Η ζωή ενός Χριστιανού είναι μια ζωή όπου προσκολλάσαι και εμπιστεύεσαι ένα Πρόσωπο, τον Σωτήρα μας, τον Θεό- Άνθρωπο Ιησού Χριστό. Κανένας άλλος δεν αγαπά την ψυχή των αμαρτωλών περισσότερο από τον Χριστό. Δεν υπάρχει τίποτα μέσα στο κόσμο που αξίζει να ακολουθήσεις εκτός από το να είσαι ολοκληρωτικά δωσμένος στον Χριστό μέχρι το τέλος.
Θέλω τον Χριστό. Θα ικανοποιήσει τόσο πολύ και πολύ περισσότερο από το πολύ. Δεν μπορούμε να το αντιληφθούμε. Εάν σκεφτείς, “Τι; Θα αφήσω τα λεφτά μου εδώ, και το μόνο που θα πάρω είναι ο Χριστός;” Εάν έτσι νιώθεις, τότε δεν έχεις δει την αξία και την σημασία του Χριστού. Δεν κατάλαβες την δόξα Του. Αλλά εκεί είναι που πρέπει να είμαστε. Δεν πας στο Λόγο και λες, “Λοιπόν, διάβασα σήμερα.” Το ακούω πολύ αυτό από τους ανθρώπους. “Λοιπόν, πως πας με το διάβασμα της Βίβλους σου;” “Ε, διαβάζω.” Τι είναι αυτό; Ξέρεις τι σημαίνει να διαβάζεις αυτό το βιβλίο και να προσεύχεσαι; Βρίσκεις τον Χριστό; Τον βρίσκεις γλυκό πάλι; Αρπάζει την ψυχή σου; Όταν προσεύχεσαι, έρχεται; Ξέρεις τι είναι να περπατάς μαζί Του; Όταν πας σε αυτό το βιβλίο, βρίσκεις τις δόξες Του καινούργιες και ανανεομένες; Επειδή εάν όχι, ότι και να διαβάζεις, ότι προσευχές και αν κάνεις, τι είναι αυτό; Απλά θρησκευτικό καθήκον.
Αυτή η ζωή σαν Χριστιανός είναι μια ζωή όπου εμπιστεύεσαι, προσκολλάσαι, και αγαπάς το πρόσωπο, τον Σωτήρα μας, τον Θεό- άνθρωπο. Κανένας δεν είναι πιο ένδοξος. Κανένας δεν αγαπά την ψυχή των αμαρτωλών περισσότερο. Κανένας δεν είναι πιο πρόθυμος να σε ελευθερώσει από την αμαρτία σου και να σε πάρει για να είσαι μαζί Του για πάντα και να σε γεμίζει με τα θαυμαστά του προσώπου Του. Κυριολεκτικά! Εννοώ το τι βλέπουμε στις Γραφές είναι ότι είναι εντελώς ένδοξος, και όταν θα πάμε για να είμαστε μαζί του, απλά στην κυριολεξία θα μας τραβήξει μέσα σε αυτή την δόξα. Απλά θα μας ρουφήξει μέσα σε αυτήν. Όλη η δόξα που Αυτός είναι, απλά απορροφόμαστε μέσα σε αυτήν. Γινόμαστε όπως Αυτόν. Κανένας από εσάς που προσκολλάστε σε Αυτόν δεν θα απογοητευτεί. Ακόμα και στην τελευταία βουνοκορφή. Θα χτυπιέσαι και θα λες, “Μας πούλησαν αυτά τα εμπορεύματα. Δεν είναι τόσο καλά.”; Όχι! Έτσι είναι σε ‘αυτόν’ τον κόσμο. Οι άνθρωποι κάνουν όλες αυτές τις υποσχέσεις ότι όλα θα είναι σπουδαία, και πας σε αυτές τις διακοπές ή έλα να παίξεις γκολφ ή να επισκεφτείς τα νησιά της Χαβάης. Αδέλφια όλα αυτά, ναι, θα αποτύχουν, αλλά αυτό όχι.
Αυτό έχει να κάνει με την πίστη. Το πιστεύεις αυτό; Πρέπει να το πιστέψεις μέχρι τέλους. Πρέπει να αντέξεις μέχρι το τέλος. Μην σταματήσεις. Μην παραιτηθείς. Και αν κάποιοι από εσάς τα πήγατε καλά μια φορά, να θυμάστε εκείνες τις μέρες. Σας λέει να τις θυμηθείτε επειδή σας καλεί να πάτε πίσω σε αυτές. Και αν δεν έχεις προηγούμενη εμπειρία, και είσαι καινούργιος στη πίστη, ξέρεις πως να ζήσεις. Ζήσε όπως ζήσανε αυτοί εκείνες τις μέρες. Όχι όπως εκείνους, προφανώς, που ερχόταν για να παίξουν με τον κόσμο, να παίξουν με το να στρέφονται πίσω στο Μωυσή, να παίξουν με να στραφούν σε κάποιο άλλο θρησκευτικό σύστημα. Να παίξουν με το να μην θέλουν να ταυτίζονται με τον Χριστό τόσο πολύ. Βλέπετε ότι περί αυτού πρόκειται. Δεν νομίζω ότι είναι τόσο δύσκολο να καταλάβουμε αυτά τα εδάφια και να δούμε καθαρά το τι εννοεί εδώ ο συγγραφέας της επιστολής Προς Εβραίους.(Εβραίους 10:32) Ας μας βοηθήσει ο Κύριος να θυμηθούμε τις προηγούμενες μέρες που ζούσαν εκείνοι ή πιθανόν που μερικοί από εμάς ζήσαμε και να είμαστε ένθερμοι, να είμαστε γεμάτοι ζήλο, να τρέξουμε καλά μέχρι το τέλος, να μην κουραζόμαστε να κάνουμε το καλό. Αδέλφια, μην παραλείπετε να συνέρχεστε μαζί. Μην το παραμελείτε. Προτρέπεται ο ένας τον άλλον. Προτρέπεται εκείνους που φοβάστε ότι θα πέσουν. Προτρέψτε τους. Επιχειρήστε να τους προτρέψετε. Ξέρω ότι δεν θα προτραπούν όλοι με τις προσπάθειες μας και μερικοί θα ξεπέσουν. Ξέρουμε ότι αυτό θα συμβεί. Αλλά αδέλφια, αλλά ας μην είναι λόγω έλλειψης προσπάθειας εκ μέρους μας.
Και ξέρετε κάτι; Και δεν είναι έλλειψη αγάπης να πεις αυτές τις προειδοποιήσεις στους ανθρώπους. Το να λες σκληρές προειδοποιήσεις στους ανθρώπους δεν δείχνει έλλειψη αγάπης εάν στην πραγματικότητα οι άνθρωποι είναι σε κίνδυνο να τους συμβεί αυτό για το οποίο απειλούνται. Επειδή προχωρούν στο συγκεκριμένο μονοπάτι που είναι στο μονοπάτι όπου κάτι τέτοιο συμβαίνει στους ανθρώπους. Δεν είναι έλλειψη αγάπης το να απειλείς τους ανθρώπους με αυτές τις προειδοποιήσεις εάν πηγαίνουν προς εκείνη την κατεύθυνση. Επειδή η αλήθεια είναι, εάν συνεχίζουν να πηγαίνουν, εκείνο για το οποίο απειλούνται θα είναι το μερίδιο τους. Έτσι, Θεέ, ξύπνησε μας. Αδέλφια, Θέλω να φτάσω στο τέλος. Δεν θέλεις να φτάσεις εκεί και εσύ; Εγώ δεν θέλω να πέσω έξω. Το νοιώθω, αδέλφια. Το νοιώθω. Νοιώθω τα πράγματα που νοιώθετε όλοι εσείς. Τους πειρασμούς, το σπρώξιμο, την πίεση, τον κόσμο, την σάρκα. Νοιώθω την τάση να θέλω να πηγαίνω πιο αργά, την τάση να θέλω απλά να βάλω τα πόδια μου πάνω, την τάση απλά να μην σπαταλώ ενέργεια. Το νοιώθω. Αλλά δεν το θέλω.
Πατέρα, προσευχόμαστε ώστε να μας βοηθήσεις. Μέχρι το τέλος, Κύριε. Βοήθησε μας να μην πέσουμε έξω. Να μην γυρίσουμε πίσω. Να μην παρασυρθούμε. Ας είναι η πίστη μας πραγματική. Ας είναι ζωηρή. Ας είναι ζεστή. Δεν θέλουμε να οπισθοχωρήσουμε στην δυσαρέσκεια Σου και στη καταστροφή μας. Να μη οπισθοχωρήσουμε. Κύριε, όπως γίνετε πιο σκληρό και πιο δύσκολο να έχεις τον Χριστό σε αυτή τη χώρα, πιο δύσκολο να είσαι Χριστιανός, αφού ανεβαίνει το κόστος, βοήθησε μας με την χάρη σου να λάμπουμε πιο ζωηρά, να ταυτιζόμαστε και να προσκολλόμαστε στο Χριστό όποιο και να είναι το κόστος και να μη Τον αφήσουμε. Όποιο και να είναι το κόστος. Παρακαλώ βοήθησε μας. Αμήν.
