Żona Jima Elliota, Elizabeth, pewnego razu powiedziała o nim: „W wieku 21 lat, Jim rozpoczął przygodę która wymagała ostatecznej ofiary.” Tą przygodą było podążanie za Chrystusem na pole misyjne w Ekwadorze i ostatecznie zamordowanie go przez Indian Auca, których miłował tak bardzo.
Wielką osobistą częścią tej przygody dla Jima, było to, że zawsze czytał; przynajmniej dowody wskazują na to, że była to prawda. Gdy ktoś czyta o życiu Jima, zwłaszcza jego dzienniki, to jedną z rzeczy która się w nich wyróżnia, jest jego ustawiczny nawyk czytania. Zawsze korzystał, systematycznie i owocnie, z pomocy w studiowaniu Biblii, ze słowników Starego i Nowego Testamentu, z leksykonów, i z innych książek które pomagały mu zrozumieć zastosowanie i znaczenie słów w języku hebrajskim i greckim. W dodatku zawsze czytał dobre książki. Czasem czytał nawet książki które nie były specjalnie duchowo pomocne, ponieważ myślał że nauczy się czegoś co mu pomoże. „Zawsze czytać”, zdawało się być jego planem i praktyką. Bogactwo jego stylu życia opartego na czytaniu może być zaobserwowane zwłaszcza w jego dziennikach, w których zawsze opisywał swoje odkrycia.
ZAPISKI
7 Lutego, 1948 – 1 Księga Mojżeszowa 44-45 o życiu Jakuba – Dusza Beniamina była 'związana’ z duszą Jakuba (44:30). Tak i we mnie, Boże życie jest związane w podobny sposób. Stałem się uczestnikiem boskiej natury; Jego miłość do mnie jest zazdrosna. Jakże wspaniały jest Bóg! Jego życie wszczepione w każde Jego dziecko. Dziękuję Ci za to Ojcze.
7 Sierpnia, 1948 – 2 Księga Samuela 11, o życiu Dawida – Uriasz Hetyta był człowiekiem który nie przyjął oferowanego odpoczynku ponieważ żołnierze jego Boga mieszkali w namiotach na otwartym polu. Błąd Dawida polegał na tym: „kiedy królowie zwykli wyruszać na wojnę… Dawid wszakże pozostał w Jeruzalemie.” Jakże często jest to historia chrześcijańskich porażek. Przychodzi czas aby maszerować naprzód, ale niektórzy chrześcijanie leżą na łóżkach swoich własnych interesów. W takiej sytuacji, szatan stara się o to aby Batszeba nie była daleko. To że Dawid zatrzymał się na dłużej w Jeruzalemie, oznaczało śmierć dla Uriasza w najcięższym miejscu bitwy. Panie, nie pozwól abym był znaleziony tak niechętnym z powodu mojej samolubności.
18 Października, 1949 – W sprawozdaniu Davida Brainerda o przebudzeniu w Forks w Delaware (pośród Indian), Duch Święty rozpoczął wyraźnie przekonywać ludzi, w okresie który zaskoczył Brainerda, ponieważ był chory, zniechęcony, przygnębiony, i nie spodziewał się wogóle tego, że Bóg wybierze godzinę jego słabości, dla okazania Swojej mocy. Brainerd powiedział, „nie mogę powiedzieć, żebym miał jakąkolwiek nadzieję na powodzenie, a jednak był to czas, który Bóg uznał za stosowny, aby rozpocząć Swoje chwalebne dzieło”. Bóg zarządził aby Jego siła ukazała się w słabości. To mnie nauczyło, że dobrze jest podążać ścieżką służby, nawet pośród ciemności i zniechęcenia.
11 Listopada, 1949 – Spędzam mżyste popołudnie na czytaniu 'Pielgrzymującego Kościoła’ W. H. Broadbenta. Widzę teraz wyraźnie że cokolwiek, co by to nie było, jeśli nie jest zakorzenione w Bożej łasce, nie jest z Boga.
17 Listopada – Skończyłem dzisiaj czytać 'Pielgrzymujący Kościół’. Ponownie zwróciłem uwagę na znaczenie biografii i historii w uczeniu się Bożych dróg. Anthony Norris Groves był pionierskim misjonarzem w Indiach. Muszę przeczytać jego wspomnienia, jeśli tylko będę w stanie je zdobyć.
5 Grudnia, 1949 – „Dbaj o czytanie”; skończyłem czytać krótką biografię Allana Smitha, misjonarza wśród Paragwajczyków i wśród mieszkańców dorzecza Amazonki, następnie modliłem się o to, abym był wkrótce wysłany z jasnymi krokami które prowadziłyby mnie na mojej drodze. Skończywszy 'Theopeneustia’ Gaussena w zeszłym tygodniu, zacząłem czytać 'Chrześcijaństwo vs. Antychrześcijaństwo w ich finalnym konflikcie’, S. J. Andrewa. Opiera się on na proroctwach i wyjaśnia pewne wielkie współczesne problemy.
18 Stycznia, 1950 – Właśnie skończyłem czytać 'Cierpienie Zbawiciela’ F. W. Krummachera. Odkryłem że stymuluje to moją wyobraźnię i ogrzewa moje serce. Niespisane emocjonalne tło które interpretuje z tekstu, jest pomocne i zachęca do używania uświęconej wyobraźni. Jeden czy w dwa punkty interpretacji nie są precyzyjne, ale jeśli chodzi o całokształt, to jest to duchowo budujące dzieło.
4 Lutego, 1950 – Przed chwilą skończyłem czytać 'Złotą strunę’ Amy Carmichael. Jakże mogę wyrazić wpływ jaki miała na mnie? Ach, jakie pozory stwarzam w imię duchowości! Mówię właściwe słowa, ale, och Boże cierniowej korony, proszę, daj mi przywilej kroczenia Twoją królewską drogą.
Zawsze czytać
Prawdą jest, że Jim Elliot w czasie gdy przygotowywał się na pole misyjne, był studentem, atletą, zastępcą nauczyciela, wędrownym ewangelistą, wspinaczem górskim. Był zawsze aktywny w tych wczesnych dniach przygotowań. Na długo zanim wyruszył do Ekwadoru, był zdyscyplinowanym młodym mężczyzną w dążeniu do bogobojności. Ale przeplatała się przez to wszystko nić będąca częścią jego stylu życia – dyscyplina czytania. Osobiste czytanie, dla poruszenia jego serca i wyposażenia go do dalszej drogi w podążaniu za Bogiem. Pewnego razu napisał, „Spędziłem cały dzień – od 6 do 8 godzin – na czytaniu.” Obok Biblii, jego głównej księgi, zawsze w jego rękach znajdowała się jakaś inna książka.
Jak często masz książkę w swoich rękach? Powinniśmy często czytać. Pod błogosławieństwem Ducha, będzie to wytwarzać nieustanną pobożność i wzrost. Zawsze czytajmy!
