. Maar ik ben er niet in geinteresseerd dat ieder van ons daarwerkelijk anwoord geeft de manier waarop we zouden antwoorden om te slagen voor de test die broeder Jeff jullie geeft op zaterdagochtend tijdens zijn studie. Dat is het niet. Ik vraag jullie dit: Als je helemaal aleen bent -jij Jij Als je helemaal alleen bent, Alleen jij en je gedachten… Dat is alles. Je zit alleen. Wat wens je dat je niet hebt? Ik vraag je niet naar het juiste theologische antwoord. Ik vraag je alleen om eerlijk tegen jezelf te zijn. En kijk, er zijn veel dingen om te verlangen. Een christen kan veel dingen verlangen. Een christen kan naar eten verlangen. Een christen kan verlangen getrouwd te zijn. Een christelijke slaaf, zegt Paulus, kan wensen vrij te zijn, en als hij de mogelijkheid krijgt… Het is niet zoals wanneer we gered worden, we hebben nu maar een wens. Het punt is waar de verlangens zijn, hoeveel ze ons controleren, wat we verlangen. Sommige verlangens die verloren mensen hebben, hebben geredde mensen ook, en daar is niets mis mee. Soms is er wel iets mis mee. Maar ik bedoel, alleen jij en jouw gedachten. Als je eerlijk bent, als je erover denkt Ik weet welke dingen ik verlang. Ik weet welke dingen ik wil. Ik weet wat voor soort dingen als ik helemaal alleen ben, en jij weet het ook. Wat is het? Wat is het precies? Alleen jij, jouw verlangens, jouw wensen. Wat vertellen ze jou over jouw grootste nood? Ik bedoel, eerlijk zijn. Niet het theologisch correcte antwoord. En ja, ik erken dat als christen, het duidelijk is dat onze verlangens, onze wensen, en onze lusten moeten onderworpen zijn aan de waarheid en aan een geest die vernieuwd is. Ik besef dat. Maar jullie begrijpen wat ik bedoel. Jij, met de geest die je hebt, in hoeverre die ook vernieuwd is, wat gebeurt er binnen in je? Toen ik de preek voorbereidde vroeg ik dit aan mezelf. Wat wil ik echt? Wat verlang ik in het leven? Ik kan er eerlijk naar kijken en ik kan zeggen dat ik ernaar verlang dat God mij duidelijk leiding geeft over de toekomst. Ik kan eerlijk zeggen dat ik de sterke wens heb dat God mijn vrouw beter zou maken. Ik kijk ernaar en ik zeg dat ik sterk verlang dat God mijn dochter redt, het huwelijk van mijn dochter en schoonzoon herstelt. Ik wil graag kleinkinderen. Ik verlang naar een derde grote opwekking. Ik verlang ernaar te bidden en God te vinden en Hem dicht bij me te vinden. Ik bedoel, Ik aanschouw het leven en ik denk – En ik wil hier gewoon open zijn, en ik wil dat we allemaal nadenken. Wat is de grootste behoefte? Wat is het? “Vanwaar al die strijd en al die conflicten in uw midden? Vloeien ze hier niet uit voort: uit uw hartstochten, die in alle delen van uw lichaam strijd voeren?” in uw midden. Wat Jakobus besefte is dat er iets gebeurde in mensen. Behoeften. Behoeften zijn fundamenteel. Er is niemand onder ons die niet ergens naar snakt. Iets. Behoeften confronteren ons. Constant. Ze vragen om onze aandacht. Ze zijn er. Behoefte. Iemand verliest zijn gezondheid. Zoals mijn vrouw. Dus wat is de grootste behoefte? Is het om weer gezond te worden? We willen vrij zijn van ellende. Mensen willen vluchten en rust hebben. Ze willen een geweten waar ze geen last van hebben. We zijn mensen. Het idee van onvervulde verlangens, die heb je. Sommigen van jullie kijken naar jullie kinderen en het verlangen is, dat ze gered zouden worden. Onvervulde verlangens, Dat is gewoon onderdeel van ons menszijn. Maar het is niet alleen onderdeel van ons menszijn, het is onderdeel van iedere dag, ieder uur, iedere minuut van ons menszijn. Wat is de nood? Wat is de grootste behoefte? Ik bedoel, vraag het de rijke. Ben je tevreden? Vraag het een gezond mens. Ben je vrij van ellende? Iemand zegt, je hebt mensen – die single zijn. Als ik alleen maar getrouwd was! En dan heb je getrouwde mensen: Was ik maar alleen! Er zijn eindeloze mogelijkheden. En de waarheid is dat ongeacht de staat waar een man of vrouw zich in bevindt, alle dingen van deze wereld, waar we naar verlangen, het laat een knagend gevoel van leegheid achter. Het enige dat je hoeft te doen is om je heen kijken naar de wereld. Weet je wat je ziet? We hoeven nooit bezorgd te zijn, als je hier bezorgd over bent. Omdat ik weet dat het hier om iets kleins gaat. Maar je hoeft je nooit zorgen te maken dat de democraten altijd zullen blijven regeren. Waarom? Omdat de mens een opeenhoping van onvervulde verlangens is. Wat betekent dat? Het betekent dat ongeacht wie het land regeert, welke partij dan ook regeert, ze er niet altijd zullen blijven, tenzij het dictators worden en ze zichzelf opdringen. Maar als er democratisch gekozen wordt, zullen ze er niet blijven. Waarom? Omdat mensen ontevreden zijn. Ze zijn continue ontevreden. Ongeacht wie er zit, ze willen iets anders, omdat ze altijd denken, herinner je je toen Obama kwam? O, hij is de redder! Mensen zoeken altijd naar een redder. Ze zoeken altijd naar het antwoord. Weet je waarom een TV show het zelden verder brengt dan het tweede seizoen? Als het tien jaar is, wow! Dat heeft lang geduurd. Omdat mensen ontevreden zijn. Dat is hoe het is. De verlangens van mensen. Mensen hebben dit knagende gevoel van leegte. Wat willen mensen? Ik zal je vertellen wat mensen willen. Ze willen iets meer. Weet je, de echte behoefte van de mens is een punt bereiken waar je uiteindelijk iets ontvangt en je niet meer verlangt naar meer. Dat is het. Er is een dorst in mensen. Er is een verlangen naar iets dat is verloren. De mens blijft ernaar zoeken. Wanneer het er op aan komt, al deze verschillende dingen, ze zijn niet de grootste behoefte van de mensheid. En de boodschap van het christendom is dat het ons oog in oog brengt met wat onze grootste nood is. En wat is het? Je weet wat onze tekst is. De grootste nood is het kennen van God. Je zou kunnen vragen: Hoe kan je daar zeker van zijn? Op basis van welke autoriteit kan je zo’n uitspraak doen? Nou, het is allemaal hier in onze tekst. Wat ziet Jakobus? Jakobus ziet mensen die verlangen en niet hebben. En wat zegt hij uiteindelijk? Nader tot God, en Hij zal tot u naderen. Nader tot God en je zal Hem ontvangen. Dat lijkt het antwoord te zijn op al deze knagende, onvervulde verlangens waar de mens mee wordt geplaagd. “Nader to God, en Hij zal tot u naderen.” Gaan we niet gewoon terug naar het eerste boek van de bijbel en zien we Genesis? Ik bedoel, kijk naar de mens daar. Daar is hij. Hij is in de hof. Hij is gelukkig. Hij wandelde met God. Er staat dat God in de hof kwam wandelende in de koelte van de dag. Hij was nabij. Hij was dichtbij God. De mens leefde met God. En hoe was het? Het was paradijselijk. Is dat niet waar we het over hebben? Het verloren paradijs. De mens had het allemaal en hij verloor het. Heb je erover nagedacht hoe de schrift uitdrukt wat er vervolgens gebeurde? Wat zegt de bijbel? Wat zegt de bijbel dat onze ongerechtigheden teweegbrachten? Wat zegt de bijbel dat de zonden veroorzaakten? Je weet het. Je kent het vers. Het is een bekend vers. Jesaja 59. Velen van jullie kennen het. Je weet misschien niet precies waar het uit komt, maar dit vers ken je. “Uw ongerechtigheden hebben een scheiding gemaakt.” Adam at – Adam zette zijn tanden erin, en je kan je voorstellen. Adam en God zijn zoals dit. Hij eet… boem! En het gaat verder. Er staat dat uw zonden Zijn aangezicht voor u verborgen doen zijn. Is dit geen interessante woordkeus? Het is niet alleen scheiding. “Zijn aangezicht verborgen.” We kunnen naar verschillende plaatsen in de bijbel kijken en wat vind je? Je vindt deze woordkeuze. In Ezechiel staat het als volgt: “Het huis van Israel die allen van Mij vervreemd zijn door hun stinkgoden…” De mens gaat achter andere dingen aan. En wat gebeurt er? Vervreemd. Dus je hebt scheiding aangebracht, Zijn aangezicht is verborgen, vervreemd. Of wat dacht je hiervan? “Zij zijn afgerukt door hun ongeloof.” Wat een illustratie is dat! Afgerukt. Of wat dacht je hiervan? Gescheiden. Herinner je je hoe Paulus de Efeziers omschrijft? We hebben deze tekstgedeelten bekeken in Efeze 2. Hij zegt in die tijd, was u vreemdelingen en bijwoners, weet je waar hij op doelt? Hij zegt dat u gescheiden was van Christus, vervreemd van het burgerschap van Israel, vreemdelingen van de verbonden van de belofte, Jullie hadden geen hoop. Je was zonder God in de wereld. Maar gescheiden. Gescheiden. Dit is wat Paulus tegen de Galaten zegt. Hij zegt, oh, je wilt gerechtvaardigd worden door werken? Je bent gescheiden van Christus en je bent uit de genade gevallen. Ik bedoel, er is een probleem. We zien het. We voelen het. Vervreemd. Het grootste probleem van de mens. Nog een klassieke tekst. God vertelt ons door de profeet Jeremia. Hij zegt dit, “Mijn volk heeft een dubbel kwaad gedaan.” Wat is het eerste kwaad? Mijn volk heeft Mij verlaten. God heeft hen niet verlaten. Zij hebben Hem verlaten. En weet je wat het tweede kwaad is? Wat hebben ze uitgehouwen voor zichzelf? Gebroken bakken. En weet je? Dat is wat er altijd gebeurt. Waarom? Omdat de mens altijd maar behoeften heeft. Dat is het. Als je God verlaat, gaan de behoeften niet weg. Dat verlangen, die vurige dorst gaat niet weg Omdat dat is hoe we zijn gemaakt. Dat moet je gewoon erkennen. Dat is de reden achter aanbidding. Aanbidding heeft te maken met waar je waarde vindt. Dat wat de innerlijke begeerte en verlangens zoekt te bevredigen. Dit is wat je je moet realiseren: God maakte ons geheel behoeftig. En Hij maakte ons zo dat we alleen in Hem voldoening vinden. En het probleem is, je verlaat God, en je bent nog steeds dorstig. En dus ga je proberen te drinken uit elke gebroken bak die je je kan voorstellen. Dat krijg je dan. En als we het grootste probleem van de mens zien, wijst het direct naar de mens zijn grootste nood. Ik heb het over de hoogste, de meest uitzonderlijke nood. Je kunt dit weten uit de autoriteit van de schrift. Onze grootste behoefte is niet de vergeving van zonde. Ja, ja, we hebben dat nodig. Omdat het zonde is die ervoor zorgt dat Hij Zijn aangezicht van ons verbergt. Maar onthoudt, dat is het probleem. Dat Hij zijn aangezicht van ons heeft verborgen. Dat er afgerekend wordt met onze zonden, dat is noodzakelijk, maar waarom? Dat is niet een doel op zich. dat is dat Zijn aangezicht ons weer vriendelijk toeschijnt. Dat is het punt. Dat is wat we nodig hebben. Het is God zelf. Word je daar niet blij van? Sommigen van jullie zijn dit vers tegengekomen. Luister nogmaals naar de profeet Jeremia. Luister hiernaar. “Laat wie zich beroemt, zich daarop beroemen, dat hij begrijpt en Mij kent dat ik de HEERE ben.” Wow. “…dat ik de HEERE ben Die goedertierenheid bewijs, recht, en gerechtigheid op de aarde doe. Want in die dingen vind Ik vreugde, spreekt de HEERE.” Dat moet je beseffen. Het is niet alleen: laat wie zich beroemt, zich daarop beroemen, dat hij begrijpt en Mij kent dat ik de HEERE ben. De HEERE zegt, dat is Mijn vreugde. Mijn vreugde is dat u Mij kent. En als we Hem kennen – alle behoeften van de mens zijn daarin vervat. Welke nood heb je die niet wordt beantwoord door een relatie met Hem? Je zegt dat je ziek bent. “Ik ben de HEERE, uw Heelmeester.” Je zegt dat je geen rust hebt. “Komt tot Mij, allen die vermoeid and I’ll give you rest.” en belast zijt en Ik zal u rust geven.” Wat is het waar je gebrek aan hebt? Nou, ik ben arm. Heb je nooit gehoord van de onnaspeurlijke rijkdommen die er zijn in Christus? “Ik ben uw Loon zeer groot.” Er is niets waar we gebrek aan hebben. U zegt, er is verdriet. Hij wist alle tranen af. Het punt is als je Hem vindt, elke behoefte die de mens voelt, elk gebrek aan geluk, elke dorst, elk probleem, alles… Maar wat is het probleem van de mens? Het probleem van een mens is dat hij God niet kent. En hij dwaalt rond. Hij loopt maar wat rond in deze wereld terwijl er aan je wordt getrokken. Het trekt aan je. Verlangens trekken aan je. En dus is het net of de mens is aangelijnd en hij wordt rondgesleurd door zijn verlangens. Zonde zoekt te regeren in zijn sterfelijke lichaam en het maakt dat hij gehoorzaamt aan de lichamelijke verlangens. Dat is wat er staat in Romeinen 6. De mens wordt geleid door de ketting van zijn verlangens. En hij verlangt, hij verlangt, hij verlangt, Hij heeft al die gebroken bakken. Seks, geld, macht, succes, mijn hobbies, mijn sporten, er is altijd iets. De mens heeft het geprobeerd, hij heeft het geprobeerd – Ik heb dit al eerder genoemd. Ik herinner me toen ik Erik voor het eerst ontmoette en het is alsof hij zich gebonden voelde en graffiti verafgoodde. Is dat niet verbazingwekkend? Man! De dingen waar een mens in verstrikt kan raken. We kunnen allemaal naar Erik kijken en zeggen, Zo ben ik niet. Nee, maar je bent zoals jij bent. En je hebt waarschijnlijk problemen die Erik niet heeft. En die heb ik ook. En sommige daarvan zullen ons gewoon zijn, maar het maakt niet uit of het ons gewoon is of ongewoon. Het maakt niet uit of je je eigen bakken hebt of dat we er een delen. Als het gebroken is, dan is het gebroken. En we zijn altijd bezig deze voor onszelf uit te houwen. En wat is er gebeurd? We hebben verlaten… We dwalen rond in de wereld En we zoeken en zoeken. En oh, ik ga die bak proberen en die bak en die bak. En al die tijd is er daar een fontijn. De mens heeft geen rust. De mens heeft geen vrede. Wat hebben we wel? Kijk, dit is de realiteit. Hij is het grootste gemis. En dat is waar deze boodschap echt over gaat. Dit is het – dit is de eerste stap hierin. Tot God naderen. Omdat dit geen gering iets is voor ons. Dit geeft ons antwoord op het diepste niveau. Ik heb het erover of je echt tot Hem nadert. Dit moet werkelijkheid zijn. We kunnen dit niet veinzen. En je kan niet nabij de waarheid leven. Je kan niet alleen maar naar Jakobus 4:8 kijken. Kijk: O ja, dat is prachtig! Ik heb dit thuis in mijn badkamer. Dat is geweldig! Het versiert er de muur of de tafel. Prachtig! Nee, daar heb je niets aan. Ik bedoel, oh, het is een geweldige waarheid, maar je hebt er niets aan. Je hebt er niets aan om het te horen. Het enige waar je iets aan hebt is tot God te naderen om het echt te laten zijn. Dat is wat we moeten hebben. Luister ernaar. “Vanwaar al die strijd en die conflicten in uw midden? Vloeien ze hier niet uit voort: uit uw hartstochten, die in alle delen van uw lichaam strijd voeren? U verlangt naar iets en hebt niet.” Denk hierover na. Conflicten. Waarom? Waarom zouden er ruzies zijn? Verlangen. Wat verlangen we te zijn? Wat wenst de mens echt? De gevallen mens – hij verlangt ernaar zijn eigen god te zijn. Dat is wat hij verlangt. Weet je wat dit betekent? Weet je wat dit geruzie is? Het is domweg een gevecht tussen goden. Het gaat allemaal over de belangrijkste willen zijn, de meeste. Het is ieder van ons vechtend voor zijn eigen rechten. Het heeft met maar een ding te maken: de mens leeft niet dicht bij God. De mens heeft zich niet voor God vernederd, zich onderworpen aan God. De mens is niet recht voor God. in plaats van dat de mens – alle mensen samen zich eendrachtig buigt voor de ware God, zoekt ieder van hen zichzelf god te maken. En waar eindig je dan mee? Strijd. Omdat het een gevecht is tussen goden. Dat is het probleem. Hij kent God niet. Hij is niet in een rechte relatie met God. En dus wat krijg je? Men staat uiteindelijk niet in een juiste verhouding tot elkaar. Ik wil mijn rechten. Jij wil jouw rechten. Ik heb verlangens. Mijn verlangens strijden met jouw verlangens. Jij wil leven. Maar mensen doden elkaar. Ik neem weg wat jij hebt omdat ik wil wat ik wil. En het kan met niet schelen wat jij wil. Dat is hoe de mens is. Liever dan dat we buigen. Welk verlangen je ook noemt, het maakt gewoon niet uit, Hier komt het op neer. Waar komt al het ongeluk in de wereld vandaan? Het is precies hetzelfde. En het punt is dat alles – graffiti en al het andere in deze wereld – alles, elke gebroken bak die maar mogelijk is, het is al geprobeerd en het is mislukt. I bedoel elke keer. De mens is gewoon de hele tijd – wat is hij aan het doen? Hij probeert continu alle dingen te slim af te zijn die hem ontmoedigen en hem naar beneden halen en verslaan. Hij probeert deze altijd te ontlopen. Hij probeert deze dingen altijd te slim af te zijn. Hij probeert het ene middel. Hij probeert een ander middel. Het punt is dat alles al geprobeerd is en aan alles mankeert iets. Dat is gewoon de realiteit. Welke rijke man heeft ooit uitgeroepen op enig moment toen hij zijn rijkdom vergaarde, hij roept uit, “Ik heb het gevonden!”? “Ik heb voldoening gevonden.” “Ik heb het goud aan het einde van de regenboog gevonden.” “Dit is het. Mijn missie is volbracht.” “Ik heb genoeg geld verzameld. Ik ben eeuwig voldaan. Ik ben gelukkig.” Je weet dat dat niet het geval is. De bijbel vertelt ons dat dat niet het geval is. Hoeveel een mens ook heeft, hij smacht altijd naar meer. Hoe meer hij heeft, hoe meer hij wil. Maar weet je wat, hoe meer hij heeft, het is alsof hij alleen maar ongelukkiger wordt. Hij lijkt onvoldaan. En er is geen hoop. Dit is wat Paulus zegt. Paulus zegt, “gescheiden van Christus.” Zie je? Vervreemd. Je bent ver weg. Je hebt geen hoop. Je bent zonder God. Geen hoop. Er is geen hoop. En wat er gebeurt is We proberen altijd de hopeloosheid te slim af te zijn. Oh, die gebroken bak daar – die gaat het oplossen! En kijk, dat is de belofte. Dat is de belofte van advertenties. Dat is waar ze de nadruk op leggen. Ah, Starbucks! Koop dit, en je hebt alles. Dat is reclame maken. Je hebt dit shirt nodig. Je hebt dat soort auto nodig. Kijk naar de mensen in onze reclame. Ze zijn gelukkig. Jij wilt gelukkig zijn. Zie je hen in die auto? Schaf die auto aan. Dan zal je gelukkig zijn zoals zij. Dan koop je die auto en je bent niet gelukkig zoals zij, omdat iets in je nog steeds knaagt. En dat is wat er aan de hand is. Mensen proberen het te verdrijven. En ze nemen drugs. Ze slaan aan het drinken. Of ze zorgen ervoor dat ze altijd bezig zijn. Druk blijven. Ik moet nog naar mijn hulpverlener. Ik zeg niet dat er geen plaats is voor Christelijke hulpverlening die goed zou kunnen zijn. Ik heb het over de wereldse psychiaters, psychologen, psychoanalytici. In niets daarvan is enige hoop. Mensen vinden daarin nooit hoop. Ze worden op medicijnen gezet en ze gaan naar de dokter. Heb je ooit een oud iemand gevonden en ze hebben zoiets van, oh ja, 20 jaar geleden, vond ik deze psychiater. Hij zette me op dit medicijn. En sindsdien ben ik gelukkig geweest! De reden dat ze blijven bestaan is omdat mensen gewoon van het ene niveau van ellende naar het volgende gaan, en dus blijven ze terug komen omdat ze deze bakken proberen en ze werken gewoon niet. Ze werken niet. Hoe weet je dat we niet eeuwig een Republikein in het witte huis zullen hebben? Nou, omdat niets werkt. Het werkt niet in deze wereld. De mens is altijd ontevreden. Hij wil verandering. En hij denkt dat verandering de volgende bak zal zijn. Maar de volgende bak is net zo gebroken als de vorige. En mensen weten het! U weet het! Ik weet het! Wij weten het! En zelfs christenen weten het. Waarom? Omdat we dom genoeg zijn geweest om God te verlaten, geneigd om af te dwalen, HEERE, ik voel het. En wat doen we? We gaan terug en scheppen uit de oude bakken. En dan merken we dat ze net zo gebroken zijn als dat ze waren voordat we gered werden. En je zegt, ik weet niet tegen wie Jakobus het hier heeft. Soms klinkt het alsof dit verloren mensen zouden kunnen zijn (gedachte niet afgemaakt). Maakt het echt uit? Het is hetzelfde. Ik weet het, soms is het moeilijk om te weten tegen wie Jakobus het heeft, maar het maakt hier echt niet uit. Onze antwoorden zijn hetzelfde. Of we nu verloren zijn of gered omdat we van dezelfde lap zijn gescheurd. We zijn mensen en er is uiteindelijk slechts een simpel finaal antwoord op onze behoefte. Dat is het. Waar gaan we heen? Mensen wenden zich vaak tot religie, maar helpt dat ooit iemand? Je herinnert je hoe het was toen ISIS werd gevestigd daar in het Midden Oosten? Herinner je je hoe het was? Heb je ooit gezien hoe eerst al-Qaeda en daarna als tweede ISIS kwam, en de jonge mensen uit West Europa probeerden te lokken? Hoor je ooit de verhalen van sommige van de mensen die daarheen gingen? Ze vonden het niet het paradijs dat het geroemd werd te zijn. Ik kwam terug uit Utah niet zo lang geleden. Weet je wat daar gebeurt? Jonge mensen verlaten massaal het Mormonisme. Waarom? Het is eenvoudig. Er is daar geen hoop. Het katholicisme. Wat brengt dat voort? Je hebt een aantal priesters die pedofielen zijn Kijk, er is veel godsdienst onder de baptisten. Er is er geen hoop. Het is leeg. Waarom? Omdat wat het uiteindelijk doet is dat het zegt tegen mensen zoals wij die zondig zijn, falers, gevallen, gebroken, slaven van onze zonde, slaven van de duivel, het komt voorbij en zegt: wees goed. Doe dit en leef. En wat voor hoop is er daarin? Dus wat doen mensen? Mensen proberen iets te doen. Maar nogmaals, nu heeft hij een geweten. En het geweten vertelt hem altijd, dat het weer een andere gebroken bak is. Omdat hij geen voldoening vindt. Het is niet alsof, oh ja, ik ben goed genoeg geweest. Er is altijd dit knagende gevoel: Ben ik goed genoeg geweest? Zal de balans echt naar de goede kant uitslaan? Weet je, kijk om je heen. Iemand beklimt een berg. Oh, dat is mooi. Dat is prachtig. Hij wint een grote wedstrijd. Geweldig. Hij kijkt een film. Wow, daar werd ik echt door geroerd. Dat raakte me. Dat amuseerde me. Maar wat krijg je? Geef die man dezelfde berg om te blijven beklimmen. Geef die man dezelfde zonsopgang om te blijven bekijken. Wat doet hij? Hij wordt er moe van. Waarom? Omdat we zo gemaakt zijn. Omdat we naar iets verlangen. (gedachte niet afgemaakt). Waarom zijn er zoveel scheidingen in de wereld? Mijn leven zal goed zijn als ik deze vrouw krijg. Maar dan is het niet goed. En tegen de tijd dat je opkijkt, is die kerel aan zijn derde vrouw. Waarom? Broeders, elke kracht die de mens bezit, wordt besteed aan het proberen te streven om deze ultieme nood te vervullen. De mens probeert alles! Alles! En het stelt hem teleur. En een ding is nog steeds niet geprobeerd. En dat is het naderen tot God. Als al het andere is geprobeerd en niet heeft gewerkt, Dit moet een indruk op ons maken. “Nader tot God, en Hij zal tot u naderen.” Ik ga dit nog eens zeggen. Het enige dat deze nood vervult is het vinden van God. Dit vers lenigt de nood niet. De waarheid van dit vers lenigt de nood. Je zegt wat bedoel je? Het is zo’n beetje als volgt, je kunt een restaurant binnengaan. Je kunt naar de menukaart kijken. En je kunt het plaatje zien en je ziet dat er entrecote is. Maar weet je wat? Dat laat je zien wat er is, Maar daarmee heb je nog niet de steak. Dit is zoals het hier is. Het vers zelf, Dat is als het kijken naar de kaart. Het enige wat dat doet is je vertellen wat er is. Maar als we niet echt bijten in die sappige steak, Wat heb je aan de menukaart als je alleen tot daar komt en niet verder? Weten wat er is, is niet hetzelfde als verkrijgen wat er is. Er is hier een realiteit die we moeten onderkennen. God heeft ons gemaakt en God maakte ons voor Hemzelf. Hij maakte ons op deze manier. Hij wilde dat de mens vurige begeerten zou hebben. Maar Hij maakte ons in het bijzonder om vervulling te vinden in Hem en nergens anders. Nergens anders. Dus we kunnen worstelen wat we willen, je kunt de mens zijn vindingrijkheid laten uitoefenen om te maken en uit te houwen deze gebroken bakken, Maar kijk eens om je heen. Zie al die ellendige zielen die hebben geleefd drinkend uit al deze gebroken bakken. En ik zou dit tegen jonge mensen willen zeggen, Ik zeg dit tegen mensen in onze kerk. Als je nog nooit het kerkelijk werk voor het verzorgingstehuis gezien hebt, zeg ik je, ga eens kijken. Ga erheen. Als je nooit bent geweest, ga eens kijken. Je zegt wat bedoel je? Ik bedoel dit: neem het in je op. Ga kijken hoe het er is. Jullie jonge mensen die denken ah, de echte weg naar geluk, Ik moet mijn ouders ontvluchten. Ik moet de godsdienst van mijn ouders ontvluchten. Dan zal het goed zijn. Dan zal het geluk er zijn. Ouders die met je pleiten om je over te geven aan Christus. Ze vertellen je dat er water is om te drinken dat je zal verzadigen. Maar nee, je hebt je eigen ideeen. Ga naar de verzorgingstehuizen. Kijk naar die mensen. Waar hebben die mensen hun geluk gezocht? In dezelfde dingen als waar alle mensen het zoeken. Hun probleem is dat ze oud zijn. Ze hebben een zwaar parcours afgelegd. Zij hebben de bakken geprobeerd. Zij hebben gekeken naar familie en relaties en geld en succes en families en tuinen en grond en huizen en banen en schoonheid en gezondheid, en al die dingen, de welvaart, maar kijk nu eens naar ze. Ja, ja, er is genot in de zonde om een reden en zij kunnen daar voor een deel van getuigen, maar kijk eens naar die mensen. kijk naar die oude gebroken uitdrukkingsloze zielen. Kijk naar ze! Ga erheen! Kijk! Dit zijn de mensen die jou slechts een paar stappen vooruit zijn. Kijk naar ze. Je kijkt in hun ogen. Ik zal je vertellen wat je ziet. Je ziet mensen met uitgeholde, lege ogen. en er is hopeloosheid gewoon voor zich uit starend. Ze staan op de rand van een hopeloze eeuwigheid. Ze hebben de bakken geprobeerd. En zelfs als ze dikke bankrekeningen hebben kijk nu eens naar ze. Kijk welke – Ik ben er geweest. Ik ben naar verschillende verzorgingstehuizen geweest. En je ziet degenen, Je pikt degenen eruit die werkelijk vreugde hebben op die leeftijd. En er is er maar een. O ja, sommigen kunnen misschien nog wel een glimlachje produceren als hun kleinkinderen binnenkomen. (gedacht niet afgemaakt) Kijk, ze zoeken nog steeds gebroken bakken dus zelfs als de kleinkinderen binnenkomen, denken ze, dat gaat me blij maken. Kijk naar ze wanneer de kleinkinderen weer weggaan. Daar zitten ze, hol en oud en leeg. De enigen die die vreugde weten te behouden – Ik herinner me toen Leslie Smith in het verzorgingstehuis was. Ik belde hem daar. Die man was zo vol vreugde. Je kunt vluchten. Je kunt wegvluchten van wat ik zeg. Maar ik zeg je, het haalt je in. En de werkelijkheid is dat je dit kunt negeren als je wilt, je ogen sluiten voor deze waarheid, maar je keert terug naar iets dat je op een dag dol zal maken. Er is een leegheid. Je kan niet boosaardig God de rug toekeren en denken dat het allemaal goed zal gaan. Waarom? Omdat je weet dat de HEERE je bezoekt en Hij zegt: Oh, de goddelozen – tussen haakjes, de goddeloze is gewoon een ieder die niet tot God nadert. Het is degene die de fontijn van levend water niet zoekt, maar liever de toevlucht neemt tot gebroken bakken. Dat is een goddeloos persoon. En wat God zegt is dit: De goddelozen hebben geen vrede, zegt de HEERE. Hoe kan Hij dat weten? Omdat hij Degene is Die de vrede geeft. En Hij is Degene Die ons heeft gemaakt. En Hij heeft het zo gemaakt dat de enige manier waarop je ooit rust krijgt en gezondheid, dankbaarheid, en tevredenheid, overvloeiende volheid is door Hem te vinden. Dat is de enige manier. Zo heeft Hij het gemaakt. En Hij geeft geen vrede aan de goddeloze. Het gaat gewoon niet gebeuren. En luister, de satan is een leugenaar. En je weet dat een van zijn veel voorkomende leugens is: hij gaat je vertellen dat tot God naderen gebondenheid betekent. Het zal je leven vernietigen. God is een harde leermeester. Hij zal het leven uit je zuigen. Jezus zegt het. Nu kun je Hem geloven of je kan de duivel geloven. Maar Jezus zegt dit: Ik geef je niet alleen leven, Ik zal je overvloediger leven geven. Wie wil dat nu niet? Vraag wie dan ook in deze wereld: Wil je leven? Echt leven? Overvloedig leven? Het wordt gevonden in Christus. Maar omdat ze de leugen zijn gaan geloven. Wat is de leugen? De gebroken bak gaat je voldoening geven en Christus geeft geen voldoening. Je gaat naar Christus, Hij is het tegenovergestelde van voldoening! Hij is het tegenovergestelde van een fontijn van levend water. Hij is DE gebroken bak. Dat is wat de duivel je gaat vertellen. Het is gewoon een leugen. Het is een leugen rechtstreeks uit de afgrond. Je hoeft alleen maar een moment na te denken. Wie maakte de prachtige zonsopgang zodat ik daar naar kan kijken? Wie maakte deze prachtige bergen? Wie heeft seks gemaakt? Deed de duivel dat? God deed het. En weet je wat Jezus zei? Jezus zei dat Hij kwam om de wil van Zijn Vader te doen. Ah, Hij kwam om de wil van Zijn Vader te doen. Realiseer je je wat de wil van de Vader was dat Hij als eerste zou doen? Door middel van tekenen en wonderen in het boek Johannes? Hij komt langs en verandert water in wijn. Wijn! Hij veranderde het niet in modder en dwingt ons te drinken. Hij veranderde het niet in rioolwater of bleekmiddel. Hij veranderde water in wijn. Wijn! En de ceremoniemeester zegt, oh, het is goede wijn! Je zegt, wat is er daarmee? Denk hier eens aan. De barmhartige Samaritaan, je herinnert je dat de persoon die was neergeslagen hulp nodig had. “Hij ging naar hem toe en verzorgde zijn wonden en goot er olie en wijn in.” Je ziet het, wijn in de schrift is een afbeelding van dat wat heelt. Maar meer nog, luister hier naar: de bruidegom in het Hooglied zegt, “Ik ben in mijn tuin gekomen, Mijn zuster, Mijn bruid. Ik heb Mijn mirre geplukt met Mijn specerijen. Ik heb Mijn honingraat met Mijn honing gegeten. Ik heb Mijn wijn met Mijn melk gedronken.” Wat is het antwoord? Ik vertel je wat het antwoord is op de grootste behoefte van de mens: Het is om rechtvaardig te zijn voor God. Dat is de wijn van het leven. Hij alleen heeft het vermogen en de macht om ons te zegenen. De mens probeert steeds zichzelf te zegenen. Continu. Hij probeert altijd zijn eigen wijn te maken. Dat is wat onze regering zojuist heeft gedaan. Laten we iedereen een financiele stimulans geven! Dat gaat helpen. Dat gaat het allemaal oplossen. Dat zal het oplossen. En deed dat het? Bracht het iemand eeuwige vrede? Loste dat het zondeprobleem van de mens op? Gaf dat echt rust aan mensen? Ik heb het gevoel dat veel mensen dat geld namen en het wegdronken, ze gokten het weg. Ze vinden nooit voldoening. En we gaan alleen maar van de ene bak naar de andere. We vallen voor de leugen dat de volgende, dat zal het worden. En weet je wat, wij als christenen, wij boven iedereen, wij weten dit. Leven wij – dat is de vraag. Dat is de echte vraag. Tegen wie Jakobus het volgens jou dan ook heeft – Verlorenen? Geredden? Het punt is dit, leven we zoals het bedoeld was dat we zouden leven? Zijn we op enige manier trots op onszelf? Proberend bevrediging te vinden in onszelf en met andere dingen. Weet je wat ieder van ons weet? Het geeft geen voldoening. We kunnen ervan getuigen dat er genot kan zijn in zonde, maar we weten het allemaal. We weten het. We hebben niet het vermogen om onszelf te zegenen of we nu christenen zijn of niet. Wat hebben we nodig? We hebben iemand boven ons nodig. Iemand die groter is dan wij. Iemand die niet beperkt is in middelen om ons te vervullen, overvloed te laten hebben en te zegenen Dat we vervuld mogen worden met al de volheid van God. En dit kan niet slechts theorie zijn. Ik ga eindigen met dit nog eenmaal te zeggen. Luister, als je tot God nadert, en Hij tot jou nadert, Ik bedoel God in al Zijn heiligheid. Als je naar Jesaja kijkt en hij kwam en zag de HEERE hoog en verheven en op een troon. En de serafim waren daar en ze hadden zes vleugels en met twee bedekten ze hun voeten, met twee vlogen ze, terwij ze zeiden “heilig, heilig, heilig.” En Jesaja beeft. Als je dicht bij de HEERE komt gebeuren er dingen. Toen de discipelen dicht bij Christus kwamen En ze begonnen de doorbrekende heerlijkheid te zien waren ze bang. Wie is deze Mens? Er kwam een vrees op hen. Er gebeurden dingen. Dichtbij God komen, het is als naderen tot bliksem of dichtbij een vulkaan komen of puur overweldigend licht en heerlijkheid en liefde en schoonheid. Weet je wat niet kan? Wel, ik probeer tot God te naderen. Wat is dan de vraag? Is Hij tot jou genaderd? Nou, ik weet het niet… Ik denk het. Misschien. Ik hoop het. Ik bedoel, ik heb misschien iets gevoeld. Is dat wat er in deze tekst staat? Wat geringe zaken? Broeders, weet je wat we verlangen? We willen ervaringen waar de tijd stil staat. We willen ervaringen alsof we in de heerlijkheid zijn opgenomen. Opgenomen in de geestelijke gewesten. Is dat niet wat de kerk heeft verloren? We willen het levende vuur. We willen als uitwerking van het gebed… we willen tranen. We willen voelen. We willen onuitsprekelijke vreugde vol heerlijkheid. We willen tot Hem naderen en we willen vervuld worden met ontzag voor Zijn heiligheid. We willen naderen tot waar het ons laat vallen op ons aangezicht of ons laat springen van vreugde. Dat zijn de dingen die in de schrift gebeuren! Ze beven. Ze springen. Ze zeggen, ik ellendig mens! Wee mij! Ik ben een man van onreine lippen. Dit is het soort dingen die gebeuren. Mensen beven. Mensen vrezen. Mensen verheugen zich. Mensen werden overrompeld door de heerlijkheid. Denk, we willen de verheerlijking op de berg. We willen dat er iets gebeurt. Je wil dit niet achter je neerleggen en dan is het, ik probeer te naderen tot God, maar weet je, Ik weet niet of er iets gebeurt. Dit is een belofte van iets. Dit is een belofte van datgene wat onze nood vervult. Luister, als je geloof niet leidt tot deze werkelijkheid weet je wat er dan gebeurt? Dan ga je terug naar de gebroken bakken. Je zegt het niet, en je geeft het niet aan elkaar toe, maar wat er gebeurt is dat je de wereld ingaat en het christelijk geloof heeft niet gegeven wat voldoening geeft. Als je niet gesmaakt hebt van de heerlijkheid van het christelijk geloof die God zelf is, als je dat niet kent, dan ga je terug naar de gebroken bakken. En je voelt misschien dat je hier iedere zondag moet zijn, je moet naar de gebedsbijeenkomst. Het punt is, de gebroken bak die je naloopt is religie. de weegschaal moet voor jou aan het einde naar de goede kant uitslaan. Maar u weet net zo goed als ik, en ik weet dit, dat als je de zoetheid van het christendom niet vindt en de kracht van het christendom, en de heerlijkheid van God tot waar je wordt overweldigd, je wordt vervuld, je verheugd bent, je de volheid ervaart en de voldoening ervan… De mens loopt door het veld en vindt een schat. Als er niet iets in je leven gebeurt waar je weet: Ik heb de Schat gevonden! En met vreugde ben ik bereid om alles te verkopen wat ik heb. Weet je wat al die dingen zijn? Het zijn de gebroken bakken. En hij verkoopt ze omdat hij dat heeft gevonden en hij weet dat het voldoet en bevredigt. En als je dat niet hebt, Dan ga je terug naar de gebroken bak. En je verkoopt ze niet met vreugde. Je gaat er steeds weer naar terug. Omdat je in je hart en je verstand denkt, dat er niets in te vinden is. Er is niets in het christelijk geloof. Maar ik vertel je, dat wil je niet doen met deze belofte. Er is iets in deze belofte. In de weken die volgen, gaan we hier naar kijken. De grootste nood van de mens is hier. Vader, help ons. Help ons. Help ons. Dat bid ik in Christus naam, amen.