Σωτηρία, άπαξ και σωθείς είσαι πάντα σωσμένος;

Εάν δεν είσασταν στην εκκλησία μας την Κυριακή, θα σας πω τι είπαμε. Κήρυξα από τους Ρωμαίους 13:11-14. Και στο εδάφιο 11, ο Παύλος λέει, "και, μάλιστα, γνωρίζοντας τον καιρό..." Και το τι λέει εδώ για τον καιρό είναι ότι η σωτηρία μας είναι πιο κοντά από τότε που πιστέψαμε. Λοιπόν, ένα από τα πράγματα που συμπέρανα είναι το γεγονός ότι τείνουμε να μην σκεφτόμαστε βιβλικά την σωτηρία. Τυπικά μιλούμε για την σωτηρία στον αόριστο. Όπως έδωσα έμφαση τότε, ζούμε στην εποχή που λέμε "άπαξ και σωθείς, είσαι πάντα σωσμένος". Κάποιος πιθανόν να αναρωτιέται, μα, εγώ νόμιζα ότι άπαξ και σωθείς, είσαι πάντα σωσμένος. Δεν υπάρχει αμφιβολία γι' αυτό. Το πρόβλημα είναι ότι η Βίβλος πουθενά δεν το λέει αυτό. Αυτό δεν σημαίνει πως δεν είναι αλήθεια, όμως η Βίβλος πουθενά δεν το λέει, και πουθενά δεν του δίνει έμφαση με αυτόν τον τρόπο. Και το τι εννοούν οι περισσότεροι άνθρωποι όταν το πουν αυτό είναι ότι είπαν μια προσευχή, περπάτησαν προς τον άμβωνα, πήγα εκκλησία, πίστεψα στον Ιησού, σώθηκα - τώρα δεν έχει σημασία τι γίνεται και δεν έχει σημασία το πως ζω, θα φτάσω στο τέλος. Αυτό είναι λάθος. Αυτό είναι απολύτως λανθασμένο από αυτό που λέει η Γραφή. Η Βίβλος λέει - ο Ιησούς Χριστός ο ίδιος λέει πολύ απλά πως μόνο εάν υπομείνεις μέχρι το τέλος θα σωθείς. Πως μοιάζει αυτή η επιμονή; Λοιπόν, η Βίβλος το περιγράφει σε αρκετούς τόπους. Το τι έκανα - το έκανα αυτό προηγουμένως, και σας ενθαρρύνω να το κάνετε και εσείς. Διαβάστε ολόκληρη την Καινή Διαθήκη. Κοιτάξτε το κάθε σημείο όπου γράφει "σωσμένος," "σωτήρια," "σωτηρία," "σώζει." Οποιαδήποτε από τις λέξεις "σωτηρία," "σωσμένος," και αυτού του τύπου λέξεις, και μαντέψτε τι θα ανακαλύψετε; Θα ανακαλύψετε ότι μπορεί ούτε ελάχιστες φορές από τις πολλές φορές που χρησιμοποιείται δεν μιλά ποτέ για την σωτηρία σαν κάτι του παρελθόντος. Τις περισσότερες φορές, η σωτηρία θεωρείται σαν μια διαδικασία που είναι σε εξέλιξη ή μελλοντική. Η σωτηρία σας βρίσκεται πλησιέστερα παρά όταν πιστέψατε. Γιατί δίνω έμφαση σε αυτό; Δίνω έμφαση για αυτόν τον λόγο, εάν μιλούσαμε, εάν μιλούσαμε με τον τρόπο που μιλά η Βίβλος, θα λέγαμε: Αδελφέ, σώζεσαι; Όμως δεν μιλούμε με αυτόν τον τρόπο. Όμως ακούστε, το μόνο σημείο που πάει ο μυαλός μου τώρα βρίσκεται στο 1 Κορινθίους 15. "Σας φανερώνω δε, αδελφοί, το ευαγγέλιο, που σας κήρυξα, το οποίο και παραλάβατε, στο οποίο και στέκεστε, διαμέσου του οποίου και σώζεστε, με ποιον τρόπο σας το κήρυξα, αν το τηρείτε, εκτός αν πιστέψατε μάταια." Ξέρετε τι δεν υποθέτει εκεί; Δεν υποθέτει ότι η πίστη που είχες στο παρελθόν αξίζει οτιδήποτε εκτός και αν υπομείνεις, εκτός και να εμμένεις σε αυτή την αλήθεια. Και λέει, στην πραγματικότητα, "σώζεστε." Αυτό είναι όπως λέει ο Παύλος εκεί στους Ρωμαίους 13. Η σωτηρία σας βρίσκεται πλησιέστερα παρά όταν πιστέψατε. Ο Πέτρος μιλά για μια σωτηρία έτοιμη να αποκαλυφθεί κατά τον έσχατο καιρό. Λοιπόν, εντάξει, τι έχει να κάνει αυτό με την δημιουργία; Λοιπόν, έχει μεγάλη σχέση με αυτό επειδή έχει σχέση με τις Γραφές μας. Είναι πολύ σημαντικό να μιλούμε με τον τρόπο που μιλά η Βίβλος. Όπως σας είπα, εσείς και εγώ συνήθως μιλούμε για την σωτηρία σαν κάτι στο παρελθόν. Που ή Βίβλος το κάνει αυτό. Κοιτάξτε, το να το κάνουμε αυτό δεν είναι λανθασμένο. Όμως φίλοι, γενικά οι αιρέσεις δεν είναι ολοκληρωτικά στραμμένες από όλη την αλήθεια. Η αίρεση τυπικά είναι όταν μεγαλοποιείς μια συγκεκριμένη αλήθεια στο σημείο όπου πλέον δεν είναι αλήθεια. Όπως, φανταστείτε έναν ανθρώπινο πρόσωπο. Εάν ξαφνικά, το μάτι μου άρχιζε να γίνεται πιο μεγάλο και πιο μεγάλο μέχρι να είναι τόσο μεγάλο, και μπω εδώ στην αίθουσα. Ξαφνικά, κάτι φαίνεται πολύ λανθασμένο, σωστά; Εάν κάποιος ερχόταν με ένα μάτι τέσσερα πόδια, όλοι θα το προσέχαμε. Και δεν θα ήταν όμορφο, σωστά; Θα το κοιτάζαμε και θα λέγαμε αυτό είναι φρικιαστικό, αυτό είναι παράξενο, αυτό είναι αφύσικο. Κάτι είναι λάθος. Λοιπόν, έτσι είναι η αίρεση. Αίρεση είναι όταν... Τυπικά οι αιρέσεις προέρχονται όταν άνθρωποι βρουν ένα ή δύο εδάφια και τα υπερβάλουν σε τέτοιο βαθμό ώστε καταλήγεις με κάτι που δεν είναι πλέον αλήθεια. Και βλέπετε, όταν εσύ και εγώ, όταν μπούμε στο καλούπι όπου μιλούμε με ένα συγκεκριμένο τρόπο, όμως η έμφαση δεν είναι βιβλική. Λοιπόν, τότε, αρχίζουμε να παρεκκλίνουμε από την αλήθεια, έστω και αν το τι πράγματι λέμε μπορεί να έχει την γενική ιδέα και σαν δήλωση να είναι ακριβής. Εννοώ, υπάρχουν σημεία που μιλούν στον αόριστο για την σωτηρία μας. "Επειδή, κατά χάρη είστε σωσμένοι, διαμέσου της πίστης, κι αυτό δεν είναι από σας." Ξέρουμε ότι η Βίβλος μιλά με αυτόν τον τρόπο, όχι όμως συχνά. Εννοώ, σας προκαλώ τώρα φίλοι. Οποιοσδήποτε από εσάς, εκτός από την περικοπή που μόλις τώρα ανάφερα, Εφεσίους 2:8-9, βρείτε κάπου μέσα στις Βίβλους σας όπου η σωτηρία είναι στον αόριστο. Σας προκαλώ να το κάνετε αυτό. Οι περισσότεροι από εσάς έχετε τις Βίβλους σας. Οι περισσότεροι από εσάς γνωρίζετε την Βίβλο σας σε κάποιο βαθμό. Μπορεί κάποιος να σκεφτεί άλλο εδάφιο ή να πει οτιδήποτε ή να ψάξετε; Τώρα κοιτάξτε, εάν έχετε ευρετήριο της Γραφής - μερικοί μπορεί να δείτε πίσω από την Γραφή το ευρετήριο - έστω, αυτό είναι νόμιμο. Προχωράτε. Μάθετε πως να χρησιμοποιείτε τα εργαλεία για τις Βίβλους σας. (ακατάληπτος) Πες το. (ακατάληπτος) "Ο οποίος μας έσωσε, και μας κάλεσε με άγια κλήση, όχι σύμφωνα με τα έργα μας, αλλά σύμφωνα με τη δική του πρόθεση και χάρη, που δόθηκε σε μας εν Χριστώ Ιησού προαιώνια." Εντάξει, έχουμε δύο τώρα. Μπορεί κάποιος άλλος να σκεφτεί άλλο; Τίτος 3:5 "μας έσωσε, όχι από έργα δικαιοσύνης που εμείς πράξαμε..." Εντάξει, έχουμε τρία. Τώρα, αν σας ρωτούσα πόσες φορές νομίζετε ότι κάποια μορφή του "σώζω" ή "σωτηρία" βρίσκεται μέσα στη Καινή Διαθήκη, τι θα λέγατε; Νομίζετε κάτι σαν έξι; Δηλαδή ότι οι μισές φορές είναι στον αόριστο; Όχι, την βρίσκουμε πολλές φορές. Πολλές φορές. Πραγματικά. Δεν έχω όλες τις στατιστικές. Και αυτό δεν ήταν κάτι που ήθελα πραγματικά να ασχοληθώ, όμως είναι κάτι που θέλω να σας ενθαρρύνω όλους, όταν διαβάζετε τις Βίβλους σας, να σκέφτεστε τι λέει η Βίβλος σας. Να ρωτάς τον εαυτό σου, επειδή όπως είπα πριν, εάν θα είμαστε βιβλικοί, εάν θα μιλούμε όπως μιλούσαν οι απόστολοι, πρέπει να μιλούμε ότι σωζόμαστε, και πρέπει να μιλούμε για μια σωτηρία που ακόμα δεν αποκαλύφτηκε. Και ότι είμαστε πιο κοντά σε αυτήν. Επειδή έτσι προσπαθούσε ο Παύλος να ενθαρρύνει τους Χριστιανού. Έτσι έκανε και ο Πέτρος. Μιλούσαν και έβαζαν την ελπίδα μας σε μια μελλοντική σωτηρία. (από το δωμάτιο) Με συγχωρείτε, σε αυτό το εδάφιο 1 Πέτρο 1:5, Λέει φρουρούμαστε με την δύναμη του Θεού διαμέσου της πίστης. Αυτό είναι σωστό. Δεν υπάρχει αμφιβολία. (Από το δωμάτιο) Όμως εσύ είπες ότι ο Θεός θα μας κρατήσει στη σωτηρία μερικές φορές και μερικές φορές όχι; Τιμ: Όχι. Όχι, όχι, όχι, όχι. Φρουρούμαστε από τον Θεό. Φρουρούμαστε με την δύναμη του Θεού διαμέσου της πίστης. Η δύναμη του Θεού επιδεικνύεται στη ζωή μας με την πίστη με την οποία μας κρατά. Το συμπέρασμα είναι, φίλοι, εάν η πίστη μας είναι πραγματική και είναι πραγματικά δυνατή, η δύναμη του Θεού να υποστηρίζει την πίστη, στην οποία φρουρούμαστε, τότε όλοι εσείς ξέρετε τι λέει εκεί στον Ιάκωβο κεφάλαιο 2, σωστά; Ιάκωβος 2 λέει, "η πίστη, αν δεν έχει έργα, είναι από μόνη της νεκρή." Το συμπέρασμα είναι ότι αν πούμε ότι Τον γνωρίζουμε και δεν τηρούμε τις εντολές Του, είμαστε ψεύτες και η αλήθεια δεν είναι μέσα μας. Συμπέρασμα, εάν είμαστε εκείνοι που πράττουμε την ανομία σύμφωνα με το 1 Ιωάννη 3 - μπορείτε να διαβάσετε τα πρώτα 15 εδάφια του 1 Ιωάννη 3 - η Βίβλος είναι αρκετά σαφής. Ο Ιησούς Χριστός λέει θα σωθείς μόνο εάν υπομείνεις μέχρι το τέλος. Το γεγονός ότι υπάρχουν άνθρωποι που έχουν πίστη, υπάρχουν και δαίμονες που έχουν πίστη, και η πίστη τους δεν τους σώζει. Το συμπέρασμα είναι στον Ιωάννη 2 υπήρχαν άνθρωποι που πίστευαν στον Ιησού, και κοιτάζεις τα τελευταία εδάφια εκεί, λέει ότι ο Ιησούς δεν τους εμπιστευόταν επειδή γνώριζε τι ήταν μέσα στον άνθρωπο. Και το συμπέρασμα είναι αυτό, υπάρχει πίστη που σώζει, και υπάρχει πίστη που δεν σώζει. Η Βίβλος είναι αρκετά σαφής πάνω σε αυτό. Η πίστη που δεν σώζει είναι μια πίστη που δεν είναι καλύτερη από αυτή που έχουν οι δαίμονες. Οι δαίμονες πιστεύουν ότι ο Ιησούς Χριστός ήταν ένα πραγματικό ιστορικό πρόσωπο. Δεν υπάρχει αμφιβολία για αυτό, όταν ο Θεός μας σώζει, αναγεννιόμαστε, και κανένας δεν μπορεί να μας αρπάξει από το χέρι του Πατέρα. Δεν λέω ότι όταν μιλάς για σωτηρία σαν κάτι που συνέβηκε στο παρελθόν, ότι είναι λάθος. Όμως επειδή η Βίβλος γνωρίζει ότι πλήθη που ισχυρίζονται ότι γνωρίζουν τον Χριστό την ημέρα της κρίσης θα πουν, "Κύριε, Κύριε," και Αυτός θα πει, "Ποτέ δεν σας γνώρισα." Λοιπόν, τι έγινε εκεί; Λοιπόν, σίγουρα, πίστευαν ότι Αυτός ήταν ένα πραγματικό ιστορικό πρόσωπο. Σίγουρα, ακόμα πίστευαν ότι ήταν Κύριος. Τον αποκαλούσαν Κύριο. Και όμως υπήρχε κάτι που ήταν λανθασμένο σχετικά με την πίστη τους επειδή εκείνη την ημέρα τους απορρίπτει. Και παρεμπιπτόντως, ο Ιησούς δεν λέει ότι αυτοί είναι λίγοι. Λέει ότι είναι πλήθη, πολλοί. Στην πραγματικότητα λέει σε κάποιο άλλο σημείο ότι πρέπει να αγωνιστούμε να μπούμε μέσα από την στενή πύλη ή την στενή πύλη επειδή πολλοί θα ζητήσουν να μπουν μέσα και δεν θα μπορέσουν. Αδέλφια, ο τρόπος που το θέτει η Βίβλος αυτό το πράγμα είναι, χρειάζεται να κατεργαζόμαστε την σωτηρία μας με φόβο και τρόμο. Και υπάρχουν άνθρωποι που ξεπέφτουν και αποτυγχάνουν συνεχώς. Τώρα, τι λες για αυτούς τους ανθρώπους; Λοιπόν, μπορούμε να πούμε ότι βασικά είναι ο τύπος της γης όπου το φυτό άρχισε να μεγαλώνει και δεν υπήρχαν πραγματικές ρίζες και χαιρόταν και λάμβανε την αλήθεια για κάποιο καιρό. Όμως ξέρουμε, βασικά η Βίβλος μας λέει ότι ο Θεός κρατεί τους δικούς Του. Όμως το τι κάνει η Βίβλος ξεκάθαρο είναι ότι αν δεν υπομένουμε μέχρι το τέλος, δίνουμε την σαφή απόδειξη ότι ποτέ δεν ανήκαμε στον Θεό. Και υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που πιστεύουν ότι ανήκουν στον Θεό, ισχυρίζονται ότι ανήκουν στον Θεό, δίνουν μαρτυρία ότι έτσι είναι, πηγαίνουν εκκλησία, όμως ξεπέφτουν και οδηγούνται σε ναυάγιο ή φτάνουν στο τέλος, και μετά την ημέρα της κρίσης, ανακαλύπτουν στο εδώλιο το ίδιο, 'δεν με γνώριζε'. Τι συνέβηκε; Ποιόν ήταν το λάθος εκεί; Δεν είχαν καθόλου πίστη; Όχι, είχαν κάποιον είδος πίστης. Όμως υπάρχει ένας τύπος πίστης που δεν μας σώζει. Δεν υπάρχει αμφιβολία για αυτό, όταν κάποιος πραγματικά έρθει στη πίστη, αυτή η αληθινή πίστη είναι δώρο από τον Θεό. Ο Θεός δεν το ανακαλεί. Με την δύναμη Του, κρατά αυτό το άτομο σε εκείνη την πίστη. Όμως θα σας πω αυτό, ο λόγος γιατί ο Ιησούς λέει πρέπει να εμμένεις και να αντέξεις μέχρι το τέλος για να σωθείς είναι επειδή η αληθινή πίστη που ενεργοποιείτε από την αληθινή δύναμη του Θεού πάντα θα διακηρύξει τον εαυτό της με να εμμένει μέχρι το τέλος.. Και εάν ξεπέσεις στο τέλος, δίνεις την μεγαλύτερη απόδειξη ότι δεν ήταν μια πίστη που ήταν δοσμένη από τον Θεό. Και ο μόνος λόγος που το ανάφερα αυτό δεν είναι για να μπω σε συζήτηση για την φύση της σωτηρίας. Ο λόγος που το ανάφερα είναι ότι χρειάζεται να μιλούμε όπως μιλά η Βίβλος. Πρέπει να μιλούμε ότι σωζόμαστε. Και χρειάζεται να μιλούμε για μια μελλοντική σωτηρία. Και βλέπετε, αυτό είναι το σημείο που ο Παύλος έδειχνε στους Κορίνθιους. Είπε ότι σώζεστε διαμέσου αυτού του Ευαγγελίου εκτός αν πιστέψατε μάταια, που το ομολογεί ότι πίστευαν. Όμως είναι δυνατό οι άνθρωποι να πιστεύουν μάταια. Και ο τρόπος με τον οποίο το επιδεικνύει είναι όταν ξεπέσουμε από τον αγώνα. όταν ξεπέσουν....βασικά... Κοιτάξτε, μια πίστη που δεν συνδέεται με έργα είναι μια νεκρή πίστη λέει ο Ιάκωβος. Εάν δεν κρατούμε σταθερά... Σωζόμαστε με τα έργα μας; Όχι, όμως η αληθινή πίστη πάντα συνοδεύεται με έργα επειδή πάντα συνοδεύεται με αναγέννηση. Η αναγέννηση είναι να γίνεις ένα νέο δημιούργημα εν Χριστώ Ιησού. Αυτή είναι η αλήθεια που βγαίνει από το 2 Κορινθίους 5. Εάν δεν είμαστε καινούργια δημιουργήματα εν Χριστώ εάν δεν αναγεννηθήκαμε, δεν θα κληρονομήσουμε την Βασιλεία των Ουρανών. Ας το καταλάβουμε αυτό, φίλοι. Πρέπει να αναγεννηθείς. Το να αναγεννηθείς σημαίνει ριζική μεταμόρφωση. Νέα δημιουργήματα εν Χριστώ. Τα παλιά πράγματα έχουν περάσει. Όλα τα πράγματα έχουν γίνει νέα. Το πρόβλημα είναι ότι αν και όλα αυτά είναι σωστά, η Βίβλος κάνει δύο πράγματα. Κοιτάζει την σωτηρία από την άποψη του Θεού σε μερικά σημεία, σωστά; Σε μερικά σημεία, κοιτάζει την σωτηρία από την δύναμη του Θεού, από την ευθύνη του Θεού, από την προστασία του Θεού, από την σωτήρια χάρη του Θεού, από την σωτήρια δύναμη του Θεού. Για παράδειγμα, μπορεί κάποιος να σκεφτεί ένα; Εγώ σκέφτομαι αμέσως Φιλιππισίους 1:6. Έχουμε αυτή την εγγύηση, σωστά; Ότι εάν ο Θεός αρχίσει ένα καλό έργο θα το τελειώσει. (Απο το δωμάτιο) Εφεσίους 4:30, είμαστε σφραγισμένοι με το Άγιο Πνεύμα. Τιμ: Αυτό είναι επίσης αλήθεια. Είμαστε σφραγισμένοι με το Άγιο Πνεύμα. Κανένας δεν αφαιρεί αυτή την σφραγίδα. Σε άλλα σημεία, τη σωτηρία την κοιτάζει από την ευθύνη του ανθρώπου. Και γι' αυτό έχουμε σημεία στις Βίβλους μας σαν στους Εβραίους 6, Εβραίους 10, που πράγματι περιγράφουν ανθρώπους που ξέπεσαν. Ο Παύλος συγκεκριμένα μιλά για ανθρώπους που ναυάγησαν στη πίστη. Ο Χριστός συγκεκριμένα μιλά ότι πρέπει να υπομείνεις μέχρι το τέλος εάν θα σωθείς. Λοιπόν, γιατί αυτά τα εδάφια; Επειδή αδέλφια, όταν δίνει την παραβολή του σπορέα, μόνο εκείνοι που έδιναν καρπό είναι οι αληθινοί. Εκείνοι που δεν έδιναν καρπό δεν είναι αληθινοί, και ξεπέφτουν. Γιατί ξεπέφτουν οι άνθρωποι; Το ξέρουμε. Αυτό συμβαίνει στη Χριστιανοσύνη για 2000 χρόνια. Οι άνθρωποι αρχίζουν τον αγώνα και ξεπέφτουν. Γιατί; Ας πάρουμε τον Δημά. Τι είδος εδάφους ήταν; Θα έλεγα ότι ήταν πολύ καλή απεικόνιση του τρίτου τύπου. Τι έγινε; Φροντίδες και πλούτοι. Τι έκανε; Αγαπούσε τον κόσμο. Ξέπεσε. Ο Παύλος μιλά για άλλους που ναυάγησαν στην πίστη. Γιατί οι άνθρωποι ναυαγούν στην πίστη; Τι λέτε για τον Ιούδα; Και αυτός ναυάγησε στην πίστη. Άνθρωποι που ήταν κοντινοί σύντροφοι του Παύλου ναυάγησαν. Αδέλφια, έτσι ήταν σε όλη την ιστορία. Έχει ανθρώπους που δεν τα καταφέρνουν μέχρι το τέλος. Ο Χριστός λέει αν δεν υπομένεται... Έτσι έχεις και τις δύο απόψεις. Έχεις τις αλήθειες που μας δίνει ο Θεός που σκοπό έχουν να μας ενθαρρύνουν. Τίποτα δεν μπορεί να με χωρίσει από την αγάπη του Χριστού. Η πίστη μου το κρατά αυτό με τα δόντια. Όμως ξέρετε κάτι, υπάρχουν άνθρωποι που όταν οι γοητεύσεις του κόσμου έλθουν, τις κοιτάζουν, κοιτάζουν τον κόσμο, και προτιμούν να έχουν τον κόσμο. Δεν σημαίνει τίποτα για αυτούς όταν η Βίβλος λέει, τίποτα δεν μπορεί να τους χωρίσει από την αγάπη του Χριστού. Δεν τους νοιάζει. Δεν έχουν την πίστη ούτε καν να κρατηθούν από αυτό. Κοιτάζουν τα κοσμικά πράγματα εδώ, και τα προτιμούν, και φεύγουν. Υπάρχουν οι άνθρωποι που είναι σαν το δεύτερο έδαφος. Τι συμβαίνει σε αυτούς; Αυτοί αμέσως το δέχτηκαν με χαρά για κάποιο καιρό, Όμως μετά τι συμβαίνει σε αυτούς; Δεν μπορούν να αντέξουν τον διωγμό. Δεν μπορούν να αντέξουν την δοκιμασία. Γιατί γίνεται αυτό; Τυπικά επειδή.... Θα σας πω τι συμβαίνει πάντα. Μπορέι να υπάρχουν διάφορες απαντήσεις σε αυτό, όμως πάντα καταλήγει σε αυτό. Ξέρετε γιατί ο πραγματικός Χριστιανός δεν ξεπέφτει όταν έρθουν οι δοκιμασίες; Επειδή θέλει τον Χριστό περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Θέλει τον Χριστό. Αγαπά τον Χριστό. Και όταν έρθει η δοκιμασία, δεν του αρέσει η δοκιμασία περισσότερο από τον διπλανό του. Όμως θέλει τον Χριστό περισσότερο από ότι θέλει την άνεση του. Θέλει τον Χριστό περισσότερο από ότι θέλει τα λεφτά. Θέλει τον Χριστό περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Και έτσι δεν έχει σημασία πόσο δύσκολη γίνεται η δοκιμασία, ακόμα και ο Παύλος όταν ραβδίστηκε, και λιθοβολήθηκε, και ναυάγησε στη θάλασσα, και οι ψευδό αδελφοί, και όλα που ήρθαν πάνω του, ποτέ δεν ξέπεσε από τον αγώνα, γιατί; Για αυτόν το να ζει ήταν ο Χριστός, και να πεθάνει ήταν κέρδος για να είναι με τον Χριστό. Να αναχωρήσει μάλλον από το σώμα και να κατοικήσει κοντά στον Κύριο. Φίλοι, όταν ο Χριστός είναι τα πάντα για σένα, θα κρατηθείς. Δεν έχει σημασία τι θα έρθει, δεν έχει σημασία με ποια πλούτη δελεάζεσαι, δεν έχει σημασία ποιες δοκιμασίες έρθουν, δεν έχει σημασία τι διωγμοί έρθουν, δεν έχει σημασία τι πόνος, τι βάσανα, τι θλίψεις, θα κρατηθείς. Γιατί; Επειδή πάμε πίσω στη πίστη. Η πίστη πιστεύει σε ένα Χριστό που ποτέ δεν έχουμε δει. Συμπέρασμα, ο μόνος τρόπος που οι άνθρωποι θα κρατηθούν στον Χριστό με κόστος όλων των άλλων είναι εάν έχουν μια πίστη που πραγματικά πιστεύει, εάν με κάποιο τρόπο μέσα στη πίστη τους, είδαν μέσα στα μάτια του νου τους τις ομορφιές και την δόξα και την πολυτιμότητα του Χριστού, που στην εκτίμηση τους υπερτερούν όλα τα άλλα. Τον αγαπούμε, φίλοι, αν και δεν Τον έχουμε δει. Πιστεύουμε σε ένα Χριστό που δεν έχουμε δει. Εσύ και εγώ δεν Τον έχουμε δει. Ήταν ο Θωμάς, "Ο Κύριος μου και Θεός μου." Και ο Ιησούς του είπε, "επειδή με είδες, πίστεψες, μακάριοι όσοι δεν είδαν, και πίστεψαν." Σωστά; Το γεγονός είναι ότι οι άνθρωποι ξεπέφτουν από αυτόν τον αγώνα συνέχεια. Και αν ξεπέσουν, είναι επειδή δεν υπομένουν μέχρι το τέλος. Και ο λόγος που ο Παύλος είπε στους Κορίνθιους να εξετάσουν τους εαυτούς τους αν είναι στη πίστη είναι επειδή, πιστέψετε το, υπήρχαν αρκετοί που δεν ήταν στην πίστη. Γιατί; Υπήρχαν όλων των ειδών κακίες εκεί. Ο Παύλος ποτέ δεν ήρθε και υπέθεσε ότι όλοι που έλεγαν ότι είναι Χριστιανοί ήταν πράγματι Χριστιανοί. Δεν το υπέθεσε αυτό. Τώρα, μεταχειριζόταν τους ανθρώπους βασισμένους στις μαρτυρίες που είχαν. Εάν οι άνθρωποι ισχυριζόταν ότι ήταν Χριστιανοί, τους μεταχειριζόταν σε εκείνο το επίπεδο, όμως τους έλεγε επίσης, Εξετάζετε τους εαυτούς σας αν είστε στη πίστη. Στις ποιμαντικές επιστολές, καλεί τους ανθρώπους με το όνομα τους. Μιλά για ανθρώπους που ναυάγησαν στην πίστη. Και ο συγγραφέας των Εβραίων είναι αρκετά ευθείς. Να σας πω και εγώ. Ο Πέτρος είναι αρκετά ευθείς επίσης στη 2 Πέτρου 2. Ξέρετε τι λέει; Έχουμε μερικούς ανθρώπους στην εκκλησία. Είναι γουρούνια. Επιστρέφουν στο κύλισμα του βούρκου. Είναι σκυλιά και γυρίζουν ξανά στον δικό τους ξέρασμα. Τι μας λέει αυτό; Μας λέει ότι υπήρχε κάτι που ήταν λάθος. Αυτοί οι άνθρωποι έλεγαν ότι είναι Χριστιανοί. Κοιτάζεις το γενικό πλαίσιο εκεί, είναι πολύ πιθανόν να δίδασκαν και το Ευαγγέλιο. Όμως τι συμβαίνει; Ξεπέφτουν. Και τότε αποδεικνύουν να είναι εκείνο που πάντα ήταν, που είναι τι; Σκύλοι και γουρούνια. Και πως το δείχνουν αυτό; Επιστρέφουν. Επιστρέφουν. Αδέλφια, αυτά είναι σοβαρά πράγματα. Όταν ο Χριστός λέει, "Αγωνίζεστε να μπείτε μέσα, πολλοί θα ζητήσουν να μπουν μέσα και δεν θα μπορέσουν." Τι καταλαβαίνετε εσείς με αυτό; Απλά το διαγράφεις; Μα, άπαξ και σωθείς είσαι σωσμένος. Πρώτον, η Βίβλος ποτέ δεν το λέει αυτό. Δεύτερον, η Βίβλος λέει ότι οι βιαστές την αρπάζουν αγωνίζονται να μπουν μέσα, πολλοί θα ζητήσουν να μπουν μέσα και δεν θα μπορέσουν. Τι σημαίνει αυτό; Αυτό δεν είναι κάτι που το ακούς σε πολλές εκκλησίες. Όμως αυτό το διαβάζεις σίγουρα μέσα στη Βίβλο. Λες εσύ, από που ήλθε αυτό; Λοιπόν, αυτό είναι στο Ματθαίο 12, Ματθαίο 7, Λουκά 13. Αδέλφια, η Βίβλος μιλά για βία, δύναμη, πασχίζω, πιέζω, στενή πύλη, στενοί δρόμοι, λίγοι είναι αυτοί που την βρίσκουν, πολλοί εκείνη την μέρα θα λέγουν, "Κύριε, Κύριε," και Αυτός θα πει,"Ποτέ δεν σας γνώρισα." Λίγοι είναι αυτοί που την βρίσκουν. Ζούμε σε μια χώρα όπου, τι, κάπου 40 % των ανθρώπων ισχυρίζονται ότι είναι αναγεννημένοι Χριστιανοί. Και όμως η Βίβλος λέει "λίγοι είναι αυτοί που την βρίσκουν." Καταπληκτικό. Ξέρετε κάτι; Δεν είναι καταπληκτικό ότι την ημέρα της κρίσης, ο Ιησούς Χριστός θα πει σε πολλούς, "Φύγετε από μένα. Ποτέ δεν σας γνώρισα." Γιατί δεν είναι αυτό καταπληκτικό; Αυτό δεν είναι καταπληκτικό επειδή 45% των Αμερικανών λέγουν ότι είναι αναγεννημένοι. Γι' αυτό δεν είναι καταπληκτικό. Βλέπουμε τους καρπούς που λέει η Βίβλος, δεν είναι; Εννοώ, ελάτε φίλοι, όταν κοιτάξεις αυτό το 45% που ισχυρίζονται ότι είναι αναγεννημένοι, και βλέπεις ότι ο αριθμός των εκτρώσεων που κάνουν είναι όσες κάνουν ο υπόλοιπος κόσμος, ο αριθμός των διαζυγίων τους είναι όσο ψηλός είναι του υπόλοιπου κόσμου, παρακολουθούν την ίδια βρωμιά που παρακολουθεί ο υπόλοιπος κόσμος, βυθίζουν τους εαυτούς τους στα ίδια σκουπίδια, και τι; Τι πρέπει να σκεφτούμε; Λοιπόν, ότι η εκκλησία δεν είναι τόσο διαφορετική από τον κόσμο εκεί έξω που χάνεται; Όχι, φίλοι, δεν είναι αυτό που πρέπει να σκεφτούμε. Κοιτάξτε, η Βίβλος λέει αυτό. Στους Ρωμαίους 8, λέει ότι εσείς είστε προορισμένοι να γίνετε σύμμορφοι με την εικόνα του Υιού Του. Ξέρετε τι λέει στην Εφεσίους 1; Λέει ότι μας έκλεξε πριν από τη δημιουργία του κόσμου, μας έκλεξε. Ο Θεός μας έκλεξε. Δεν λέει ότι εμείς Τον διαλέξαμε, παρεμπιπτόντως. Είναι καταπληκτικό πόσοι άνθρωποι δίνουν την αντίθετη έννοια. Λέει - τι λέει; "Άξιας ευλογίας είναι ο Θεός και Πατέρας του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, αυτός που μας ευλόγησε με κάθε πνευματική ευλογία στα επουράνια διαμέσου Αυτού, καθώς μας έκλεξε..." Όχι ότι εμείς τον εκλέξαμε, Αυτός μας έκλεξε. "διαμέσου Αυτού πριν από τη δημιουργία του κόσμου για να είμαστε άγιοι και χωρίς ψεγάδι μπροστά Του με αγάπη." Άγιοι και χωρίς ψεγάδι. Είμαστε διαλεγμένοι για αυτό. Είμαστε προορισμένοι να γίνουμε σύμμορφοι με την εικόνα του Χριστού. Φίλοι, η εκκλησία του Ιησού Χριστού είναι πολύ υγιής και άγια. Πολεμούν; Ναι. Αγωνίζονται; Ναι. Πρέπει να κόψουν χέρια; Να βγάλουν μάτια; Είναι ολόκληρος πόλεμος; Ναι. Πιέζονται; Αγωνίζονται; Υπάρχει βία; Ναι. Αλλά όπως το εδάφιο που ανέφερες, ακούστε, φίλοι, εάν δεν ήταν για την δύναμη του Θεού, θα ξεπέφταμε από αυτόν τον αγώνα σε ένα δευτερόλεπτο. Επειδή η βία που απαιτεί, η δύναμη που απαιτεί, το βγάλσιμο των ματιών που απαιτεί, την αφαίρεση των χεριών, τα δάκρυα και τα βογγητά και οι μάχες και με το Πνεύμα του Θεού σκοτώνοντας αυτήν την αμαρτία, την μεγάλη μάχη, εάν δεν ήταν για την δύναμη του Θεού διατηρώντας την πίστη μας μια πραγματικότητα, κρατώντας μας κλειδωμένους στο Χριστό, υποστηρίζοντας μας στη μέση της μάχης, κρατώντας μας να πιστεύουμε ότι ο Ιησούς Χριστός είναι πιο πολύτιμος από οτιδήποτε άλλο - θα ξεπέφταμε από τον αγώνα. Θα ξεπέφταμε από τον αγώνα. Ο αγώνας θα τελείωνε. Θα είμαστε τελειωμένοι. Φίλοι, η Βίβλος λέει ότι ούτε πόρνοι ούτε μοιχοί δεν θα κληρονομήσουν τη Βασιλεία των Ουρανών. Συμπέρασμα. Πρέπει να πολεμήσουμε με αυτό. Πρέπει να το νικήσουμε. Βασικά, είμαστε άνθρωποι που περπατούμε με το Πνεύμα. Είμαστε άνθρωποι που αντιτάσσονται ενάντια στα έργα της σάρκας και τα νεκρώνουμε με το Πνεύμα. Και είναι μάχη. Και φίλοι, ακούστε, εάν είστε εδώ και γίνατε Χριστιανοί, και ξαφνικά, ήρθατε αντιμέτωποι με μάχες εναντίον της αμαρτίας που ποτέ δεν σκεφτήκατε ότι θα αντιμετωπίσετε, και όλη η κόλαση φαίνεται να οργίζεται εναντίον σου, μην σκεφτείς: "Ω όχι! Δεν πρέπει να είμαι Χριστιανός!" Το τι πρέπει να σκέφτεσαι είναι να δοξάζεις τον Κύριο! Αυτός με έφερε σε αυτήν την κατάσταση. Μου έδωσε ένα μίσος για την αμαρτία. Και υπάρχει μεγάλη μάχη εδώ. Τι λέει ο Πέτρος; Ο Πέτρος μιλά για αυτά τα πάθη. Μιλά για αυτά τα πράγματα που δίνουν μάχη εναντίον της σάρκας. Τι τα αποκαλεί; Τι δίνει μάχη εναντίον μας; Τι είναι εκείνο που είναι εντελώς εναντίον μας; Ξέρει κάποιος; Τι είναι; (από το δωμάτιο) Αρχές και δυνάμεις; Τιμ: Όχι - Εννοώ, χωρίς αμφιβολία. Οι αρχές και οι δυνάμεις είναι εναντίον μας. Όμως ο Πέτρος μιλά για κάτι που δίνει την μάχη εναντίον μας. Σαρκικές επιθυμίες. Αυτές δίνουν την μάχη. Φίλοι, όταν γίνεις Χριστιανός, οι σαρκικές επιθυμίες δίνουν μάχη εναντίον μας. Οι αρχές και οι δυνάμεις δίνουν μάχη εναντίον μας. Και ανάμεσα σε όλα αυτά, ο Spurgeon παρομοιάζει την Χριστιανική ζωή σαν ένα περιστέρι που στην κυριολεξία πετά ανάμεσα σε ένα σύννεφο από βέλη. Και εκείνος ο Θεός μας καθοδηγεί εναντίον όλες τις πιθανότητες δια μέσου τα βέλη σε ένα λιμάνι ανάπαυσης. Και αυτό είναι. Και θα σας πω κάτι, εάν δεν έχεις τον Θεό να σε υποστηρίζει, εάν δεν έχεις τον Θεό να σε κρατά, Εάν δεν έχεις τον Θεός να σε ενθαρρύνει, τον Θεό να σου δίνει χάρη, τον Θεό να σου δίνει δύναμη, τον Θεό να σου δίνει ισχύ, ο Θεός να κρατά την πίστη σου αληθινή, ο Θεός που σε κάνει να μετανοείς, ο Θεός που σε κρατά να είσαι πιο δυνατός από τις αμαρτίες που προσπαθούν να σε νικήσουν, που σε κρατά να περπατάς μέσα στο Πνεύμα, μια πορεία που έχει το άρωμα της αγιοσύνης, της δικαιοσύνης. Πως συμβαίνει αυτό με όλα που είναι εναντίον μας; Συμβαίνει με ένα τρόπο. Ο Θεός μας προόρισε να γίνουμε σύμμορφοι με την εικόνα του Υιού Του. Και εναντίον όλων των πιθανοτήτων και εναντίον όλων των εχθρών, θα εργαστεί για να μας συμμορφώσει στον ίδιο χαρακτήρα και ύπαρξη. Κορινθίους - το ανάφερα αυτό την Κυριακή, όμως στη 2 Κορινθίους 3:18, φίλοι, σαν κοιτάζουμε τον Χριστό, σαν κοιτάζουμε την δόξα του Κυρίου, σταδιακά μεταμορφωνόμαστε στην ίδια εικόνα. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Έτσι, γιατί πρέπει να κατεργαζόμαστε την σωτηρία μας με φόβο και τρόμο; Πού είναι ο φόβος; Πού είναι ο τρόμος; Ο φόβος και ο τρόμος είναι αυτό: αν δεν κατεργαστείς την σωτηρία σου μέχρι το τέλος, αν δεν υπομείνεις μέχρι το τέλος, δεν θα σωθείς. Και πιστέψετε με, στα 20 χρόνια που είμαι Χριστιανός είδα ανθρώπους που άρχισαν καλά και μετά ξέπεσαν. Γιατί; Το ίδιο πράγμα είπε και ο Χριστός. Οι φροντίδες του κόσμου. Πλούτη - σε παγιδεύουν. (από το δωμάτιο) Έτσι, για να μιλούμε βιβλικά, θα το άλλαζα από: "άπαξ σωσμένος, πάντα σωσμένος" στο "εάν σώθηκες, πάντα θα είσαι σωσμένος"; Τιμ: Λοιπόν, όπως έχω πει, θέλω να σας ενθαρρύνω να μιλούμε βιβλικά και να μιλούμε ο ένας στον άλλο - αδελφέ, αδελφή - ξέρετε, σώζεστε εάν κρατηθείτε δυνατά από το Ευαγγέλιο. Και θα σας πω αυτό, το Ευαγγέλιο είναι ουσιώδης σε όλο αυτό το πράγμα. Στην πραγματικότητα, να σας πω κάτι. Είμαστε τόσο προγραμματισμένοι στη σκέψη μας που νομίζω μερικές φορές, αποτυγχάνουμε να δούμε την αλήθεια στο πρώτο κεφάλαιο στους Ρωμαίους. Ρωμαίους 1:16-17, τόσο συχνά επειδή είμαστε προγραμματισμένοι να σκεφτόμαστε για την σωτηρία στον αόριστο, τείνουμε να σκεφτούμε εδ 16-17 ότι αυτό έχει να κάνει με αμαρτωλούς που σώζονται για πρώτη φορά. Δεν πιστεύω καθόλου ότι είναι αυτή η περίπτωση. Μπορεί κάποιος να διαβάσει αυτά τα δύο εδάφια; Κάποιος να το διαβάσει. "Επειδή, δεν ντρέπομαι το ευαγγέλιο του Χριστού, για τον λόγο ότι, είναι δύναμη Θεού προς σωτηρία σε κάθε έναν που πιστεύει..." Τιμ: Εντάξει, περιμένετε. Το κατάλαβε κάποιος αυτό; Το Ευαγγέλιο είναι δύναμη Θεού προς σωτηρία σε κάθε έναν που πιστεύει. Όχι απλά σε όλους που δεν πιστεύουν και μετά ακούουν το Ευαγγέλιο και πιστεύουν. Είναι δύναμη Θεού προς σωτηρία σε κάθε έναν που πιστεύει... συνέχισε. "και στον Ιουδαίο, πρώτα, και στον Έλληνα, επειδή, διαμέσου αυτού η δικαιοσύνη του Θεού αποκαλύπτεται από πίστη σε πίστη, καθώς είναι γραμμένο, 'ο δίκαιος, βέβαια, θα ζήσει με πίστη.'" Τιμ: Το βλέπετε αυτό; Είναι το πως ζουν οι δίκαιοι. Πως ζουν; Ζουν με την πίστη. Όχι μόνο πίστη κάποια φορά, αλλά από πίστη σε πίστη. Βλέπετε, αδέλφια, και αυτό είναι ακριβώς το τι είπε και στη 1 Κορινθίους 15. Δεν είναι; Σώζεστε εάν σταθείτε σε εκείνο το Ευαγγέλιο το οποίο σας παρέδωσα. Βλέπετε, φίλοι, τι είναι αυτό που κρατά την πίστη μας; Πως κρατά την δύναμη ο Θεός - στην οποία στεκόμαστε, χωρίς αμφιβολία, - "οι οποίοι φρουρούμαστε με την δύναμη του Θεού διαμέσου της πίστης." Έτσι λέει. Από που έρχεται η πίστη; Δεν έρχεται από το πουθενά. Έρχεται όταν κοιτάζουμε συνεχώς στο Ευαγγέλιο. Τι είναι το Ευαγγέλιο; Το Ευαγγέλιο είναι όλα για τον Χριστό και την σωτηρία μου και το ότι πήρε την αμαρτία μου στο σταυρό, ότι Αυτός έζησε μια τέλεια ζωή, ότι έκανε τα πάντα που απαιτούνταν για την δικαίωση μου. Αγαπητοί, εδώ είναι η τροφή σας. Μην νομίσετε ποτέ για το Ευαγγέλιο, ναι, το ξεπεράσαμε αυτό, πήγαμε πιο μπροστά, προχωρήσαμε. Αδέλφια, το Ευαγγέλιο είναι η τροφή με την οποία η πίστη σας ευδοκιμεί. Είναι η ίδια η καρδιά, είναι ο ίδιος ο πυρήνας από τον οποίο ζούμε. Αδέλφια, να σας πω κάτι. Σε εκκλησίες που μπορεί κάποτε κάποιοι άνθρωποι ήρθαν στον Κύριο, και τώρα πας σε τέτοια εκκλησία και το μόνο που θέλουν να μιλούν είναι πόσο μακρυά πρέπει να είναι τα φουστάνια των γυναικών, ή αν θα πρέπει οι γυναίκες να φορούν μαντίλια, ή αν πρέπει να χορεύουμε, ή αν πρέπει να καπνίζουμε, ή αν πρέπει να πίνουμε. Αδέλφια, οι εκκλησίες που παρατηρούν τον νόμο που ασχολούνται με διάφορα πράγματα, κοιτάξτε, λέει κάτι γι' αυτό η Βίβλος; αν πρέπει να πίνω; ή πόσο να πίνω; Εάν το ποτό μου κάνει τον αδελφό μου να σκανδαλιστεί; Ή οτιδήποτε είναι, αν μπορώ να φάω κρέας; Αν πίνω; Αν τηρώ μια μέρα; Δεν λέω ότι αυτά τα πράγματα δεν είναι σημαντικά στον τόπο τους, όμως έχω πάει σε εκκλησίες και ξέρω εκκλησίες, και υπάρχουν πολλές βασικές εκκλησίες που θέλουν μόνο να ασχολούνται με αυτά τα μικρά πράγματα. Αδέλφια, θα σας πω κάτι - Θα σας πω που υπάρχει πραγματικά το γλυκό άρωμα, είναι εκεί όπου οι άνθρωποι μιλούν για τον Χριστό, τραγουδούν για τον Χριστό, ακούουν κηρύγματα για τον Χριστό, όπου όλα στρέφονται στο Χριστό συνεχώς - εκεί είναι η ζωή. Εκεί είναι που πάμε από πίστη σε πίστη. Δεν ντρεπόμαστε γι' αυτό το Ευαγγέλιο, φίλοι. Είναι η δύναμη του Θεού προς σωτηρία - προς σωτηρία! Βλέπετε, εάν σκεφτόμαστε για την σωτηρία συνεχώς ότι είναι κάτι του παρελθόντος, τότε χάνουμε αυτό που λέει εδώ. Το Ευαγγέλιο προς σωτηρία. Από πίστη σε πίστη. Ναι, ο Θεό διαφυλάττει αυτή την πίστη, όμως είναι από πίστη σε πίστη. Συνεχίζω. Δεν ζω μόνο με ψωμί. Ζω με τον Λόγο του Θεού. Ζω με αυτό το Ευαγγέλιο. Επιστρέφω συνεχώς σε αυτό. Συνεχώς επιστρέφω στον σταυρό και στον αναστημένο Χριστό και στη νίκη Του και στη πληρωμή της αμαρτίας. Και αδέλφια, ξέρετε πως είναι, όταν τραγουδούμε γι' αυτό, όταν ακούμε γι' αυτό, όταν επιστρέφουμε εκεί, είναι από εδώ που έρχεται η δύναμη μας για να ζήσουμε. Εδώ είναι η δύναμη μας για να επιζήσουμε, εδώ είναι η δύναμη μας για να συνεχίσουμε... Δικαίωση. Αδέλφια, πρέπει να έχουμε έργα με την σωτηρία μας ή είναι νεκρά πράγματα. Κοιτάξτε, εάν λες ότι Τον γνωρίζεις και δεν τηρείς τις εντολές Του, είσαι ένας ψεύτης! Αυτό δεν το είπα εγώ, το είπε ο Ιωάννης. Όμως όταν πάμε και κοιτάξουμε στον καθρέφτη και κοιτάζουμε: εντάξει... πόσο καλά τηρώ τις εντολές; πόσο καλά το κάνω αυτό; Σας εγγυώμαι ότι ούτε ένας από εσάς σε αυτό το δωμάτιο τις τηρεί αρκετά καλά για να αξίζεις την σωτηρία σου με τον Θεό. Και κανένας από εσάς τις τήρησε την τελευταία ώρα. Λες εσύ, λοιπόν, τι σημαίνει αυτό; Αν πεις ότι Τον ξέρεις... Αδέλφια, είναι όπως είπαμε πριν. Σημαίνει ότι βασικά, είμαστε άνθρωποι που φέρουμε καρπούς του Θεού. Δεν είναι αυτό που λέει στο Εφεσίους 2:10; Ξέρει κάποιος τι λέει αυτό το εδάφιο; Μερικοί από εσάς το αποστηθίσατε. Τι λέει; "Επειδή, δικό του δημιούργημα είμαστε..." Τι λέει; "καθώς κτιστήκαμε στον Ιησού Χριστό για καλά έργα που ο Θεός προετοίμασε, για να περπατήσουμε μέσα σ' αυτά." Καλά έργα. Μας προετοίμασε για να κάνουμε καλά έργα. Μας προετοίμασε. Μπορεί να σκεφτεί κάποιος κάποιο εδάφιο σε όλη την Βίβλο που λέει ότι πρέπει να πράττουμε δικαιοσύνη; Μπορέι κάποιος να σκεφτεί κάπου που λέει είμαστε λαός για τον εαυτό Του; Για ποιο πράγμα; Ξέρει κανένας που το λέει αυτό; Τίτος 2:14. λαό για τον εαυτό Του για ποιο πράγμα; Ζηλωτής καλών έργων. Αδέλφια, έδωσε Τον εαυτό Του για χάρη μας για να αγοράσει ένα λαό για τον Εαυτό Του που θα είναι ζηλωτής καλών έργων. Μας έσωσε. Ακούστε, το βιβλίο Προς Ρωμαίους αρχίζει με αυτό: Τι είναι; Ρωμαίους 1, εδάφιο 5; Λέει ότι ο Παύλος κήρυττε το Ευαγγέλιο για να φέρει ένα λαό που θα ήταν υπάκουος. Ή μιλά για την υπακοή πίστης. Το ακούσατε ποτέ αυτό; Ξεκινά στο βιβλίο Προς Ρωμαίους με την υπακοή πίστης, και τελειώνει στο βιβλίο Προς Ρωμαίους με την υπακοή πίστης. Νομίζω είναι Ρωμαίους 1:5 και μετά είναι το τέλος, Ρωμαίους 16:26 - είναι στο τέλος στο Ρωμαίους 16 εάν είμαι σωστός. Όμως αρχίζει και τελειώνει το βιβλίο με αυτόν τον τρόπο ότι υπάρχει μια υπακοή πίστης. Αδέλφια, εάν η πίστη σας δεν έχει υπακοή, εάν η πίστη σας δεν έχει έργα, εάν η πίστη σας δεν συνοδεύεται με ζήλο για καλά έργα, εάν η πίστη σας δεν συνοδεύεται από μια σταθερή επίδειξη τήρησης των εντολών, τι λέει ο Ιωάννης; Οι εντολές Του δεν είναι πλέον βαριές. Δεν το λέει αυτό; Έχει κάποιο που νομίζει ότι εγώ τα σκέφτηκα αυτά; Ότι ο Ιωάννης θα έλεγε ότι οι εντολές Του δεν είναι βαριές; Που σημαίνει τι; Οι επιθυμίες της σάρκας σταυρώθηκαν. Και ο Θεός μου δίνει καινούργιες επιθυμίες. Μπορεί κάποιος να σκεφτεί οπουδήποτε στη Βίβλο όπου μιλά ότι εγώ έχω καινούργιες επιθυμίες; Που είναι; (από το δωμάτιο) Στο Ησαΐα εκεί που λέει ότι θα σου δώσει μια νέα καρδιά; Τιμ: Αυτό είναι στον Ιερεμία - λέει ότι θα μου δώσει μια νέα καρδιά. Αυτό είναι κάτω από την Καινή Διαθήκη. Και αυτό είναι καλό. Ιερεμία 31, Ιερεμία 32, Ιεζεκιήλ 36. Έχουμε αυτές τις εικόνες - Ιεζεκιήλ 11, Ιεζεκιήλ 18 - έχουμε αυτές τις εικόνες της Καινής Διαθήκης. Και μας λέει ότι θα μας κάνει να τηρούμε τα διατάγματα Του και να περπατούμε στις κρίσεις Του. Είναι στη KJV. Σκέφτομαι κάπου στη Φιλιππισίους 2. Τι λέτε για τα εδάφια 12-13; Λέει ότι πρέπει να κατεργαζόμαστε την δική μας σωτηρία με φόβο και τρόμο, επειδή είναι... ο Θεός κάνει τι; ενεργεί μέσα σας και το να θέλετε και το να ενεργείτε σύμφωνα με την ευδοκία Του. Δεν είναι καταπληκτικό! Εάν είσαι εν Χριστό, Ο Θεός ενεργεί μέσα μας όχι μόνο να κάνουμε αυτό που χρειάζεται να κάνουμε, αλλά το να θέλουμε αυτό που χρειάζεται να κάνουμε. Αυτή είναι σωτηρία, αδέλφια. Λέει ότι θα Του δώσουν το όνομα Ιησού και θα μας σώσει από τις αμαρτίες μας. Μην νομίσετε ότι αυτό απλά σημαίνει ότι θα μας σώσει από την κόλαση. Ναι, είναι και αυτό. Είναι από την κόλαση. Όμως μας υποσχέθηκε να μας σώσει από όλες μας τις αμαρτίες, από την δύναμη. Αδέλφια, Ρωμαίους 6:14 λέει η αμαρτία δεν θα σας κυριεύσει. Δεν είστε κάτω από νόμο. Είστε κάτω από χάρη. Ξέρετε τι σημαίνει όταν είστε κάτω από χάρη; Σημαίνει ότι η αμαρτία δεν έχει πλέον την εξουσία. Γιατί; Επειδή σύμφωνα με τη Ρωμαίους 8:13, διαμέσου του Πνεύματος θανατώνουμε τις πράξεις του σώματος. Αδέλφια, εάν δεν θανατώσετε τις πράξεις του σώματος διαμέσου του Πνεύματος, δεν θα πάτε στον Παράδεισο. Λες εσύ πως το ξέρεις αυτό; Επειδή στους Ρωμαίους 8:13 λέει αν ζείτε σύμφωνα με τη σάρκα, πρόκειται να πεθάνετε. Αν, όμως, διαμέσου του Πνεύματος, θανατώνεται τις πράξεις του σώματος, θα ζήσετε. Αυτό είναι ζωή και θάνατος. Αυτή είναι πάντα η υπόθεση. Πάντα επιστρέφει σε αυτό. Ζωή και θάνατος. Υπάρχει δικαιοσύνη; Εάν εξασκείς την δικαιοσύνη, είσαι γεννημένος από τον Θεό. Εάν εξασκείς την αδικία, είσαι από τον διάβολο. Εάν είσαι κάποιος που ο Θεός ενεργεί μέσα σου να θέλεις και να κάνεις σύμφωνα με την ευδοκία Του, οι εντολές Του δεν είναι πλέον βαριές, ενεργεί μέσα μας να περπατούμε στα διατάγματα Του. Λες εσύ, τέλεια; Όχι, αδέλφια, όχι τέλεια. Όμως στα μάτια του Θεού, τέλεια. Γιατί; Επειδή το αίμα του Ιησού Χριστού εξιλέωσε κάθε μια από τις αποτυχίες μας. Και έτσι, ο Ιωάννης λέει, σας γράφω, παιδάκια μου, για να μη αμαρτήσετε. Αν, όμως, κάποιος αμαρτήσει, έχουμε Παράκλητο προς τον Πατέρα. Και πως λειτουργεί ως Παράκλητος; Λοιπόν, επειδή έχυσε το αίμα Του. Έγινε συμφιλίωση. Όμως αδέλφια, το τι έλεγα πριν είναι όσο αληθινό είναι αυτό, δεν ζούμε κοιτάζοντας τους εαυτούς μας. Ζούμε κοιτάζοντας στον Χριστό. Και ακούστε, εάν ποτέ φτάσεις στο σημείο όπου τρέχεις στον καθρέφτη συνεχώς, και κοιτάζεις την επίδοση σου για να πάρεις κάποια διαβεβαίωση από αυτήν, θα κοιτάζεις τον εαυτό σου για 10,000 χρόνια και μπορείς να κοιτάζεις τον εαυτό σου μέχρι να γίνει μπλε το πρόσωπο σου, και δεν θα κάνει ούτε ένα πράγμα για την πίστη σου. Αδέλφια, χρειάζεται να ζούμε στο δόγμα της δικαίωσης με την πίστη. Σε όλες τις εργασίες μας, σε όλα τα καλά μας έργα, σε όλα αυτά που προσπαθούμε να κάνουμε το καλό, σε όλα που προσπαθούμε να τηρούμε τις εντολές Του, σε όλα που προσπαθούμε να ενεργούμε όσο δίκαια μπορούμε, και να κατεργαζόμαστε την σωτηρία μας με φόβο και τρόμο, αδέλφια, τι είναι εκείνο που αποκαλύπτεται στο Ευαγγέλιο ώστε να ζούμε από πίστη σε πίστη; Η δικαιοσύνη του Θεού αποκαλύπτεται σε εκείνο το Ευαγγέλιο. Περίμενε! Τι είναι εκείνο; Εάν κοιτάξεις στους Ρωμαίους 3, τι; Γύρω στο εδάφιο 22; Κάπου είναι εκεί; Λέει ότι η δικαιοσύνη του Θεού που είναι για εκείνους που πιστεύουν στον Ιησού Χριστό. Είναι η δικαιοσύνη που είναι για εμάς. Τι μας θυμίζει αυτό; Μπορεί σαν στο τελευταίο εδάφιο στη 2 Κορινθίους 5, που λέει τι; "Εκείνον που δεν γνώρισε αμαρτία,Τον έκανε για χάρη μας αμαρτία," για να τι; "για να γίνουμε εμείς δικαιοσύνη του Θεού διαμέσου αυτού." Αδέλφια, ξέρετε τι μήνυμα είναι μέσα στο Ευαγγέλιο πάνω στο οποίο ζούμε; Το Ευαγγέλιο που είναι προς σωτηρία μας, στο οποίο ζούμε και στο οποίο πανηγυρίζουμε από πίστη σε πίστη - είναι ο Χριστός που ικανοποιεί όλες τις απαιτήσεις του νόμου στη θέση μας. Και πληρώνει την τιμωρία στη θέση μας για κάθε παράβαση και κάθε υπέρβαση εκείνου του νόμου. Και τώρα, μια δικαιοσύνη μου έχει απονεμηθεί νομικά. Αδέλφια, εδώ είναι που επιστρέφουμε συνεχώς. Επειδή σας εγγυώμαι, ότι δεν έχει σημασία το πόσο δίκαια η ζωή του Χριστιανού - και είναι - και είναι. Πρέπει να αρνηθείς όλη την Καινή Διαθήκη εάν πεις ότι δεν είναι. Όμως δεν έχει σημασία πόσο δίκαια μπορεί να ζεις τώρα, και δεν έχει σημασία πόσο νέο δημιούργημα μπορεί να είσαι, και δεν έχει σημασία πόσο τα παλιά πράγματα έχουν περάσει και όλα τα πράγματα έγιναν νέα, σας το εγγυώμαι αυτό, ακόμα δεν έχετε δοξαστεί. Και μέχρι αυτό να συμβεί, ξέρετε τι είναι το πρόβλημα; Ανανεωθήκαμε από μέσα, και μέρα με την μέρα, ανανεωνόμαστε, όμως αυτό το εξωτερικό - ακόμα ζούμε μέσα σε αυτό το πεσμένο σώμα. Και δεν νοιώσαμε την ανάσταση των σωμάτων μας. Δεν νοιώσαμε να δοξαστούν τα σώματα μας. Αυτά τα πράγματα ανήκουν εδώ. Είναι αυτού του τόπου. Και επειδή είναι, ακόμα βαστάζουμε αυτή την σάρκα. Την σάρκα. Η λέξη "σάρκα" - το μέρος μας που είναι αμαρτωλό ακούγεται πολύ σαν αυτό που έχω εδώ. Γιατί; Επειδή είναι συνδεδεμένο. Η αμαρτία αναζητεί να βασιλεύσει στο θνητό μου σώμα. Γιατί; Επειδή εκεί βρίσκεται η σάρκα. Εκεί είναι ο μόνος τόπος όπου η αμαρτία μπορεί πλέον να βρει τόπο. Και γι' αυτό ακόμα και στις καλύτερες μας μέρες, βρίσκουμε αυτόν τον αγώνα. Βρίσκουμε αυτό τον αγώνα που συνεχίζει. Γιατί; Επειδή αυτά τα πράγματα αντιμάχονται ενάντια στη ψυχή. Η αμαρτία δίνει μάχη εναντίον μας. Οι σαρκικές επιθυμίες αντιμάχονται εναντίον μας. Δεν έχει σημασία πόσο δίκαια μπορεί να είναι η ζωή σας - και σας το εγγυώμαι αυτό, εάν πραγματικά είσαι σωσμένος, η ζωή σου είναι πολύ διαφορετική από ότι ήταν πριν. Δεν είναι ακόμα αυτό που θα ήθελες να είναι, όμως σίγουρα είναι πολύ διαφορετική από ότι ήταν. Αυτή είναι η εικόνα της Χριστιανοσύνης που μας παρουσιάζεται. Ακόμα νεκρώνουμε την αμαρτία. Και θα σας πω αυτό, κάθε τόσο, ενώ την νεκρώνουμε, μας επιτίθεται και μας χτυπά καλά στο σαγόνι. Και αν θέλεις να πας στον μικρό σου καθρέφτη και να κοιτάξεις σε αυτόν τον καθρέφτη και αν προσπαθήσεις να πάρεις αυτοπεποίθηση για το που στέκεσαι μπροστά στον Θεό, θα φας τα μούτρα σου. Και θα πάρεις όση σιγουριά από αυτό όσο μπορείς από μια ατελής επίδοση. Το τι θέλεις να πας να κοιτάξεις στον καθρέφτη είναι να ατενίσεις την δόξα του Χριστού που εργάζεται και ιδρώνει και κοπιάζει μια σωτηρία στη θέση μας. Κατεργάζεται μια τέλεια δικαιοσύνη. Εκπληρώνει όλη τη δικαιοσύνη. Γεννήθηκε από παρθένα, γεννήθηκε κάτω από τον νόμο. Και τηρούμε αυτό τον νόμο ώστε ο Πατέρας Του μπορούσε να πει, "Αυτός είναι ο Υιός μου στον οποίο ευαρεστήθηκα." Ευαρεστήθηκε. Έτσι με την υπακοή του ενός, οι πολλοί θα καταστούν δίκαιοι. Και βρίσκουμε την ίδια αλήθεια στο Ησαΐα 53. Αδέλφια, ποιος θα μας κατηγορήσει; Ο Θεός είναι που δικαιώνει. Δεν υπάρχει, λοιπόν, τώρα καμιά κατάκριση για εκείνους που ανήκουν στον Ιησού Χριστό. Εκεί είναι η αυτοπεποίθηση μας. Εκεί είναι που ατενίζουμε. Εκεί έχουμε την εμπιστοσύνη μας. Και θα σας πω αυτό, αδέλφια, θα σωθείτε μόνο εάν μείνετε μέχρι το τέλος. Θα σωθείτε, εάν κλειδωθείτε σε αυτό το Ευαγγέλιο μέχρι το τέλος. Δεν είναι έτσι που αρχίσαμε όταν διαβάσαμε στη 1 Κορινθίους 15; Αδέλφια, θα σας το διαβάσω και πάλι. "Σας φανερώνω δε, αδελφοί, το ευαγγέλιο, το ευαγγέλιο, που σας κήρυξα, το οποίο και παραλάβατε, στο οποίο και στέκεστε, διαμέσου του οποίου και σώζεστε, με ποιον τρόπο σας το κήρυξα, αν το τηρείτε εκτός αν πιστέψατε μάταια." Αδέλφια, από πίστη σε πίστη. Ο δίκαιος διαμέσου της πίστης θα ζήσει. Ζούμε με πίστη στο Ευαγγέλιο τώρα. Μέσα σε αυτό, η δικαιοσύνη του Θεού αποκαλύπτεται. Αυτή είναι η ελπίδα μας. Λοιπόν, θα πάμε στη δημιουργία την επόμενη εβδομάδα. Υπάρχουν ερωτήσεις ή σχόλια ή παρατηρήσεις; (...) Στη Θεσσαλονικείς σε διάφορες περιπτώσεις, είπε, "περισσότερο και περισσότερο." Ήδη αγαπούσαν αρκετά, όμως περισσότερο και περισσότερο. Η αγάπη χαρακτηρίζει την απολυτρωμένη ζωή, όμως περισσότερη και περισσότερη, προχωρώντας, προχωρώντας πιο ψηλά, στο να μοιάσουμε του Χριστού, προς τα εμπρός, προς τα πάνω, προς τα μέσα. Πιστεύουμε στον προοδευτικό αγιασμό. Δεν υπάρχει αμφιβολία. Προοδευτικός αγιασμός, και όμως, η αναγέννηση είναι τόσο ριζική που όταν ένα άτομο αναγεννηθεί, γίνονται καινούργια δημιουργήματα εν Χριστό. Αν και δεν είναι αυτό που θα είναι ακόμα σε ένα χρόνο, τα αρχαία πέρασαν. Και υπάρχει κάτι που είναι δραστικά διαφορετικό και καινούργιο. Μερικές φορές εάν κοιτάζεις από έξω, δεν βλέπουμε πάντα τόσα πολλά επειδή το σώμα δεν αλλάζει σχεδόν καθόλου, όμως αυτό είναι μια πραγματικότητα. Είναι κάπως έτσι, ζούμε εδώ κάτω μέσα στις απογοητεύσεις της ολικής αθλιότητας και διαφθοράς, στον πάτο του βαρελιού. Όταν αναγεννηθούμε πετούμε και φτάνουμε αυτό το επίπεδο Και μετά είναι κάπως έτσι... και έχουμε τα πάνω μας και τα κάτω μας, όμως σταθερά είναι προς τα πάνω. Και το Πνεύμα του Θεού μας παίρνει στο δρόμο όπου σκοτώνει την αμαρτία στη ζωή μας, και περπατούμε μέσα στο Πνεύμα περισσότερο και περισσότερο μια περιπέτεια που οδηγεί στην τελειότητα. Αυτή είναι η εικόνα που βλέπουμε μέσα στις Γραφές. Και το πράγμα για το οποίο μας προειδοποιεί η Βίβλος είναι ότι ανεξάρτητα με τι μοιάζει αυτό το πράγμα, εάν επιστρέψεις στον εμετό και το βούρκο, δείχνεις ότι είσαι ένα γουρούνι. Ποτέ ένα πρόβατο. (από το δωμάτιο) Είναι λυπηρό που πολλές εκκλησίες δεν το διδάσκουν αυτό. Τιμ: Είναι λυπηρό το πόσες εκκλησίες εγκατέλειψαν τις Γραφές. Ξέρετε τι; Ο κίνδυνος σε όλο αυτό είναι ότι μιλούμε για το Ευαγγέλιο. Εάν μιλούσαμε για εκκλησιολογικά, για τους διάφορους τρόπους κυβέρνησης των εκκλησιών, ή αν μιλήσουμε για εσχατολογία, μπορεί για τους έσχατους καιρούς, μπορεί να μπορούσαμε να κάνουμε χαρούμενες συζητήσεις. Όμως μιλούμε για τον Ευαγγέλιο. Μιλούμε για το αν οι άνθρωποι κάνουν λάθος: "Πολλοί θα μου πουν κατά την ημέρα εκείνη, Κύριε, Κύριε." Και Αυτός θα πει, "Ποτέ δεν σας γνώρισα." Αυτή είναι η ζωή και ο θάνατος. Αυτό δεν είναι οριακό. Δεν είναι προαιρετικό. Φίλοι, οι άνθρωποι μπορεί να πλανηθούν. Μπορεί να ενθουσιαστούν. Όμως αν είναι λάθος, είναι λάθος. Μπορεί να είναι σίγουροι μέσα σε αυτόν τον κόσμο - τυφλά σίγουροι, σίγουροι, όμως όχι βιβλικοί. Εάν είσαι λανθασμένος εκείνη την ημέρα, είσαι λανθασμένος. Και θα σου στοιχίσει την ψυχή σου. Μπορούμε να κάνουμε λάθος για πολλά πράγματα. Αδέλφια, περιμένουμε βροχή αύριο. Εάν είμαστε λάθος, εάν νομίσεις ότι δεν θα βρέξει, και δεν πάρεις την ομπρέλα σου, τότε θα βρεχτείς. Εγώ δεν παίρνω ομπρέλα μαζί μου οπωσδήποτε. Δεν με νοιάζει αν βρεχτώ. Το συμπέρασμα είναι ότι μπορεί να κάνεις λάθος για τον καιρό, δεν έχει τόση σημασία. Εάν είσαι λάθος για αυτό, δεν έχει σημασία. Εάν είσαι λάθος για τούτο, τότε θα πληρώσεις με την κόλαση. Δεν θέλουμε να κρύψουμε οτιδήποτε. Θέλουμε απλά να τα πούμε όπως τα λέει στη Βίβλο. Αδέλφια, η σημασία είναι ότι κανένας από εμάς δεν πρέπει να ντρεπόμαστε για όλα αυτά. Αυτό είναι που λέει η Βίβλος. Είμαστε ανοιχτοί για εξέταση από οποιοδήποτε και όλους. Δεν είμαστε σαν τους Μάρτυρες του Ιεχωβά που έρχονται στην πόρτα και είναι ανατρεπτικοί και να μην λέμε ακριβώς την ατζέντα μας, να μην λέμε πραγματικά το τι πιστεύουμε. Μπορούμε να τα παρουσιάσουμε. Αυτά είναι που πιστεύουμε. Συμπέρασμα, εάν κάποιος κοιτάξει τον Χριστό, και δεν αλλάξει ριζικά την ζωή του, θα ακούσουν λέξεις την ημέρα της κρίσης τέτοιας φρίκης και φόβου που δεν θα θέλουν να ακούσουν. Αδέλφια, σκεφτείτε το, εάν αυτό δεν ήταν αλήθεια, τι πλεονέκτημα έχω εγώ για να δίνω έμφαση σε αυτό; Κανένα απολύτως! Ξέρετε κάτι, εάν η αλήθεια ήταν να μπορούμε να σωθούμε και να ζούμε σαν την κόλαση, θα σας το έλεγα αυτό. Όμως η Βίβλος δεν το λέει αυτό. Και ξέρετε το πράγμα είναι αδέλφια, ο Θεός μας δίνει καινούργιες επιθυμίες. Δεν συμφωνείτε; Δεν θέλω να ζω σαν την κόλαση. Δεν το θέλω. Τα δύο πράγματα που θέλω περισσότερο από οτιδήποτε άλλο σε ολόκληρο το σύμπαν είναι να δω τον Χριστό πρόσωπο με πρόσωπο, και να τελειώνω με την αμαρτία για πάντα. Αυτές είναι οι δύο μεγαλύτερες επιθυμίες της καρδιάς μου. Ακόμα και αν ανακάλυπτα ότι μπορείς να ζεις σαν την κόλαση και να πας στον παράδεισο, δεν θα το ήθελα αυτό. Δεν το θέλω αυτό. Ακόμα και αν μάθαινα ότι μπορώ να ζω εδώ για πάντα σαν στη κόλαση και ποτέ να μην είχα τον Χριστό - αυτό θα ήταν κόλαση για μένα. Εγώ θέλω τον Χριστό. Και θέλω να είμαι σαν Αυτόν. Αυτό είναι που παράγει το Ευαγγέλιο. Και αυτή είναι η ελπίδα μας, σωστά; Όπως αναφέραμε προηγουμένως, το διαβάζουμε αυτό στους Εφεσίους 1. Το Άγιο Πνεύμα - είναι ο αρραβώνας της κληρονομιάς μας μέχρι την απολύτρωση του λαού Του. Τι σημαίνει αυτό; Λοιπόν, εκεί που είναι το Άγιο Πνεύμα, θανατώνει την αμαρτία. Εκεί που είναι το Άγιο Πνεύμα παράγει αγάπη, παράγει χαρά, παράγει ειρήνη - ξέρετε αυτούς τους καρπούς του Πνεύματος. Εκεί που είναι το Πνεύμα μας βοηθά στη προσευχή μας, δεν είναι; Εκεί που είναι το Πνεύμα δίνει μαρτυρία με το πνεύμα μας ότι είμαστε παιδιά του Θεού. Εκεί που είναι το Πνεύμα Αυτός είναι το Πνεύμα της Υιοθεσίας με το οποίο κράζουμε, "Αββά, Πατέρα." Εκείνοι που έχουν το Πνεύμα οδηγούνται από το Πνεύμα. Εκείνοι που έχουν το Πνεύμα περπατούν με το Πνεύμα. Βλέπετε, έχοντας το Πνεύμα σαν τον αρραβώνα της κληρονομιάς μας δεν είναι ένα τυφλό πράγμα. Είναι κάτι που είναι πραγματικό. Παράγει καρπό. Και αν ο καρπός του Πνεύματος δεν είναι εδώ τότε αυτή είναι απόδειξη ότι δεν έχεις τον αρραβώνα της σωτηρίας. Καταλαβαίνεται τι λέω; Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το Πνεύμα είναι ο αρραβώνας. Ο τρόπος που μας εγγυάται είναι όταν βλέπουμε τις εκδηλώσεις της παρουσίας του ίδιου του Πνεύματος - το Πνεύμα που μας οδηγεί στην αλήθεια, το Πνεύμα που μας κατηγορεί για την αμαρτία, ένα Πνεύμα που λυπάται. Και μιας και σου δοθεί η αγάπη για τον Χριστό, μια αγάπη για την αλήθεια, μια αγάπη για την δικαιοσύνη, και μετά λυπείς το Πνεύμα, το νιώθεις. Όσοι από εσάς που γνωρίσατε το χαμόγελο του Χριστού και μετά δεν το βλέπετε, όσοι από εσάς που το γνωρίσατε αυτό, ξέρετε αυτό το αίσθημα. Για τον Χριστιανό, αυτό είναι το χειρότερο πράγμα σε αυτήν την ζωή. Δώσε μου δοκιμασίες, απλά μην κρύψεις το πρόσωπο Σου από εμένα! Υπάρχουν άλλα σχόλια, ερωτήσεις; Εντάξει, τι θα λέγατε; Σε ποιο εδάφιο θα πηγαίνετε για να πείσεις απόλυτα κάποιον πως δεν μπορείς να χάσεις την σωτηρία σου; (από το δωμάτιο) Αυτός είναι ο αρραβώνας της σωτηρίας μας. Δεν μπορείς να εγγυηθείς την σωτηρία με να δώσεις το Πνεύμα του Θεού εάν αυτό το Πνεύμα του Θεού μπορεί να αφαιρεθεί τότε δεν είναι εγγύηση. Υπάρχουν διάφορα εδάφια στα οποία μπορούμε να πάμε, όμως αναφέρθηκε στη Νέα Διαθήκη. "Αυτή είναι η διαθήκη που θα κάνω προς τον οίκο του Ισραήλ ύστερα από τις ημέρες εκείνες, λέει ο Κύριος, θα δώσω τους νόμους μου στη διάνοια τους, και θα τους γράψω επάνω στην καρδιά τους, και θα είμαι σ' αυτούς Θεός, κι αυτοί θα είναι σε μένα λαός. Και δεν θα διδάσκουμε κάθε ένας τον πλησίον του, και κάθε ένας τον αδελφό του, λέγοντας: 'Γνώρισε τον Κύριο', για τον λόγο ότι, όλοι τους θα με γνωρίζουν, από μικρόν μέχρι μεγάλο. προσθέτει: Και τις αμαρτίες τους και τις ανομίες τους δεν θα τις θυμάμαι πλέον." Και μετά στο εδάφιο 38, λέει αυτό, "Και θα είναι λαός μου, κι εγώ θα είμαι Θεός τους, και θα τους δώσω μια καρδιά και έναν δρόμο για να με φοβούνται όλες τις ημέρες, για το καλό τους και των παιδιών τους ύστερα απ' αυτούς, και θα τους κάνω μια αιώνια διαθήκη, ότι δεν θα αποστρέψω από πίσω τους, για να τους αγαθοποιώ. Και θα δώσω τον φόβο μου στις καρδιές τους, για να μη αποστατήσουν από Μένα." Θα δώσω τον φόβο μου στις καρδιές τους για να μην αποστατήσουν από Μένα. Και νομίζω η γιαγιά εκεί πίσω ανάφερε την 1 Πέτρο 1:5, "οι οποίοι φρουρούμαστε..." το Αγγλικό δεν είναι τόσο καθαρό, όμως στα Ελληνικά: "φρουρούμαστε με τη δύναμη του Θεού διαμέσου της πίστης." Φρουρούμαστε. Θα αποτελειώσει αυτό το έργο - Φιλιππησίους 1:6. Όμως οι αρχές της Νέας Διαθήκης - τίποτα δεν εξαρτάτε από εμάς. Ο Θεός λέει, "Εγώ θα, Εγώ θα, Εγώ θα, Εγώ θα..." Και λέει, "Θα βάλω τον φόβο Μου μέσα τους για να μην αποστατήσουν από Μένα. και θα ευφραίνομαι σ' αυτούς στο να τους αγαθοποιώ." Ιεζεκιήλ 36 - μπορούμε να πάμε και εκεί και να συνεχίσουμε όλα αυτά τα "Εγώ θα" και λέει ότι θα τα κάνει. Στο Ιεζεκιήλ 36, λέει, "Και θα ράνω επάνω σας καθαρό νερό και θα καθαριστείτε, από όλες τις ακαθαρσίες σας και από όλα τα είδωλα σας, θα σας καθαρίσω. Και θα σας δώσω καρδιά νέα και θα βάλω μέσα σας πνεύμα νέο, και, αφού θα έχω αποσπάσει την πέτρινη καρδιά σας από την σάρκα σας, θα σας δώσω καρδιά σάρκινη. Και θα βάλω μέσα σας το Πνεύμα μου, και θα σας κάνω να περπατάτε στα διατάγματα μου, και να τηρείτε τις κρίσεις μου, και να τις εκτελείτε." Και αν κάποιος έρθει και πει, μα, ναι, είπε ότι θα κάνει αυτά για τον οίκο Ισραήλ, θα του έλεγα, ω.... δεν διάβασες ποτέ ότι ο πραγματικός Ιουδαίος είναι αυτός που είναι κατά το κρυφό μέρος Ιουδαίος; Και η περιτομή είναι αυτή της καρδιάς; Και στους Εθνικούς Φιλιππησίους, λέει ότι εμείς είμαστε η περιτομή. Ποιο είναι αυτό; Φιλιππησίους 3:3 Εμείς είμαστε η περιτομή. Και δεν έχει σημασία εάν είμαστε Εθνικοί ή όχι. Ποιο είναι το πραγματικό παιδί του Αβραάμ; Σύμφωνα με τους Γαλάτας. Είναι εκείνοι που έχουν πίστη στον Ιησού Χριστό. Συμπέρασμα, ένα πραγματικό παιδί του Αβραάμ είναι εκείνοι που πιστεύουν στον Ιησού Χριστό. Η πραγματική περιτομή είναι εκείνοι που τι; Που δεν έχουν την πεποίθηση στη σάρκα. Καυχώνται στον Κύριο. Μπορεί να πουν, λοιπόν, εκεί μιλά για τον Ισραήλ, λοιπόν, εμείς είμαστε ο Ισραήλ του Θεού. Εμείς είμαστε οι πραγματικοί Ιουδαίοι. Ποιοι; Όλοι εκείνοι που είναι παιδιά του Αβραάμ. Όλοι εκείνοι που με πίστη εμπιστεύτηκαν τον Χριστό. Το πιστεύετε αυτό; Αυτό είναι που λένε οι Γραφές. Διαβάσατε ποτέ Εφεσίους 2; Λέει ότι γκρέμισε το μεσότοιχο του φραγμού. Πως; Έκτισε τους δύο σε ένα καινούργιο άνθρωπο. Και τι; Κάποτε μας αποκαλούσαν ακροβυστία από αυτούς που αποκαλούνται περιτομή η οποία γίνεται με το χέρι στη σάρκα, σωστά; Κάποτε, έτσι είμαστε. Κάποτε, τι είμαστε; Είμασταν χωρίς Χριστό. Απαλλοτριωμένοι από την πολιτεία του Ισραήλ. Ξένοι από τις διαθήκες της υπόσχεσης. Τώρα όμως, αυτό δεν είναι αλήθεια. Τώρα δεν είμαστε. Δεν είμαστε πλέον έξω. Τώρα, είμαστε συμπολίτες. Είμαστε κληρονόμοι, φίλοι. Είμαστε από μέσα Εμείς όλοι - εκείνοι που ήταν κοντά και αυτοί που ήταν μακρυά - ήρθαμε κοντά και μας αποδέχθηκε ο Θεός διαμέσου τού αίματος του Χριστού. Το έκανε αυτό, φίλοι. Εμείς οι Εθνικοί με την πίστη στο Χριστό είμαστε το πραγματικό Ισραήλ. Έτσι μην αφήσετε οποιοδήποτε να σας αφοπλίσει από την Νέα Διαθήκη απλά επειδή λέγουν ότι αυτή η υπόσχεση είναι για τους Ιουδαίους. Δεν υπάρχει αμφιβολία γι' αυτό. Όμως δεν διαβάσατε ποτέ τη Ρωμαίους 9; "Όλοι από τον Ισραήλ, αυτοί δεν είναι Ισραήλ." Υπάρχει ένας πνευματικός Ισραήλ στον οποίον οι υποσχέσεις πραγματικά έχουν γίνει. Και στην πραγματικότητα, όταν ο Παύλος αντιλήφθηκε ότι μερικοί Ιουδαίοι θα το έκαναν αυτό θέμα, είπε, ω, μα δεν ειπώθηκε και παλιά στον Μωυσή, "Θα ελεήσω όποιον ελεώ, και θα σπλαχνιστώ όποιον σπλαχνίζομαι." Και λέει ότι ο Θεός δείχνει ευσπλαχνία και ο Θεός σκληραίνει. Υπάρχουν σκεύη ελέους και υπάρχουν σκεύη οργής. Ξέρετε, το πρόβλημα είναι ότι κάνουμε τον Θεό ένα πολύ μικρό Θεό όταν λέμε ότι μπορεί να χάσουμε την σωτηρία μας. Ναι, δεν είναι αρκετά δυνατός για να μας κρατήσει. Όμως, δεν είναι μόνο αρκετά δυνατός για να μας κρατήσει, είναι αρκετά δυνατός για να μας κρατήσει να κάνουμε το αγαθό μέχρι το τέλος. Είναι αρκετά δυνατός να μας κρατήσει να εμμένουμε όλη τη διαδρομή. Βλέπετε, κάνετε τον Θεό αδύνατο όπως και να έχει. Εάν πεις, "Ο Θεός δεν μπορεί να μας κρατήσει," τον κάνεις αδύνατο. Και αν πεις, "Θα τα καταφέρουμε, όμως δεν θα τα καταφέρουμε με το να κάνουμε καλά έργα," πάλι Τον κάνεις αδύνατο επειδή βασικά λες ότι θα χαμηλώσει τους κανόνες . Όμως λέει, Φιλιππισίους 1:6 - ας διαβάσουμε. Έχετε την Γραφή σας εκεί; Κάποιος να διαβάσει. Φιλιππισίους 1:6 ποτέ δεν το αποστήθισα αυτό στο ESV έτσι δεν ξέρω ακριβώς τα λόγια. Φιλιππισίους 1:6, "Επειδή, είμαι βέβαιος, ακριβώς σε τούτο, ότι Εκείνος που άρχισε σε σας ένα καλό έργο θα το αποτελειώσει μέχρι την ημέρα του Ιησού Χριστού." Ο Παύλος ήταν βέβαιος. Ο Θεός θα το αποτελειώσει μέχρι την ημέρα του Χριστού. Υπάρχουν άλλες ερωτήσεις ή σχόλια ή παρατηρήσεις; (από το δωμάτιο) Νομίζω εκείνο που ακούω είναι ότι δεν ξέρεις αν πραγματικά σφραγίστηκες εκτός και αν επιμένεις μέχρι τέλους. Είναι σαν να λες ότι η στενή πύλη είναι περισσότερο σαν μια στενή σανίδα. Μπορώ να περπατήσω ειλικρινά πιστεύοντας στον Χριστό για 15 ή για 20 χρόνια και μετά να πέσω. Όμως το γεγονός ότι έπεσα αποδεικνύει ότι δεν ήμουν εν Χριστό. Έτσι αυτό που αναστατώνει την καρδιά μου είναι, που είναι η ειρήνη που μας αφήνει ο Χριστός; Έτσι νοιώθω ότι η μόνη διαβεβαίωση είναι εάν επιμένεις μέχρι το τέλος. Δεν είναι ότι υπάρχει πίστη στο Χριστό.... (...) Τιμ: Λοιπόν, πράγματι, αυτό είναι ακριβώς αυτό που δεν έλεγα σχετικά με τον καθρέφτη. Και αν συνέχεια πάμε πίσω σε εκείνον τον καθρέφτη και συνεχώς ατενίζουμε στον καθρέφτη στην δική μας επίδοση, εκεί βασικά δεν είναι εκεί όπου η δύναμη του Θεού διασκορπίζεται στη ζωή του πιστού. Είναι να κοιτάζεις σε αυτό που ο Χριστός εκπλήρωσε για μας. Όμως δεν υπάρχει αμφιβολία γι' αυτό, η Βίβλος είναι γεμάτη με εδάφια που μας λέγουν ότι πρέπει να επιμένουμε μέχρι το τέλος, ότι πρέπει να τηρούμε τις εντολές Του, ότι πρέπει να υπάρχει εξάσκηση της δικαιοσύνης, και έτσι, ο Παύλος μπορεί να έρθει στους Κορίνθιους και να πει, κοιτάξτε, ούτε πόρνοι, ούτε μοιχοί, ούτε κλέφτες, ούτε κίναιδοι, ούτε αρσενοκοίτες, οτιδήποτε... δεν θα κληρονομήσουν τη βασιλεία του Θεού. Συμπέρασμα, η Βίβλος ποτέ δεν θα δώσει την σιγουριά σε ένα άτομο που περπατά μια αισχρή ζωή να πιστεύει ότι η δύναμη του Θεού τους άλλαξε ποτέ. Δεν πρέπει να αναμένουν να έχουν οποιαδήποτε ελπίδα. Όμως το συμπέρασμα είναι αυτό, το Πνεύμα του Θεού σαφώς λέει στο Ρωμαίους 8:16 δίνει μαρτυρία, μαζί με το πνεύμα μας, ότι είμαστε παιδιά του Θεού. Και πράγματι, εάν πάμε πίσω περίπου στη Ρωμαίους 5:5, έχουμε την αλήθεια ότι η αγάπη του Θεού είναι ξεχυμένη μέσα στις καρδιές μας διαμέσου του Αγίου Πνεύματος. Και αν διαβάσεις, βλέπεις από που έρχεται αυτή η αγάπη. Βγαίνει από τον σταυρό. Και θα έλεγα αυτό, το συμπέρασμα, εάν κάποιος είναι πραγματικά σωσμένος, αγαπούν τον Χριστό, πιστεύουν στον Χριστό, εμπιστεύονται τον Χριστό, κοιτάζουν τον σταυρό και βρίσκουν ελπίδα στο Χριστό, και το Πνεύμα του Θεού ενεργοποιεί εκείνο το βλέμμα στο σταυρό και πλημμυρίζει εκείνο το άτομο από ένα βαθμό σε άλλο με διαβεβαίωση. Και αυτό το Πνεύμα είναι το Πνεύμα της υιοθεσίας που δίνει μαρτυρία. Και είναι το Πνεύμα της υιοθεσίας που φέρνει μια εσωτερική πίεση τώρα για να κοιτάξεις στο Θεό όχι σαν έναν απομακρυσμένο Θεό, αλλά σαν ένα Θεό που είναι πολύ κοντά και που είναι ένας Πατέρας. Κράζουμε, "Αββά, Πατέρα." Και έτσι, το συμπέρασμα είναι ότι ο Χριστιανός τρέφεται και βρίσκει την δύναμη του στον Χριστό. Ο Χριστός είπε ότι θα στείλει ένα Βοηθό ή ένα Παράκλητο. Και είπε ότι "Αυτός θα με δοξάσει." Σας εγγυώμαι αυτό, ότι σε οποιανδήποτε δραστηριότητα εμπλέκεται το Πνεύμα, ο Χριστός είναι το επίκεντρο. Ο Χριστός είναι πάντα το επίκεντρο. Όχι το Πνεύμα - Ο Χριστός είναι το επίκεντρο. Και στη διαβεβαίωση μας, στη δύναμη μας, στην επιμονή μας. Ο Χριστός πάντα θα είναι το επίκεντρο. Και το Πνεύμα θα φέρει αυτή την διαβεβαίωση, θα φέρει την ειρήνη, θα φέρει εκείνη την αυτοπεποίθηση, να φέρει ένα αίσθημα εκείνου του ξεχύματος της αγάπης του Θεού μέσα στη καρδιά μου σαν κοιτάζουμε τον Χριστό. Και αυτή είναι η αληθινή, σημαντική εκδήλωση του Πνεύματος του Θεού που ο αληθινός Χριστιανός θα αισθανθεί. Και έτσι, το τι συμβαίνει είναι να δημιουργήσουμε ένα σκιάχτρο εάν δεν είμαστε προσεκτικοί. Και το τι εννοώ με αυτό, ο άνθρωπος δεν υπάρχει που να έχει τη διαβεβαίωση από το Πνεύμα και να μην έχει έργα. Είναι ένα σκιάχτρο. Ο άνθρωπος που στο τέλος ξεπέφτει ήταν ένας άνθρωπος που με την δική σου δικαιοσύνη αγωνιζόταν να ευχαριστήσει τον Θεό με την δική του αξία. Είναι ένας άνθρωπος που μπορεί να ήταν Φαρισαίος και έδειχνε μια καλή εξωτερική εμφάνιση. Είχε αυτοπεποίθηση για πολλά πράγματα, μπορεί στο ότι πήγαινε εκκλησία, μπορεί στις προσπάθειες του, όμως σαν τον Δημά, τελικά ξέπεσε. Όμως σας εγγυώμαι, οποιαδήποτε αυτοπεποίθηση είχε ήταν μια μάταια αυτοπεποίθηση. Και δεν ήταν από το Πνεύμα του Θεού. Και έτσι, όχι, σίγουρα θα έλεγα ότι αυτό δεν είναι αλήθεια. Ο πραγματικός Χριστιανός δεν ανακαλύπτει ξαφνικά στο τέλος του αγώνα ότι δεν είναι αληθινός. Ο πραγματικός Χριστιανός είχε αυτό το Πνεύμα του Θεού να ζει μέσα του, και υπήρχε αληθινή, ζωντανή φανέρωση της παρουσίας Του που έδινε στον πιστό την ελπίδα του. Και εκεί όπου το Πνεύμα δίνει την ελπίδα, το Πνεύμα επίσης εργάζεται αγάπη και εργάζεται τους καρπούς του Πνεύματος και εργάζεται αυτά τα έργα μέσα μας, δίνοντας μας επιθυμίες, εξαναγκάζοντας μας, δίνοντας μας μια αγάπη για τον Θεό που μας αναγκάζει και μας περιορίζει με την αγάπη του Χριστού να τα εκτελούμε αυτά. Και τα δύο πάνε χέρι με χέρι. Εκεί όπου οι άνδρες και οι γυναίκες ξεπέφτουν, δεν το είχαν αυτό. Είχαν ελπίδα και πίστευαν μερικά πράγματα, όμως στο τέλος, ήταν μια μάταια ελπίδα. Και πιστεύω ότι η αλήθεια είναι τα σημάδια ήταν πάντα εκεί, επειδή ο Ιησούς Χριστός λέει στο Ματθαίο 7: "φεύγετε από μένα εσείς που εργάζεστε την ανομία." Και το συμπέρασμα είναι ήταν εκεί. Υπήρχε η ανομία. Το Πνεύμα του Θεού δεν επικοινωνούσε μαζί τους με τον τρόπο που κάνει το Πνεύμα του Θεού. Επειδή δεν ήταν παιδιά. Και στο τέλος, δεν ήταν αληθινοί. Δεν ήταν σωστοί. Έχουμε πολλούς ανθρώπους με μάταιες ελπίδες. Πολλοί πιστεύουν ότι όλα είναι καλά, όμως είναι μάταιο. Και έτσι, ναι, εάν έτσι ακουγόταν, σίγουρα δεν πιστεύω καθόλου ότι αυτό είναι το νόημα που παίρνουμε για το τι κάνει το Πνεύμα του Θεού στη ζωή του πιστού. (Από το δωμάτιο) Στη 1 Ιωάννη 5:13 επίσης λέει, "Αυτά τα έγραψα σε σας που πιστεύετε στο όνομα του Υιού του Θεού, για να γνωρίζετε ότι έχετε αιώνια ζωή." Σωστά, και ξέρετε, σκεφτείτε για την 1 Ιωάννην. Ποιες είναι οι αποδείξεις στη 1 Ιωάννην ότι είμαστε αληθινοί πιστοί; Τηρούμε τις εντολές Του. Περπατούμε όπως Αυτός περπάτησε. Έχουμε απάντηση στις προσευχές μας. Αγαπούμε τους αδελφούς. Βασικά, διαβάζεις για όλες αυτές τις αποδείξεις και φτάνεις στο τελευταίο κεφάλαιο και λέει σας τα γράφω αυτό για να έχετε διαβεβαίωση. Και δεν υπάρχει αμφιβολία γι 'αυτό. Φίλοι, δεν ξέρω πως είναι αυτό μαζί σας. Εγώ κοιτάζω τον σταυρό και το Πνεύμα του Θεού με διαβεβαιώνει ότι είμαι παιδί Του. Μετά κοιτάζω την ζωή μου και βλέπω ότι δεν είμαι αυτό που ήμουν. Και αυτό μου δίνει την σιγουριά. Και μετά ανακαλύπτω ότι όταν εκτραπώ, το Πνεύμα του Θεού - ο Πατέρας μου έρχεται σε μένα και βάζει τη ράβδο στη πλάτη μου και με φέρνει πίσω. Βρήκα ότι όταν με διορθώνει ο Θεός μέσα στη ζωή μου, αυτό μου δίνει διαβεβαίωση όσο λίγα πράγματα μπορούν να μου δώσουν, γιατί βλέπω την πιστότητα Του σε μένα, ώστε αν ποτέ αρχίσω να παρεκκλίνω, μπανγ! Είναι εκεί. Είναι πάνω μου. Και με απομακρύνει. Εννοώ, μερικές φορές αυτό με έκανε να κλάψω περισσότερο από οτιδήποτε. Είναι τόσο πιστός. Αυτό μου δίνει τέτοια αυτοπεποίθηση. Δεν θα με αφήσει να φύγω. Είμαι στο χέρι του Πατέρα μου. Εάν αρχίσω να παρασύρομαι, βάζει αμέσως εμπόδια. Αυτό το πράγμα είναι πραγματικό. Είναι ζωντανό. Κοιτάζω αυτό το πράγμα και αντιλαμβάνομαι ότι χρειάζεται να τα καταφέρω μέχρι το τέλος. Προσεύχομαι, "Θεέ, βοήθα με να φτάσω στο τέλος!" "Βοήθα με μέχρι το τέλος!" Επειδή νοιώθω ότι εάν ο Θεός με αφήσει θα έφευγα. Εννοώ, τείνω να περιπλανηθώ, Κύριε, το νοιώθω. Το νοιώθω. Εάν με αφήσεις, θα χαθώ! Όχι πως το θέλω, όμως το νοιώθω αυτό. Νοιώθω αυτή τη μάχη. Όμως την ίδια ώρα, νοιώθω αυτή την διαβεβαίωση. Αναμένω ότι ο Θεός θα με πάρει μέχρι το τέλος; Ναι. Δεν νοιώθω ότι πρέπει να περιμένω μέχρι το τέλος για να καταλάβω αν είμαι πραγματικά σωσμένος. Πιστεύω με όλη μου την καρδιά ότι ο Θεός πραγματικά με έσωσε. Και είδα μια τεράστια μεταμόρφωση στη ζωή μου. Και νομίζω ότι αυτό ακριβώς μας λέει η Βίβλος ότι πρέπει να δούμε. Και πάνω από αυτό, γνώρισα επανειλημμένα τις πλημμύρες και την αγάπη του Θεού ξεχυμένη μέσα στη καρδιά μου όταν κοιτάζω τον σταυρό. Ξέρω ότι με έκανε να θέλω με ένα τρόπο με τον οποίο ποτέ δεν ήθελα. Έχω μια επιθυμία τώρα να κάνω πράγματα που ποτέ δεν είχα την επιθυμία να κάνω προηγουμένως. Ξέρω ότι δεν αγαπώ τα αδέλφια με ένα τέλειο τρόπο, όμως αγαπώ τα αδέλφια. Θέλω να είμαι γύρω από Χριστιανούς. Θέλω να είμαι εκεί που είναι εκείνοι. Θέλω να μιλώ μαζί τους. Αγαπώ τον ίδιο Χριστό που αγαπούν και αυτοί. Αγαπώ να είμαι στην εκκλησία μαζί τους. Αγαπώ να ακούω κηρύγματα. Αγαπώ να ακούω για τον Χριστό. Εννοώ, το απλό Ευαγγέλιο - υπάρχουν φορές που όταν μελετώ ένα μήνυμα και κοιτάζω τις παλιές αλήθειες, και με πλημμυρίζουν ξανά, βρίσω τον εαυτό μου να πέφτω κάτω από την καρέκλα μου στο πάτωμα. Μπορείτε να σχετιστείτε με αυτό; Αυτός είναι Χριστιανισμός. Αυτή είναι η ζωντανή πραγματικότητα. Αυτή είναι η ζωή εν Χριστό. Αυτό δεν είναι ψεύτικο. (Από το δωμάτιο) Ένα τελευταίο πράγμα σε σχέση με αυτό που είπε ο αδελφός Σκέφτομαι για την διαβεβαίωση, εκείνη την ημέρα που ο Κύριος είπε δεν θα μπει στη βασιλεία των ουρανών καθένας που λέει σε μένα, Κύριε και υπήρχε εκείνος ο εργάτης της ανομίας που είπε, Κύριε, στο όνομα σου εκβάλαμε δαιμόνια. Και στάθηκαν μπροστά Του και αμφισβητούσαν τον Κύριο για τα έργα Του (ακατάληπτο) Δεν είδα ποτέ διαβεβαίωση να περιγράφεται που λέει ότι πρέπει να έχεις εμπιστοσύνη στο γεγονός ότι προσευχήθηκες μια προσευχή και πίστεψες. Αυτό δεν εγγυάται την διαβεβαίωση. Η διαβεβαίωση είναι όπως είπε ο πάστορας από τον Λόγο και αυτό είναι με τα έργα στη ζωή σου. (ακατάληπτο) Αυτός ο εργάτης της ανομίας ποτέ δεν είπε, "Μα ήμουν σίγουρος! Με διαβεβαίωσες." Τιμ: Όχι, έβγαζε το συμπέρασμα από το γεγονός, ότι ήταν εκεί με τους ανθρώπους του Θεού, έκανε κάποια μεγάλα έργα, εκβάλαμε δαιμόνια, μιλήσαμε με γλώσσες. Υπήρχαν πολλά..... Και ξέρετε, και φτάνεις στο τέλος επίσης, και έχεις την ημέρα της κρίσης στο Ματθαίο 25. Δεν είναι ενδιαφέρον; "γυμνός ήμουν, και με ντύσατε." "Γυμνός ήμουν, και δεν με ντύσατε." Δεν έδειχνα εσένα αδελφέ. Δεν τον νοιάζει. Ούτε που ακούει. Τίποτα άλλο πριν σταματήσουμε; Εντάξει. (από το δωμάτιο) Απλά για τελειώσουμε, ο Παύλος μιλά ότι λυτρωθήκατε με την χάρη διαμέσου της πίστης - σωθήκατε με την χάρη διαμέσου της πίστης. Αυτό το ίδιο πράγμα με το οποίο σωθήκατε, συνεχίζει το ίδιο. (ακατάληπτο) Δεν είναι η αντανάκλαση του ποιος είσαι, αλλά το ποιος είναι Αυτός. Είναι αυτόν που ο Θεός Πατέρας βλέπει, που είναι ο Χριστός στη δικαιοσύνη Του μέσα στη ζωή σου, και όχι ο ίδιος ο εαυτός σου. Τιμ: Και ακόμα έχω πίστη μέχρι σήμερα χρόνια μετά ώστε δεν ξέρω οπουδήποτε αλλού να πάω όταν έχω προβλήματα. Και έχω προβλήματα αρκετά συχνά - σαν κάθε ώρα. Αμήν. Καληνύχτα.