Το Δόγμα της Τριάδας

Είναι αναγκαίο να πιστεύεις ότι ο Θεό είναι ένας Τριαδικός Θεός; Τι συμβαίνει με όλους εκείνους που είναι αντί-Τριαδικοί, σαν τους Μορμόνους, τους Μάρτυρες του Ιεχωβά και τους Μουσουλμάνους;

Εάν κάποιοι από εσάς αναρωτιέστε για πιο πράγμα μιλούμε, κάπως μελετούμε από το βιβλίο Wayne Grudem’s Systematic Theology στη Βιβλική μας μελέτη, μην φανταστείτε ότι ακολουθήσαμε καθόλου την ύλη του, αλλά κάπως ακολουθούμε το περίγραμμα του βιβλίου του. Και έτσι, το επόμενο κεφάλαιο έχει να κάνει με την δημιουργία. Εάν έχετε το βιβλίο, ή αν θέλετε να πάρετε το βιβλίο, μπορείτε να διαβάσετε από εκεί. Και σε ποιο κεφάλαιο είμαστε; Κεφάλαιο 14, έτσι το κεφάλαιο για την δημιουργία είναι το 15, που στην πραγματικότητα είναι ένα μεγάλο βιβλίο. Αυτό μπορεί να ακούγεται σαν, “Ουάου, είμαστε ήδη στο κεφάλαιο 15, πρέπει να φτάνουμε προς το τέλος. Φίλοι, ακόμα δεν αγγίξαμε την επιφάνεια, αυτό είναι ένα μεγάλο βιβλίο και νομίζω το κεφάλαιο 15 είναι περίπου τόσο μέσα; Έτσι έχουμε πολύ δρόμο να πάμε εάν συνεχίσουμε έτσι.

Οπωσδήποτε, απόψε ήθελα να ασχοληθώ πολύ συγκεκριμένα με μια ορισμένη άποψη, στην πραγματικότητα, ένα συγκεκριμένο λάθος που επικρατεί πολύ σήμερα. Όντως, στις θρησκείες που είναι αντί-τριαδικές, ή αιρέσεις, ξέρει κανείς ποια είναι η μεγαλύτερη; Η μεγαλύτερη αντί-τριαδική θρησκεία; (Απαντά ο κόσμος) Οι Μορμόνοι είναι το νούμερο ένα. Ξέρει κανένας το νούμερο δύο; Άκουσα την απάντηση, ήρθε από δεξιά εκεί κάτω. Οι Πεντηκοστιανοί της Ενότητας. Αυτοί είναι το νούμερο δύο. Και είναι με αυτό που θέλω να ασχοληθώ απόψε. Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά, είναι ακόμα πιο κάτω στη λίστα. Έτσι, απλά βάζουμε κάτω το γεγονός ότι στατιστικά το κίνημα των Πεντηκοστιανών της Ενότητας είναι το δεύτερο πιο μεγάλο αντί-Τριαδικό κίνημα ή θρησκευτική ομάδα έξω σήμερα.

Τριάδα! Φίλοι, αυτό είναι ουσιώδης. Επειδή οποιοσδήποτε έρθει και πει ότι την Αγία Τριάδα δεν μπορείς να την βρεις στη Βίβλο, μπορείς να πεις, “Μπορεί έτσι να είναι. Ούτε και πολλές άλλες από τις έννοιες με τις οποίες ασχολούμαστε δεν μπορείς να τις βρεις.” Αλλά, αυτό είναι, αυτές οι τρεις θεμελιώδη αλήθειες περιζώνουν το Τριαδικό μας δόγμα, και είναι Βιβλικές. Ποιες είναι αυτές; Ένας Θεός, ένας Θεός με τρία ξεχωριστά Πρόσωπα – αυτή είναι η δεύτερη-, και ποια είναι η αλήθεια για όλα εκείνα τα τρία Πρόσωπα; Το κάθε Πρόσωπο είναι πλήρη Θεός, το κάθε ένα είναι εξίσου Θεός. Αυτές οι τρεις πραγματικότητες είναι πράγματι μέσα στη Βίβλο. Έτσι, πες ότι θέλεις για τον όρο Τριάδα, αυτές είναι οι τρεις δηλώσεις, ή οι τρεις αλήθειες που την περιζώνουν. Έχουμε ένα Θεό, έχουμε τρία ξεχωριστά Πρόσωπα που κάνουν τον ένα Θεό, και όλα τα τρία Πρόσωπα είναι εξίσου Θεός. Που σημαίνει ότι όλα τα τρία Πρόσωπα κατέχουν την κάθε μια ιδιότητα που ισχύει για την Θεότητα. Όλα τα Πρόσωπα.

Έτσι, έχουμε Τριάδα: Τρία- ενότητα. Έχουμε τρία Πρόσωπα σε ένα Θεό. Δεν έχουμε τρεις Θεούς σε ένα Πρόσωπο. Δεν έχουμε τρεις Θεούς και ένα Θεό. Δεν έχουμε τρεις υπάρξεις σε ένα Θεό. Έχουμε τρία Πρόσωπα σε ένα Θεό. Έτσι μερικοί από εσάς μπορεί να ξέρετε αυτό το εδάφιο, και νομίζω είναι εφαρμόσιμο. “Επειδή, οι βουλές μου δεν είναι βουλές σας ούτε οι δρόμοι σας οι δικοί μου δρόμοι, λέει ο Κύριος. Αλλά όσο ψηλοί είναι οι ουρανοί από τη γη, έτσι και οι δρόμοι μου είναι ψηλότεροι από τους δρόμους σας, και οι βουλές μου από τις δικές σας βουλές.” Και θα σας πω, ξέρετε τι; Θα ανακαλύψουμε όταν δούμε τον Χριστό πρόσωπο με πρόσωπο εκείνη την Ημέρα ότι η Τριάδα ήταν κάτι που ξεπερνούσε τις πιο άγριες μας φαντασιώσεις. Προσπαθούμε να βάλουμε αυτές τις έννοιες σε κάτι που τα αδύνατα μας μυαλά δεν μπορούν να συλλάβουν. Ο John Wesley είπε αυτό, “Δείξε μου ένα σκουλήκι που μπορεί να κατανοήσει τον άνθρωπο και θα σου δείξω έναν άνθρωπο που μπορεί να κατανοήσει τον Τριαδικό Θεό.” Και νομίζω είναι περίπου σε εκείνο το επίπεδο.

Λοιπόν, ας μιλήσουμε για λίγο για την αντίφαση. Επειδή είναι αυτό που θα ειπωθεί. Οι Άντι-Τριαδικοί θα έρθουν, ή είναι οι Πεντηκοστιανοί της Ενότητας, ή είναι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά, ή οι Μορμόνοι, ποιοι άλλοι είναι αντί-Τριαδικοί; Μπορεί κάποιος να σκεφτεί κάποιους άλλους; Ναι, οι Μουσουλμάνοι, οι Εβραίοι. Ακριβώς σωστό. Έρχονται αυτοί, και ένα από τα πράγματα που θέλουν να πουν είναι, “Αυτή είναι αντίφαση, Δεν είναι λογικό, δεν μπορούμε να το υπολογίσουμε αυτό.” Το τι θέλω να σας ρωτήσω είναι αυτό: είναι αντίφαση; Είναι η ιδέα της Τριάδας αντίφαση; Βλέπετε επειδή στο παρελθόν ήμουν μηχανικός, μου αρέσουν αυτά τα πράγματα. Ξέρετε, υπάρχει ο νόμος της μη-αντίφασης. Ξέρει κανείς για αυτά τα πράγματα; Εννοώ, μπορούμε να σκεφτούμε σε λογικό επίπεδο εδώ. Εννοώ εάν πω ότι αυτό είναι χαρτί, και μετά έρθω και πω ότι αυτό είναι μια πέτρα, λοιπόν, έχουμε μια αντίφαση αμέσως, σωστά; Εάν πω, ότι αυτό είναι “Α” μετά δεν μπορώ να πω ότι αυτό είναι “Β”, σωστά; Ο νόμος της μη-αντίφασης βασικά σημαίνει ότι εάν αποδείξω, δηλώνει ότι το “Α” δεν μπορεί να είναι το “Α”, το οποίο είναι, και “μη-Α”, που δεν είναι, σωστά; εννοώ, βασικά, δεν μπορώ να πω ότι κάτι “είναι κάτι” και κάτι “δεν είναι κάτι”. Σωστά; Καταλαβαίνετε; Δεν μπορώ να πω ότι είναι “Α” και μετά να πω δεν είναι “Α”. Αυτή είναι αντίφαση. Αλλά είναι αντίφαση να πεις ότι ο Θεός είναι τρεις σε ένα; Είναι μια αντιφατική δήλωση; Και φίλοι, έχουμε ιδέες σαν αυτές που προέρχεται από τις Γραφές. Είναι σωστό να πούμε ότι ένα σώμα αποτελούμενο από πολλούς πιστούς είναι ένα; Ο Χριστός προσευχήθηκε, “Πατέρα, για να είναι ένα, όπως εμείς είμαστε ένα.” Τι λέτε για μια γυναίκα και έναν άνδρα που ενώνονται με γάμο, Οι δύο γίνονται μία σάρκα, τώρα αυτή είναι αντίφαση; Δεν είναι αντίφαση σε εκείνα τα πράγματα, ξέρουμε την πραγματικότητα εκείνων των πραγμάτων. Κοιτάξτε, εάν πω ότι ο Θεός είναι ένας και ο Θεός είναι τρεις, είναι ακριβώς το ίδιο πράγμα, εάν εννοούσα ότι είναι το ίδιο πράγμα όταν έλεγα αυτά τα δύο, είναι αντίφαση, σωστά; Αλλά όταν πω ότι ο Θεός είναι τρία σε ένα, τι εννοώ; Είναι τρία τι; Είναι ένα τι; Είναι τρία Πρόσωπα σε μία Ουσία, ή μια Ύπαρξη.

Ξέρετε τι δεν κάναμε ακόμα; Δεν σκεφτήκαμε, τι είναι ένα πρόσωπο; Και τι είναι μια ύπαρξη, ή μια οντότητα; Αυτές είναι λέξεις: φύση, ιδιότητες, ουσία, ύπαρξη, είναι σαν ωωω! Οι φιλόσοφοι σκαλίζουν αυτές τις λέξεις. Τι σημαίνει “ύπαρξη”; Να υπάρχεις. Ναι, ύπαρξη. Μία πέτρα έχει ύπαρξη, σωστά; Επειδή είναι. Υπάρχει η υπάρξει μιας πέτρας, και υπάρχει η ύπαρξη ενός σκύλου. Εμείς είμαστε ανθρώπινες υπάρξεις, σωστά; Μία ύπαρξη αναφέρεται σε κάτι που είναι, όμως ένα πρόσωπο, τι θα λες για ένα πρόσωπο; Βλέπετε, η ύπαρξη έχει να κάνει με το “να είναι”. Το πρόσωπο με τι έχει να κάνει; Τι; Με το εγώ; Σκέφτομαι ότι το πρόσωπο έχει να κάνει με την προσωπικότητα. Αλλά ναι, μπορείς να το πεις αυτό. Τι εννοούμε όταν λέμε ότι κάποιος έχει προσωπικότητα; Νομίζω το πράγμα που έρχεται στο νου μου περισσότερο από οτιδήποτε είναι ότι έχει ένα κέντρο συνειδήσεως. Με άλλα λόγια, εάν λέω ότι υπάρχουν τρία πρόσωπα σε μία ύπαρξη, λέω ότι εκείνο που το κάθε ένα τους είναι, είναι εντελώς τα ίδια. Αλλά έχουν τρία κέντρα συνειδήσεως.

Κοιτάξτε, να το συνοψίσουμε απλά, ξέρω ότι ξεφεύγουμε από τον ορισμό, αλλά όταν μιλώ για προσωπικότητα, μιλώ για κάποιον που μπορεί να αποκαλέσει τον εαυτό του “Εγώ” και κάποιον που αποκαλεί τους άλλους που δεν είναι ο εαυτός του “Εσύ”. Και όταν έρθω στη Βίβλο, το τι βρίσκω είναι τον Πατέρα να λέει, “Εγώ”, και αποκαλεί τον Υιό “Εσύ”. Και βρίσκω τον Υιό να κοιτάζει τον Πατέρα και να λέει “Εσύ” και να μιλά για “Εμένα” και κοιτάζοντας στο Πνεύμα και να λέει “Αυτόν”. Βλέπετε, αυτό το είδος γλώσσας είναι το είδος γλώσσας που λέει, “Έχω περισσότερο από ένα πρόσωπο εδώ.” Έχω διακρίσεις. “Όχι το δικό μου θέλημα, αλλά το δικό σου!” “Πατέρα, αν θέλεις να απομακρύνεις από μένα τούτο το ποτήρι, όμως, όχι το δικό μου θέλημα, αλλά το δικό σου ας γίνει. “Ξέρετε, όταν έχει ξεχωριστά θελήματα – έστω και αν υπάρχει ενότητα στα θελήματα – αλλά όταν είναι ξεχωριστά θελήματα, όταν υπάρχουν ξεχωριστά συναισθήματα, όταν υπάρχουν ξεχωριστές ταυτότητες, και ταυτότητες προσωπικοτήτων, και όμως υπάρχει μία Ύπαρξη. Αλλά βλέπετε, εάν το πάρεις στα άκρα και πεις, “Λοιπόν, περίμενε, εγώ είμαι άνθρωπος, εσύ είσαι άνθρωπος, εσύ είσαι άνθρωπος, αυτό μας κάνει εμάς τους τρεις μία ύπαρξη;” Όχι, επειδή το τι ξέρουμε για τον Θεό είναι ότι υπάρχει τέτοια ενότητα στην ύπαρξη Του, που δεν υπάρχει τέτοια ενότητα στην ύπαρξη μας. Επειδή δεν είμαι ο χαρακτήρας της υπόστασης του/ της και είμαστε διαφορετικοί και το θέλημα μας είναι διαφορετικό. Αλλά υπήρχε ενότητα στο θέλημα τους, υπήρχε ενότητα στη ταυτότητα τους. Ο Χριστός είναι ο χαρακτήρας της υπόστασης του Πατέρα Του, το απαύγασμα που λάμπει διαμέσου Αυτού, υπάρχει μια ταυτότητα εκεί. Εδώ είναι που αρχίζει να ξεφεύγει από το πως αναγνωρίζουμε την υπάρξει, και την προσωπικότητα στο δημιουργημένο χώρο. Υπάρχει μια ενότητα στη Θεότητα και υπάρχει μια ταυτότητα εκεί που δεν είναι σαν αυτή που μπορούμε να συσχετιστούμε. Αλλά, καταλαβαίνεται; Προσωπικότητα – “Εγώ” , “Εσύ” , ‘Έμενα” , ‘Αυτόν” , “Έμενα” , “Αυτούς” . Μιλούμε έτσι όταν έχουμε διάφορες προσωπικότητες.

Μα, γιατί επιμένω σε αυτό; Γιατί να ξοδεύω τόσο χρόνο σε αυτό; Λοιπόν, εδώ είναι οι τρεις βασικές μας δηλώσεις: Ένας Θεός. Τρία ξεχωριστά Πρόσωπα μέσα σε αυτόν τον Θεό. Όλα τους εξίσου Θεός. Τι κάνουν οι Πεντηκοστιανοί της Ενότητας; Πως ονομάζονται ιστορικά; Μοδαλιστές, που θα πούμε σε τι πιστεύουν, αλλά ποια από αυτές τις τρεις δηλώσεις προσβάλλουν; Την διάκριση. Τώρα, προσέξτε φίλοι. Το πράγμα για τον μοδαλισμό και το πράγμα για αυτή την Ενότητα…. Να σας πω, για αυτό το κίνημα των Πεντηκοστιανών της Ενότητας, δεν μπορώ να σας πω όλους που το πιστεύουν αυτό, αλλά ξέρω ότι οι Ενωμένοι Πεντηκοστιανοί, οι Ενωμένες Αποστολικές εκκλησίες, σίγουρα το πιστεύουν αυτό. Τώρα μπορεί να υπάρχει κάποια εξαίρεση, έτσι αν κάποιος ακούει αυτό και λέει, “Ξέρω κάποιον.” Ξέρετε, δεν μπορώ να πω ότι ξέρω τα πάντα για κάθε εκκλησία αυτού του δόγματος, αλλά σαν σύνολο, αυτό είναι που συμβαίνει. Και θα σας πω αυτό, μπορεί να είναι πιο πανούργο από τους Μάρτυρες του Ιεχωβά. Γιατί; Επειδή διαφέρουν από τους Μορμόνους και τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, διαφέρουν από τους Εβραίους και τους Μουσουλμάνους, επειδή λέγουν ότι εμμένουν στην Βίβλο, όχι στην δική τους μετάφραση της Βίβλου, όχι το βιβλίο των Μορμόνων, όχι οτιδήποτε άλλο. Λένε ότι είναι πιστοί στην ίδια Γραφή που έχουμε εμείς. Έτσι αυτό τους κάνεις επιπλέον αποπλανητικούς. Ποιο είναι το άλλο πράγμα; Το άλλο πράγμα είναι, προφανώς ότι πιστεύουν σε ένα Θεό και προφανώς πιστεύουν στην πλήρη θεότητα του Ιησού Χριστού και σε αυτό το επίπεδο είναι επίσης αποπλανητικοί. Εσείς τι ξέρετε για αυτούς; Βαφτίζουν μόνο στο όνομα του Ιησού. Να σας πω αυτό. Και όχι μόνο πιστεύουν στο όνομα του Ιησού, που σημαίνει ότι δεν βαφτίζουν σύμφωνα με τον Ματθαίο κεφάλαιο 28. Δεν είναι ενδιαφέρον αυτό; Ματθαίο 28, το Όνομα. Ένα όνομα του Πατέρα, του Υιού, του Αγίου Πνεύματος. Τρία πρόσωπα, ένα όνομα, και όμως δίνονται τρία ονόματα. Η Τριάδα πραγματικά φαίνεται. Δεν τους αρέσει αυτό το εδάφιο. Βασικά έρχονται στο Βιβλίο των Πράξεων των Αποστόλων και λένε, “Βρίσκουμε ότι η βάπτιση στο βιβλίο των Πράξεων γίνεται στο όνομα του Ιησού Χριστού.” Και έτσι επιμένουν ότι βαπτίζουμε στο όνομα του Ιησού. Αλλά γίνετε χειρότερο. Πιστεύουν ότι πρέπει να βαπτιστείς στο όνομα του Ιησού για να σωθείς, ότι η βάπτιση είναι απόλυτα αναγκαίο για την σωτηρία. Έτσι, είναι ένα σύστημα πολύ προσανατολισμένο προς τα έργα.

Ξέρει οποιοσδήποτε κάτι άλλο που πρέπει να κάνεις για να σωθείς σε αυτά τα κινήματα; Γλώσσες. Πρέπει να μιλάς με γλώσσες. Ακούστε φίλοι, μπορούμε να πάμε σε τι έχει να μας πει ο Παύλος για τα πνευματικά χαρίσματα στη 1 Κορινθίους 12. Δεν το έχουν όλοι το χάρισμα των γλωσσών. Είναι ξεκάθαρος για αυτό εκεί. Οποιοσδήποτε έρθει και πει ότι όλοι που σώθηκαν πρέπει να μιλούν με γλώσσες μόλις αρνήθηκε αυτό που λέει στη 1 Κορινθίους 12 – 14. Απόλυτα το απαρνήθηκε. Το όλο θέμα εκεί είναι ότι δεν είναι όλοι μάτια, δεν είναι όλοι το ίδιο μέρος του σώματος και έχεις μια πλειονοψηφία, έχεις μια ολόκληρη ποικιλία χαρισμάτων μέσα στην εκκλησία. Και πολύ συγκεκριμένα λέει, “Μήπως όλοι μιλούν γλώσσες;” είναι πολύ απλό – όχι! Όχι. Δεν σωζόμαστε με το βάπτισμα. Πως το ξέρεις αυτό; Κάποιος να μου αποδείξει τώρα ότι δεν σώζεσαι με το βάπτισμα. Ο ληστής πάνω στο σταυρό. Τώρα, η εκκλησία του Θεού, οι Πεντηκοστιανοί της Ενότητας, όλοι που πιστεύουν ότι πρέπει να βαπτιστείς για να σωθείς, συμπεριλαμβανομένων των Καθολικών που πιστεύουν ότι η βάπτιση πλένει το προπατορικό αμάρτημα, όλοι προσπαθούν πολύ να βρουν λόγους για τον ληστή στο σταυρό. Τώρα εγώ θα πήγαινα εκεί. Είχαμε ένα άνδρα της εκκλησίας του Χριστού σήμερα στο κολέγιο του San Antonio, και εσείς, μην αφήσετε ποτέ ανθρώπους να σας αφοπλίσουν από τον Λόγο του Θεού. Απλά επειδή λένε, “Λοιπόν, αυτό έχει να κάνει με το γεγονός ότι υπάρχει μια Νέα Διαθήκη τώρα και αυτός ήταν κάτω από την Παλαιά Διαθήκη και δεν είναι το ίδιο.” Απλά ρώτησε τους, “Παρακαλώ δείξε μου που το λέει αυτό στη Βίβλο; Παρακαλώ δείξε μου εκεί που ο ληστής μπαίνει στον Παράδεισο με διαφορετικό τρόπο από ότι εγώ ή εσύ;” “Λοιπόν, ξέρετε, αυτό έχει να κάνει με την Διαθήκη. Και αυτό ήταν πριν την Διαθήκη και αυτό ήταν πριν πραγματικά να πεθάνει ο Χριστός, αυτό ήταν πριν την Πεντηκοστή, αυτό ήταν πριν να δοθεί το Πνεύμα και αυτό ήταν πριν να πρέπει να σφραγιστούμε, ξέρετε με να μιλάς με γλώσσες και όλα αυτά.” Μα, περίμενε, μπορείς παρακαλώ να μου δείξεις που το λέει αυτό; Ακούω όλες τις θεωρίες σου αλλά πρέπει να υποστηρίξουμε αυτά τα πράγματα από τον Λόγο του Θεού.

Τι λέτε για ένα δεύτερο επιχείρημα; Προς Γαλάτας 2:16, “για να ανακηρυχτούμε δίκαιοι από την πίστη στον Χριστό, και όχι από τα έργα του νόμου.” Εφεσίους 2:8 “διαμέσου της πίστης, κι αυτό δεν είναι από εσάς, είναι δώρο του Θεού.” , μιλήσαμε για αυτό σήμερα. συγκεκριμένα είναι ένα που φοβίζει πολλούς ανθρώπους επειδή λέει ότι σωζόμαστε με το βάπτισμα, έτσι οι άνθρωποι δεν πάνε σε εκείνο. Αλλά να σας πω κάτι, αυτό είναι ένα από τους μεγαλύτερους σας φίλους όταν υπερασπίζεστε αυτό το πράγμα, επειδή ο Πέτρος είναι πολύ αμετάπειστος ότι σωζόμαστε με το βάπτισμα, αλλά όχι την αποβολή της ακαθαρσίας της σάρκας. Λέει, “Κοιτάξτε, σωζόμαστε με το βάπτισμα, αλλά δεν μιλώ για όταν βρεχτείς, και δεν μιλώ για το νερό που μπορεί να αφαιρέσει την ακαθαρσία από το σώμα σου.” Λέει “μιλώ για την επίκληση στον Θεό.” Τώρα κοιτάξτε, μην σας ταλαιπωρεί αυτό. Επίκληση στον Θεό απλά εννοεί η πίστη μου επικαλείται τον Θεό διαμέσου το βάπτισματος, όπως με τον ίδιο τρόπο τα χείλια μου επικαλούνται τον Θεό όταν ζητώ εις το όνομα του Κυρίου. Σώζεσαι με να επικαλεστείς το όνομα του Κυρίου; Στους Ρωμαίους λέει ότι σώζομαι. Αλλά περίμενε, νόμιζα ότι σωζόμαστε με την πίστη; Μα, έτσι σωζόμαστε. Έτσι εσύ λες ότι εάν απλά επικαλεστείς; Αυτό δεν είναι έργα; Μα, είναι απλά σαν το βάπτισμα. Αλλά κοιτάξτε, και στα δύο σενάρια, το τι επικαλείσαι είναι η πίστη που είναι το σημαντικό. Η επίκληση οδηγείται από την πίστη στον Χριστό. Αυτό είναι που σώζει. Είναι από εδώ που προέρχεται η αγαθή συνείδηση. Γι’ αυτό ο Πέτρος είναι αμετάπειστος ότι δεν μιλούμε για την αποβολή της ακαθαρσίας της σάρκας.

Αλλά οπωσδήποτε, μιλούμε για την Τριάδα, και όχι τόσο για το βάπτισμα και τις γλώσσες. Αλλά, αυτά είναι πράγματα που σίγουρα είναι αμετάπειστοι. Εντάξει, τι ξέρετε εσείς για το πως βλέπουν τον Θεό; Πως εξηγούν τον Θεό; Ένα πράγμα που δεν μπορούν να κάνουν, χρησιμοποιούν την ίδια Βίβλο. Χρησιμοποιούν την μετάφραση του King James; Ναι, αυτό δεν με εκπλήττει καθόλου. Ξέρετε ένα πράγμα που ξέρω, μετά από δέκα χρόνια που μελετώ από την Βιβλο του King James; Αυτή η μετάφραση μιλά για τον Πατέρα, τον Υιό, και το Άγιο Πνεύμα. Έτσι ένα πράγμα που είμαι απόλυτα σίγουρος ότι οι Πεντηκοστιανοί της Ενότητας δεν μπορούν να κάνουν είναι να αρνηθούν ότι εκείνα τα τρία διαφορετικά ονόματα χρησιμοποιούνται. Όμως πως το εξηγούν αυτό; Διαφορετικούς τρόπους. Ή Αυτός είχε σχέση με τους ανθρώπους σε διαφορετικές εκδηλώσεις. Με άλλα λόγια, ο Πατέρας είναι ο Ιησούς στη θεότητα Του. Ο Υιός είναι ο Ιησούς ενσαρκωμένος και το Πνεύμα είναι ο Ιησούς μετά την Πεντηκοστή. Αυτά είναι που λέγουν. Να σας πω κάτι. Εάν πεις ότι ο Υιός είναι ο Ιησούς μόνο στην ενσάρκωση Του, ξέρετε κάτι; Σας το έχω πει αυτό πριν, και ακόμα αν αυτό είναι πιο δόλιο, είναι πιο δύσκολο να το διακρίνεις, σας το είπα πριν ότι μπορείς να μυριστείς τον Σατανά, επειδή επιτίθεται τον Χριστό και επιτίθεται στο έργο Του. Κάνουν και τα δύο. Πως κάνουν επίθεση στο έργο Του; Πρέπει να έχεις έργα! Πρέπει να μιλάς με γλώσσες, πρέπει να βαπτιστείς. Πως επιτίθενται στο Πρόσωπο Του; Κάνουν επίθεση στο ποιος είναι ο Υιός του Θεού! Επειδή στη δική τους εκτίμηση ο Υιός του Θεού είναι μόνο ο ενσαρκωμένος Χριστός που περπάτησε στη γη με την ανθρωπότητα Του. Ξέρετε τι απαρνιούνται για τον Υιό; Απαρνιούνται ότι η θεότητα συνδέεται με το ότι είναι Υιός! Ώστε όταν επικαλέστηκε τον Θεό Πατέρα Του και ανακήρυξε τον εαυτό Του Υιό, ανακύρηττε τον Εαυτό Του, λέει ο Λόγος του Θεού, ότι είναι ίσος με τον Θεό. Έτσι βλέπετε ότι απαρνιούνται την θεότητα Του, αν και είναι πιο χαμηλών τόνων. Δεν είναι τόσο σαφή όπως τους Μάρτυρες του Ιεχωβά ή τους Μορμόνους επειδή χρησιμοποιούν την Βιβλο και επειδή μιλούν με εκείνου του είδους την ορολογία μπορεί να είναι πιο δύσκολο να το διακρίνεις.

Πιθανόν μερικοί από εσάς να σκέφτεστε, “Λοιπόν, ακούω τι λες, και ακούω τι λες για αυτούς, αλλά απόδειξε μου από τις Γραφές ότι δεν είναι σωστοί.” Εντάξει, ας το κάνουμε. Ας αρχίσουμε από την αρχή. Ο Θεός είπε, “Ας κάνουμε άνθρωπο σύμφωνα με τη δική μας εικόνα.” Αυτοί θα έλεγαν ότι υπάρχει ένας Θεός, είναι ο Ιησούς, Φανέρωσε τον Εαυτό Του σαν τον Πατέρα στην θεότητα Του πριν την ενσάρκωση, σαν τον Υιό σαν άνθρωπος, το Άγιο Πνεύμα μετά την Πεντηκοστή. Οι Γραφές μιλούν για ένα και συντοχρόνος μια Θεότητα που μιλά στον πληθυντικό. Τώρα φίλοι, πρέπει να επιστρέψουμε σε αυτό. Ο τρόπος με τον οποίο μιλούμε υποδεικνύει προσωπικότητα. Εγώ μιλώ για εμένα, εμάς, και εσάς, αυτούς, αυτός , αυτή. Χρησιμοποιούμε αντωνυμίες με ένα τρόπο για να αναγνωρίσουμε την προσωπικότητα. Όταν ο Θεός λέει “Ας κάνουμε άνθρωπο σύμφωνα με τη δική μας εικόνα,” δεν μιλά για μονή προσωπικότητα. Δεν χρησιμοποιούμε πληθυντικό, πρέπει να τα αποσύρω αυτό. Υπάρχουν φορές που χρησιμοποιούμε πληθυντικό για να αναγνωρίσουμε ένα πρόσωπο. Μπορεί κάποιος να σκεφτεί παραδείγματα; Η Βασίλισσα ή ο Βασιλιάς. Το ακούσατε ποτέ αυτό; Δεν είναι ασυνήθης για μια βασίλισσα ή ένα βασιλιά να μιλούν για τον εαυτό τους με πληθυντικές αντωνυμίες. Και έτσι πιθανόν αυτό χρησιμοποιούν οι Πεντηκοστιανοί της Ενότητας, ή οποιοσδήποτε αρνείται. .. Ξέρετε, εκείνο το εδάφιο στη δημιουργία, την δημιουργία του ανθρώπου, δημιουργεί προβλήματα για οποιουσδήποτε αντί-Τριαδικούς επειδή βασικά εάν πεις ότι ο Χριστός δεν είναι Θεός δημιουργεί πρόβλημα. Εάν θα πεις ότι δεν υπάρχουν τρία πρόσωπα για να κάνουν την Τριαδική θεότητα αυτό δημιουργεί προβλήματα. Έτσι μπορείς να πεις, “Λοιπόν, αυτό είναι μεγαλοπρεπές, βασιλικός πληθυντικός.” Εντάξει, δεν το αγοράζω εγώ, δεν πιστεύω ότι αυτό είναι αλήθεια. Αλλά ας πούμε, εντάξει να δεχθούμε ότι χρησιμοποιείται με αυτόν το τρόπο μερικές φορές. Ας προχωρήσουμε.

Τι λέτε για τον Ησαΐα κεφάλαιο 61; Κάποιος να ανοίξει την Βίβλο του και να μου διαβάσει το 61:1 από τον Ησαΐα. Και ας ακούσουμε, εδώ δεν υπάρχει αμφιβολία. Δεν έχουμε κανένα μεγαλειώδη ή βασιλικό πληθυντικό αντωνυμίας που χρησιμοποιείται εδώ. “Πνεύμα Κυρίου του Θεού είναι επάνω Μου.” Εκείνο το Πνεύμα επάνω Μου. Τώρα δεν μπορώ από εκείνο να αναγνωρίσω απόλυτα ότι το Πνεύμα αναγκαστικά είναι Πρόσωπο χωριστά από μια δύναμη όπως λένε οι Μάρτυρες του Ιεχωβά. Φαίνεται σαν να είναι ένα πρόσωπο, ακούγεται σαν ένα πρόσωπο, και εκείνο το Πνεύμα είναι επάνω Μου. Έτσι επειδή δεν έχουμε να κάνουμε με πληθυντικές αντωνυμίες εδώ μπορούμε να ξεφύγουμε από την βασιλική ιδέα εντελώς. Αυτές είναι προσωπικές αντωνυμίες στον ενικό – Μου. “Πνεύμα Κυρίου είναι επάνω Μου.” Εντάξει, συνέχισε. “Επειδή, ο Κύριος με έχρισε,” Περίμενε, περίμενε, ο Κύριος, τώρα ποιος είναι Αυτός; “Ο Κύριος με έχρισε,” έτσι όταν μιλώ με αυτόν τον τρόπο: “Ο Κύριος με έχρισε,” η γλώσσα απαιτεί ότι ο Κύριος για τον οποίο μιλώ δεν είμαι εγώ. Το Άγιο Πνεύμα δεν είναι εγώ, και ο Κύριος δεν είναι εγώ, σωστά; Εντάξει, συνέχισε. “…για να ευαγγελίζομαι στους φτωχούς, με απέστειλε για να γιατρέψω …” “Αυτός με απέστειλε,” αυτό δεν σημαίνει ότι “εγώ απέστειλα Εμένα” ή έστειλα τον εαυτό μου, ή ότι ήλθα από τον εαυτό μου, ή έχρισα τον εαυτό μου, ή έχρισα τον εαυτό μου με τον εαυτό μου. Λέει, “Αυτός, ο Κύριος, με έχρισε με το Πνεύμα,” “με απόστειλε για να κηρύξω το ευαγγέλιο.” Προχώρα. “Να κηρύξω ελευθερία στους αιχμαλώτους, και άνοιγμα δεσμωτηρίου στους δέσμιους, για να κηρύξω χρόνον ευπρόσδεκτο στον Κύριο, και ημέρα εκδίκησης του Θεού μας, για να παρηγορήσω όλους αυτούς που πενθούν.” Εντάξει.

Κάποιος ας διαβάσει από το Ζαχαρία 2:10-11, ας το δούμε αυτό. Αδέλφια, σε ένα κείμενο όπως αυτό, έχουμε συντοχρόνος διαφορετικές προσωπικότητες. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος να το εξηγήσεις. Η γλώσσα δεν εννοεί κάτι άλλο από αυτό που λέει. Πηγαίνεις σε ένα κείμενο όπως βρίσκουμε στο Γένεση 1, “Ας κάνουμε άνθρωπο σύμφωνα με τη δική μας εικόνα,” εδώ μιλούμε πληθυντικό στη Θεότητα. Κάποιος να μου διαβάσει από το κείμενο 2:10-11. “Πανηγυρίστε και χαρείτε, κάτοικοι της Σιών, γιατί έρχομαι εγώ να κατοικήσω ανάμεσα σας.λέει ο Κύριος.” Εντάξει. “Θα κατοικήσω εγώ ανάμεσα σας σου λέει ο Κύριος.” Έτσι εδώ έχουμε ένα “Εγώ.” Έχουμε κάποιον που μιλά με αντωνυμία εκεί. “Θα κατοικήσω εγώ ανάμεσα σας,” τώρα αυτό είναι αντωνυμία στο πληθυντικό, ώστε θα σημαίνει άνθρωποι εκεί. Εντάξει, συνέχισε αδελφέ. “Έθνη πολλά τη μέρα εκείνη θα προσκολληθούν σ’ εμένα και θα γίνουν λαός μου, εγώ ανάμεσα σ’ εσάς θα κατοικήσω.” Εντάξει, “θα γίνουν λαός μου, εγώ ανάμεσα σ’ εσάς θα κατοικήσω.” Συνέχισε. “…θα καταλάβετε ότι ο Κύριος του σύμπαντος με έστειλε σε εσάς.” Εντάξει, “Ο Κύριος του σύμπαντος με έστειλε σε εσάς.” Ο Κύριος του σύμπαντος και το “με” δεν είναι τα ίδια πρόσωπα.

Τι λέτε για αυτό; Το ξέρετε αυτό, επαναλαμβάνετε στη Καινή Διαθήκη. Ψαλμός 45:6-7, “Ο Θρόνος σου, Θεέ, παραμένει στον αιώνα του αιώνα, σκήπτρο ευθύτητας είναι το σκήπτρο της βασιλείας σου. Αγάπησες δικαιοσύνη, και μίσησες αδικία, γι’ αυτό ο Θεός, ο Θεός σου…” Εντάξει, “Ο θρόνος σου Θεέ, παραμένει στον αιώνα του αιώνα, γι’ αυτό ο Θεός, ο Θεός σου,” περίμενε, τι συμβαίνει εδώ; “Ο θρόνος σου Θεέ” και μετά εκείνος ο Θεός που είναι πάνω στον θρόνο έχει Θεό. “Γι’ αυτό ο Θεός, ο Θεός σου, σε έχρισε με λάδι αγαλλίασης περισσότερο από τους μετόχους σου.” Έτσι έχεις τον Θεό που χρίζει τον Θεό. Αυτό επαναλαμβάνεται στο Εβραίους 1 παρεμπιπτόντως. Αυτή η δήλωση είναι φαινομενική. Έχεις τον Θεός να χρίζει τον Θεό.

Τι λέτε για αυτό; Ψαλμός 110:1, “Είπε ο Κύριος στον Κύριο μου…” Στο ένα έχουμε το Θεός να χρίζει τον Θεό, εδώ έχουμε, “Είπε ο Κύριος στον Κύριο μου: Κάθισε από τα δεξιά μου, μέχρις ότου βάλω τους εχθρούς σου υποπόδιο των ποδιών σου.” Τι εννοείς ο Κύριος είπε στον Κύριο μου; Φίλοι αυτή είναιν η πιο τριαδική δήλωση ποτέ! Αυτά είναι ανοησίες εάν πιστεύεις αυτή την ιδέα της Ενότητας είναι ανόητες δηλώσεις εκεί. Δεν μπορείς να βγάλεις άκρη από αυτές. Πρέπει να στρεβλώσεις πολύ τις Γραφές για να μπορέσεις να τις εξηγήσεις και απλά να τις σπρώξεις σαν ανόητες έννοιες. Και αυτά είναι στη Παλαιά Διαθήκη! Βεβαίως, δεν μπορείς να πας στη Καινή Διαθήκη αν δεν πας στον Ησαΐα. Ο Ησαΐας όπως σας έχω πει προηγουμένως, ο Ησαΐας έχει τόσο καλά πράγματα, η Τριάδα απλά ρέει από τον Ησαΐα. Τι λέτε για το Ησαΐα 53:4;

Φίλοι, να σας πω κάτι. Θέλω να το ακούσετε αυτό, επειδή εδώ είναι η ουσία του θέματος μας. Μερικοί σκέφτηκαν μερικές θεωρίες για τον λόγο που η Τριάδα είναι πιο σαφής στην Καινή Διαθήκη. Και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι έτσι είναι. Γιατί είναι αυτό; Μπορείτε να δώσετε εσείς αρκετούς λόγους για το τι νομίζεται είναι αυτό και η απάντηση που θα σας δώσω δεν ξόδεψα πολύ χρόνο προσπαθώντας να σας το αποδείξω, αλλά νομίζω θα ακουστεί σε σας ότι αυτή είναι η πραγματικότητα. Και νομίζω ότι μπορούμε να δούμε ότι είναι πραγματικότητα. Γιατί η Τριάδα είναι πόσο πιο σαφής στην Καινή Διαθήκη; Πιστεύω είναι επειδή ο τρόπος της σωτηρίας είναι πολύ πιο σαφής στην Καινή Διαθήκη. Επειδή βρίσκουμε την βάση για τον προορισμό. Ο Πατέρας το κάνει αυτό. Βρίσκουμε ότι χρειάστηκε ένας Θεός ενσαρκωμένος, ο Λόγος έγινε σάρκα, γεννήθηκε από παρθένο, κάτω από τον νόμο, έγινε από όλες τις απόψεις άνθρωπος σας εμάς, Θεός-άνθρωπος, για να εκπληρώσει την πραγματικότητα της σωτηρίας μας. Και μετά όταν δεις την εκκλησία να ρέει από την Πεντηκοστή, και δεις να δίνετε το Πνεύμα – Αυτός είπε ότι θα ντυθείτε δύναμη από ψηλά. “Θα εφοδιάσω την εκκλησία με δύναμη.” Και βλέπουμε ότι η δύναμη δόθηκε στην εκκλησία με το Πνεύμα του Θεού. Βλέπουμε τον αγιασμό του λαού του Θεού να γίνεται πραγματικότητα στην Καινή Διαθήκη. Βλέπουμε τους καρπούς του Πνεύματος να εμβαθύνονται, να περπατούν με το Πνεύμα. Βλέπουμε τον Χριστό. Τα δηλώνω αυτά αδέλφια επειδή, χρειάζεται ένας Τριαδικός Θεός, χρειάζεται Τριαδική σωτηρία για να σωθείς.

Αδέλφια αυτοί οι άνθρωποι της Ενότητας, σας το εγγυώμαι, δεν μπορούν να πάνε στο Ησαΐα 53 και να πιουν βαθιά από την Τριαδική σωτηρία. Ξέρετε τι γίνεται, οι άνθρωποι που αρνούνται την Τριάδα, υπάρχουν μερικοί τόποι στη Βίβλο που δεν πηγαίνουν επειδή δεν τους αρέσουν. Δεν είναι άνετοι εκεί, επειδή δεν έχουν απαντήσεις. Σας εγγυώμαι ότι αυτές οι εκκλησίες δεν μένουν στο Ησαΐα 53. Γιατί; Ησαΐα 53:4, “Αυτός, στην πραγματικότητα, βάσταξε τις ασθένειες μας, και επιφορτίστηκε τις θλίψεις μας, ενώ, εμείς τον θεωρήσαμε τραυματισμένον, πληγωμένον από τον Θεό, και ταλαιπωρημένον.” Πως μπορείς να πάρεις τον Χριστό, τον αιώνιο Υιό του Θεού, να έρθει στη σάρκα; Ο Κύριος θέλησε να Τον βασανίσει, Τον ταλαιπώρησε, η ψυχή Του ξεχύθηκε σαν νερό. Πως βλέπεις τον Χριστό στον κήπο, “Πατέρα!” Ξέρετε, λέει ότι έπρεπε να πιει αυτό το ποτήρι, είπε ότι ήταν σε θλίψη μέχρι να εκπληρωθεί. Κάθε μέρα ξυπνούσε και ήταν θλιμμένος. ήταν άνθρωπος θλίψεων. Υπάρχει θλίψη στη ψυχή Του την οποία δεν μπορούσε να αποφύγει και εδώ είναι το προηγούμενο βράδυ. Οι άνθρωποι της Ενότητας δεν μπορούν να πάνε στον κήπο, δεν μπορούν να πάνε στη Γεθσημανή, δεν μπορούν να πάνε εκεί. Και θα σας πω κάτι, εάν δεν μπορούν να πάνε εκεί, δεν έχουν σωτηρία, και δεν μπορούν να πάνε στο Σταυρό. “Θεέ μου, Θεέ μου, γιατί με εγκατέλειψες;” Δεν μπορούν να πάνε εκεί, επειδή τίποτα από αυτά δεν κάνουν νόημα. Εάν αρνηθείς την Τριάδα, αρνείσαι την ίδια σου την σωτηρία. Τι κάνουμε, αυτά είναι από τα πιο πολύτιμα μέρη της Βίβλου. Πως ο Λόγος που είναι ο Θεός, που είναι με τον Θεό, ντύνει τον Εαυτό Του με σάρκα και λέει από τον Σταυρό, “Πως λέει ο Θεός μου,” ο Θεός που χρίζει τον Θεό, “Είπε ο Κύριος στον Κύριο μου…” πως έχουμε αυτή την Τριαδική πραγματικότητα και ενότητα, πως ο Θεός εγκαταλείπει τον Θεό; Πως μπορούμε να εξηγήσουμε την ανθρωπότητα να είναι ενωμένη με την Θεότητα; Και μετά εκείνο που είναι η Θεότητα να εγκαταλείψει εκείνον που είναι ο Θεός-άνθρωπος; Δεν ξέρω, αλλά μπορώ να σας πω ότι η σωτηρία σας βασίζεται σε αυτή την πραγματικότητα.

Το Ιωάννη 1:1 είναι μια από τα πιο βαθιές δηλώσεις που γίνονται σε όλη τη Βίβλο. Πως στην αρχή έχεις τον Λόγο; “Ο Λόγος ήταν προς τον Θεό, και Θεός ήταν ο Λόγος. Αυτός ήταν στην αρχή προς τον Θεό.” Ξέρετε τι μου λέει εμένα αυτό; Όταν έχεις τον Λόγο με τον Θεό, έχεις διάκριση. Όταν έχεις τον Λόγο να είναι Θεός, έχεις ενότητα. Υπάρχει διάκριση Προσώπου, υπάρχει ενότητα ύπαρξης. Και μπορούμε να επιστρέψουμε σε αυτό, είμαστε σαν τα σκουλήκια που προσπαθούν να εξηγήσουν τους ανθρώπους, όπως όταν οι άνθρωποι προσπαθούν να εξηγήσουν τον Τριαδικό Θεό. Οι βουλές Του είναι υπεράνω των βουλών μας. Έχετε να κάνετε με μια Ύπαρξη που δεν μπορούμε να εξηγήσουμε. Πηγαίνετε σε εκείνα τα πρώτα κεφάλαια του Ιεζεκιήλ και πείτε μου τι είδε ο Ιεζεκιήλ. Πηγαίνετε στο βιβλίο της Αποκάλυψης και προσπαθήστε να μου πείτε, αντιληφθείτε με τον Ιωάννη τι γίνεται μπροστά στα μάτια του. Όταν άνθρωποι εκτίθενται σε αποκαλύψεις του Θεού που μας ξεπερνούν εμάς, ακούγονται σαν τρελοί. Καταλήγουν να ακούγονται σαν ανισόρροποι! Είναι απερίγραπτο. Ιεζεκιήλ, τι λες; Τροχοί, και δεν ξέρω τι. Δεν μπορώ να καταλάβω μέσα στο μυαλό μου τι είδε! Η σωτηρία βασίζεται σε αυτό.

“Παιδάκια μου, αυτά σας τα γράφω, για να μη αμαρτήσετε, αν, όμως, κάποιος αμαρτήσει, έχουμε Παράκλητο προς τον Πατέρα, τον Ιησού Χριστό τον Δίκαιο. Πως έχω Παράκλητο; Πως έχω μεσίτη μεταξύ Θεού και ανθρώπου; Εάν ο μεσίτης μου δεν μπορεί να σταθεί ανάμεσα; Βλέπετε φίλοι, έχουμε τον Πατέρα να χύνει την οργή Του. Έχουμε τον Υιό του Θεού να συντρίβεται. Ο Κύριος όμως θέλησε να Τον συντρίψει. Ο Κύριος έβαλε επάνω σ’ Aυτόν την ανομία όλων μας. Έχουμε αυτή τη πραγματικότητα. Και μετά όταν ο Χριστός ετοιμαζόταν για να φύγει, πως μπορείς να καταλάβεις τι λέει; Στο Ιωάννη 14,15,16,17. Πως λες, “Ακούστε μαθητές, σας συμφέρει να αναχωρήσω εγώ. Επειδή, αν αναχωρήσω θα σας στείλω τον Παρηγορητή, τον Παράκλητο;” Τι είδος γλώσσας είναι αυτή; “Πηγαίνω στον Πατέρα Μου και θα σας στείλω άλλον Παράκλητο.” “Πηγαίνω στον Πατέρα Μου, Αυτός θα στείλει άλλον.” Άλλον! Δεν μιλούμε έτσι όταν απλά είμαστε το ίδιο πρόσωπο που πάει με τρία ονόματα. Δεν είναι σαν η γυναίκα μου να με φωνάζει “σύζυγο”, τα παιδιά μου να με φωνάζουν “πατέρα”, και εσείς να με φωνάζεται “αδελφέ”. Δεν είναι με αυτό που ασχολούμαστε εδώ. Δεν μιλούμε για τρία ονόματα για το ίδιο πρόσωπο. Όταν ο Χριστός πει, “σας συμφέρει να αναχωρήσω Εγώ και να έρθει Αυτός.” Είναι ανοησία εάν λέει, “Σας συμφέρει να αναχωρήσω Εγώ και πάρω ένα διαφορετικό όνομα και μετά να επιστρέψω.” Αυτό είναι γελοίο, αλλά είναι επίσης καταδικαστέο.

Αδέλφια, το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να αρχίσετε να κοιτάζετε τους διάφορους ρόλους που το κάθε πρόσωπο της Θεότητας παίζει στη σωτηρία μας και βλέπεις μια μοναδικότητα εκεί. Τι μπορούμε να πούμε για το βάπτισμα του Χριστού; Το Πνεύμα του Θεού κατέβηκε σαν περιστέρι. Διαβάσαμε ότι χρίστηκε με το Πνεύμα, και μετά μια φωνή ερχόταν από τους ουρανούς, “Αυτός είναι ο Υιός μου στον οποίον ευαρεστήθηκα.” Έχουμε τον Πατέρα να μιλά στον Υιό, το Πνεύμα να χρίζει τον Υιό. Το Πνεύμα έφερε τον Χριστό στην έρημο. Το Πνεύμα του Θεού μπορεί να λυπηθεί, Εφεσίους 4, είναι πρόσωπο. Έχει αισθήματα. Έχει συναισθήματα. Ο Χριστός πηγαίνει στον Πατέρα Του, “Πατέρα”, Προσευχήθηκε για να επαναφέρει την δόξα σε Αυτόν, αυτήν που είχε με τον Πατέρα πριν γίνει ο κόσμος. Ο Λόγος ήταν προς τον Θεό και Θεός ήταν ο Λόγος.

Λες εσύ, λοιπόν γιατί λέγουν αυτά που λέγουν; Τα λένε επειδή η Βίβλος λέει ότι ο Ιησούς είπε, “όποιος είδε εμένα,είδε τον Πατέρα.” Μα περίμενε, αυτό απλά σημαίνει ότι η ίδια δόξα που ακτινοβολεί από τον Πατέρα ακτινοβολεί από τον Υιό. Εννοεί ότι ο ίδιος χαρακτήρας, οι ίδιες ιδιότητες, η ίδια ομορφιά λάμπει από τον Έναν όπως τον Άλλον. Αυτό δεν πρέπει να σημαίνει ότι έχουμε έναν στο ίδιο πρόσωπο, απλά εννοεί ότι έχουμε την ίδια φύση να λάμπει και από τους Δύο. Μετά τους αρέσει να λένε αυτό, “Λοιπόν υπάρχει ένα κείμενο που λέει, ‘Εγώ και ο Πατέρας είμαστε ένα’ ” Λοιπόν, ναι, αλλά υπάρχει επίσης ένα κείμενο που λέει “Ο Πατέρας μου είναι μεγαλύτερος μου.” Πως τα εξηγούμε αυτά; “Εγώ και ο Πατέρας είμαστε ένα,” Είπε ότι είναι ένα στο θέλημα. Αυτό είπε. Δεν είπε στο Ιωάννη 17, προσευχήθηκε για να είμαστε όλοι ένα όπως Αυτός και ο Πατέρας Του είναι ένα; Αυτό δεν μας κάνει ένα πρόσωπο, όπως δεν τον κάνει Αυτό ένα πρόσωπο με τον Πατέρα Του. Τι λέτε για Ησαΐα 9; “Επειδή, παιδί γεννήθηκε σε μας, και το όνομα Του θα αποκληθεί: Αιώνιος Πατέρας.” Τι λέτε για αυτό; Ξέρετε στο αρχικό κείμενο η έννοια εκεί είναι “ο Πατέρας της αιωνιότητας.” Υπάρχουν πολλά σημεία στην Παλαιά Διαθήκη όπου συναντούμε αυτήν την ιδέα του “Πατέρα.” Απλά ένα από αυτά που θα ήθελα να κοιτάξουμε και νομίζω αξίζει να το προσέξουμε είναι Δευτερονόμιο 32:6. “Δεν είναι Αυτός ο Πατέρας σου που σε έπλασε;” Ποιος έπλασε; Ο Χριστός! “Και χωρίς Αυτόν δεν έγινε ούτε ένα το οποίο έχει γίνει.” Αυτός είναι ο Δημιουργός.”Δεν είναι Αυτός ο Πατέρας σου που σε έπλασε, και σε διαμόρφωσε;” Φίλοι, ξέρετε τι σημαίνει βασικά Αιώνιος Πατέρας; Σημαίνει ο δημιουργός της αιωνιότητας, ο πατέρας της αιωνιότητας, ο αιώνιος πατέρας, εννοεί Αυτός είναι ο Δημιουργός. Δεν λέει ότι είναι η ιδιαίτερη ταυτότητα του Πατέρα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, αυτό είναι ξεχωριστό.

Όταν έλθουμε στην Καινή Διαθήκη, βρίσκουμε κάτι σαν αυτό στο 2 Κορινθίους 1:3, “Ευλογητός ο Θεός και Πατέρας του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, ο Πατέρας των οικτιρμών και Θεός κάθε παρηγοριάς.” Όπου Αυτός είναι ο Πατέρας του Ιησού Χριστού. Δεν λέει ο Ιησούς Χριστός είναι ο ίδιος ο Πατέρας Του. Λέει ότι είναι ο Πατέρας της αιωνιότητας. Είναι ο αιώνιος Πατέρας. Είναι Αυτός που τα επιβλέπει όλα αυτά. Αυτός είναι ο προμηθευτής. Αυτός είναι ο υποστηρικτής. Όλα που δημιούργησε Αυτός τα δημιούργησε και τα υποστηρίζει όλα. Με αυτόν τον τρόπο είναι Αυτός ο πατέρας, Αυτός είναι ο δότης, Αυτός είναι ο προμηθευτής των πάντων. Αυτή είναι η έννοια που χρησιμοποιείται στη Παλαιά Διαθήκη. Αυτή είναι η έννοια που χρησιμοποιείται εδώ στο Δευτερονόμιο. Εννοώ φίλοι, το να πάρουμε αυτό το κείμενο σε σχέση με τα άλλα άπειρα, άπειρα Τριαδικά κείμενα που βρίσκουμε σε μυριάδες τόπους στη Παλαιά Διαθήκη και πρακτικά σε κάθε σελίδα της Καινής, είναι τρελό. Είσαι τρελός να πάρεις ένα δυσνόητο κείμενο, αλλά δεν είναι αυτός ο τυπικός τρόπος των αιρέσεων; Παίρνουν ένα ή δύο δυσνόητα κείμενα που δυσκολεύονται να καταλάβουν, τα κάνουν να λένε κάτι που δεν λέει πράγματικα, και αγνοούν τον πλούτον άλλων κειμένων. Αδέλφια είναι καταδικαστέο. Είναι καταδικαστέο.

Λοιπόν, δεν θέλουμε ποτέ να επαναπροσδιορίσουμε τον Υιό για να εννοεί την ανθρώπινη φύση του Ιησού ενώ ο Πατέρας αναφέρεται στην θεότητα του Ιησού. Το γεγονός είναι, Ο Υιός και ο Πατέρας είναι δύο πρόσωπα που συνυπάρχουν αιώνια σε σχέση ο ένας με τον άλλον και το να αρνηθούμε αυτό το γεγονός σας εγγυώμαι είναι να αρνηθούμε την Βιβλική έννοια του Υιού. Αρνιέσαι τον Βιβλικό αιώνιο Υιό του Θεού εάν κρατάς αυτή την άποψη και έτσι μένεις με μια ψεύτικη άποψη του Ιησού. Και αποδεικνύεται τότε, κοιτάξτε, η άποψη σου για τον Χριστό, παραδέξου το, η άποψη σου για τον Χριστό δεν μπορεί ποτέ να χωριστεί από την άποψη σου για την Τριάδα, ποτέ. Αρνήσου την Τριάδα και σημείωσε ότι αρνήθηκες τον Βιβλικό Χριστό, κάθε φορά. Και αν αρνηθείς τον Βιβλικό Χριστό, μόλις αρνήθηκες την σωτηρία Είσαι καταραμένος. Είσαι καταραμένος. Δεν είναι μικρό πράγμα όταν το βρούμε αυτό φίλοι. Είναι ζωή και θάνατος, χάνεις τον Βιβλικό Χριστό. Εάν δηλώσεις υπεύθυνα τον Βιβλικό Χριστό θα δηλώσεις υπεύθυνα το δόγμα της Τριάδας. Το να δηλώσεις υπεύθυνα τον πραγματικό Χριστό που στάλθηκε από τον πραγματικό Πατέρα, που έστειλε επίσης το πραγματικό Άγιο Πνεύμα, θα βρεις το πραγματικό δόγμα της Τριάδας κάθε φορά. Είναι στην πραγματικότητα, το δόγμα της Τριάδας, αυτό είναι ένα διακριτικό χαρακτηριστικό της Χριστιανικής αποκάλυψης για την φύση του πραγματικού Θεού. Και δεν μπορούμε να ξεφύγουμε από αυτό. Το δόγμα της Τριάδας είναι βασικό. Είναι θεμελιώδης. Και αν δεν πειστήκατε γι αυτό προηγουμένως, αδελφοί και αδελφές, ελπίζω τώρα να πειστήκατε. Αμήν.

Ερώτηση: “Πάστορα Τιμ, ξέρουμε τι πιστεύουν οι άλλες αιρέσεις, αλλά ποιος νομίζεις είναι ο λόγος που πιστεύουν αυτά, τι όφελος έχει πάνω στη σάρκα ή στην αίρεση την ίδια; Όπως είπατε, υπάρχουν άπειρα άλλα εδάφια παντού όπου μιλούν για τρία ξεχωριστά πρόσωπα. Γιατί να το κάνουν αυτό;” Τιμ: Το πράγμα είναι, η ψεύτικη θρησκεία είναι συνδεδεμένη στενά με δαιμονική δραστηριότητα. Ψεύτικες θρησκείες. Ξέρετε πολλοί άνθρωποι έχουν την ιδέα ότι ο τόπος παιχνιδιού του Σατανά είναι έξω στα γκέτο, και στα πίσω τα δρομάκια, όπου ο ναρκομανής βάζει τις ενέσεις του, και εκεί που είναι τα όργια και οι πρόστυχες. Ο τόπος παιχνιδιού του διαβόλου είναι η ψεύτικη θρησκεία. Είναι δαιμονικές εξαπατήσεις. Και το γεγονός είναι, ότι ο διάβολος στην πραγματικότητα παίζει με έμφυτο μίσος του ανθρώπου για τον αληθινό Βιβλικό Θεό και τον αληθινό Βιβλικό Χριστό και τον αληθινό Βιβλικό δρόμο της σωτηρίας. Οι άνθρωποι αγαπούν το σκοτάδι και ο τόπος παιχνιδιού του Σατανά είναι η θρησκεία. Εάν αρνηθείς το Βιβλικό δόγμα της Τριάδας, αρνήσε τον Βιβλικό Χριστό. Εάν αρνηθείς τον Βιβλικό Χριστό, αρνήσε τον Βιβλικό τρόπο της σωτηρίας και κάθε άρνηση του Βιβλικού τρόπου σωτηρίας τελικά οδηγεί πίσω σε αυτό, είναι σωτηρία με τα έργα και οι άνθρωποι θα πάνε στην κόλαση παρά να ομολογήσουν ότι δεν αξίζουν, και ότι τα έργα τους δεν είναι τίποτα στα μάτια του Θεού. Οι άνθρωποι προτιμούν να είναι καταραμένοι παρά να το παραδεχτούν αυτό. Και ο Σατανάς παίζει με αυτό και το παίζει στην καταστροφή της πλειοψηφίας της ανθρωπότητας.

Ερώτηση: “Φαντάζομαι ότι είναι η περηφάνια του ανθρώπου.” Τιμ: Αυτό είναι, ακριβώς, επειδή το να δεχθείς το Βιβλικό δόγμα της Τριάδας, τον Βιβλικό Χριστό, τον Βιβλικό τρόπο σωτηρίας, είναι ταπεινωτικό. Ξέρουμε από στο 1 Ιωάννη 1, ότι πρέπει να παραδεχθούμε την αμαρτία μας, πρέπει να την ομολογήσουμε. Και ο άνθρωπος αγαπά την αμαρτία του. Του αρέσει να νομίζει τον εαυτό του σαν καλό. Του αρέσει να πιστεύει ότι είναι δίκαιος. Του αρέσει να πιστεύει ότι ο Θεός του οφείλει κάτι λόγω της δικαιοσύνης του, θέλει να του χρωστά ο Θεός, επειδή αν έχει ένα Θεό που υποκλίνεται σε αυτόν, τότε κάνει τελικά τον εαυτό του θεό, και τον θεό της φαντασίας του, που αυτός βλέπει ως τον πραγματικό θεό, να τον υπηρετεί αυτόν. Ο άνθρωπος θέλει να βάλει τον εαυτό του σε πρωταρχική θέση. Και πας εσύ γύρω και λες στους ανθρώπους για τον Βιβλικό Θεό, και αυτοί Τον μισούν. Και ο Σατανάς μπορεί να έρθει και να τους παίζει αυτό τον χαβά συνέχεια. Ο άνθρωπος είναι έτοιμος και πρόθυμος να ακολουθεί τις δαιμονικές του εξαπάτες. Τίποτα άλλο;

Ερώτηση: “Φιλιπισσίους 2:5-11 είναι ένα καλό κείμενο σωστά; Για να αποδείξεις την προΰπαρξη του Χριστού πριν την ενσάρκωση;” Τιμ: “δεν νόμισε αρπαγή το να είναι ίσα με τον Θεό.” Βασικά έθεσε κατά μέρος την δόξα Του, αλλά υπήρχε ισότητα με τον Θεό όπως αποδεικνύει εκεί. Και δεν είναι σαν να μπορούσε να θέσει κατά μέρος την ίση Του φύση, αλλά σίγουρα έθεσε κατά μέρος την δόξα Του.

Ερώτηση: “Μπορεί το ‘μας’ στο Γένεση 1:26 να είναι ο Θεός και οι άγγελοι, και ο Ιησούς είναι ένας άγγελος; Το πρόβλημα είναι, ότι ο συγγραφέας της επιστολής προς Εβραίους είναι σαφής. Ο Ιησούς Χριστός πήρε από το σπέρμα του Αβραάμ, δεν πήρε φύση αγγέλων. Είναι σαφής. Εάν ο άνθρωπος δημιουργήθηκε σύμφωνα με την εικόνα του Θεού και των αγγέλων, τότε για να έρθει ο Χριστός σαν ένας άνθρωπος θα έπρεπε να έρθει έχοντας την εικόνα αγγέλου και όμως οι Γραφές είναι σαφέστατες ότι αυτή δεν είναι η περίπτωση. Ο άνθρωπος και οι άγγελοι είναι πολύ ξεκάθαρο στη Γραφή ότι είναι ξεχωριστοί και έχουν διαφορετική εικόνα, διαφορετική φύση. Ξέρετε από που μιλάω; Ναι. Λοιπόν, ας το διαβάσω. Εβραίους 2:5 “Επειδή, δεν υπέταξε σε αγγέλους τη μελλοντική οικουμένη, για την οποία μιλάμε. Μάλιστα, κάποιος έδωσε κάπου μαρτυρία, λέγοντας, “Τι είναι ο άνθρωπος, ώστε να τον θυμάσαι, ή ο υιός του ανθρώπου, ώστε να τον επισκέπτεσαι; Τον έκανες για λίγο κατώτερον από τους αγγέλους.” Τώρα βλέπετε εάν ερχόταν σύμφωνα με την εικόνα των αγγέλων, τότε δεν θα Τον έκανε κατώτερον από τους αγγέλους, θα ήταν σαν ένας άγγελος.

Ας συνεχίσουμε να διαβάζουμε. “Με δόξα και τιμή τον στεφάνωσες,…όλα τα υπέταξες κάτω από τα πόδια του. Επειδή, καθώς υπέταξε σ’ αυτόν τα πάντα, δεν άφησε τίποτε ανυπότακτο σ’ αυτόν. Τώρα, όμως, δεν βλέπουμε να είναι ακόμα τα πάντα υποταγμένα σ’ αυτόν. Αλλά, βλέπουμε τον Ιησού για λίγο ελλατωμένον έναντι των αγγέλων, εξαιτίας του παθήματος του θανάτου, στεφανωμένον με δόξα και τιμή για να γευτεί θάνατο για χάρη κάθε ανθρώπου, διαμέσου της χάρης του Θεού. Επειδή, έπρεπε σ’ αυτόν, για τον οποίο υπάρχουν τα πάντα, και διαμέσου του οποίου έγιναν τα πάντα, φέροντας στη δόξα πολλούς γιους, να παραστήσει τέλειον τον αρχηγό της σωτηρίας τους διαμέσου των παθημάτων. Επειδή, και αυτός που αγιάζει κι αυτοί που αγιάζονται είναι όλοι από έναν, για την οποία αιτία δεν ντρέπεται να τους ονομάζει αδελφούς , λέγοντας: “Θα αναγγείλω το όνομα σου προς τους αδελφούς μου, μέσα σε εκκλησία θα σε υμνήσω”. Και πάλι: “Εγώ θα έχω την πεποίθηση μου επάνω σ’ αυτόν”. Και πάλι: “Δέστε, εγώ και τα παιδιά που μου έδωσε ο Θεός.” Επειδή, λοιπόν, τα παιδιά έγιναν κοινωνοί σάρκας και αίματος, και αυτός παρόμοια έγινε μέτοχος από τα ίδια, για να καταργήσει, διαμέσου του θανάτου, αυτόν που έχει το κράτος του θανάτου, δηλαδή, τον διάβολο, και να ελευθερώσει εκείνους, όλους εξαιτίας του φόβου του θανάτου ήσαν σε ολόκληρη τη ζωή υποκείμενοι στη δουλεία. Επειδή, βέβαια, δεν πήρε φύση αγγέλων, αλλά πήρε από το σπέρμα του Αβραάμ.” Derek, πως το λέει στη μετάφραση του King James, εδάφιο 16; Derek: “Επειδή, βέβαια, δεν πήρε φύση αγγέλων.” Τιμ: Ναι, τι σημαίνει εδώ; Είμαι συνηθισμένος στη μετάφραση του King James εκεί, γι’ αυτό το κοιτάζω εκεί. Δεν είμαι σίγουρος, πρέπει να ερευνήσω μερικές Ελληνικές λέξεις πάνω σε αυτό, επειδή δεν μου αρέσει ο τρόπος που το λέει η μετάφραση του English Standard version. Διάβασε ξανά το εδάφιο 16 Derek: “Επειδή, βέβαια, δεν πήρε φύση αγγέλων.” Τιμ: Το ακούσατε αυτό! “Επειδή, βέβαια, δεν πήρε φύση αγγέλων.” Ήταν σαν εμάς από κάθε άποψη, αλλά δεν πήρε την φύση των αγγέλων που θα ήταν σοβαρή υπόθεση για το γεγονός ότι μας, εμείς, εμάς, αυτές οι πληθυντικές αντωνυμίες εκεί δεν μπορεί να είναι ο Θεός να λέει ότι κάναμε τον άνθρωπο σύμφωνα με την δική Μας εικόνα. Με άλλα λόγια, η εικόνα μου, και η εικόνα του αγγέλου σου, αυτό δεν δουλεύει σε αυτό το κείμενο εδώ. Συνέχισε. Derek: “Αλλά πήρε από το σπέρμα του Αβραάμ.” Τιμ: Ναι. Εννοώ ακόμα και από τον τρόπο που το έχει το English Standard Version, είναι πολύ απλό εκεί ότι δεν είναι άγγελοι, αλλά πήρε από το σπέρμα του Αβραάμ. Βασικά, άγγελοι και άνθρωποι, υπάρχουν διακρίσεις.

Μπορεί κάποιος να σκεφτεί κάπου αλλού στη Γραφή που μπορούμε να δούμε τις καθαρές διακρίσεις μεταξύ των φύσεων; Αυτό νομίζω είναι το πιο ξεκάθαρο εδάφιο στη Καινή Διαθήκη σε αυτό το θέμα, με τον τρόπο που το δείχνει η μετάφραση King James. Το English Standard Version το έχει λίγος πιο δυσνόητο και δεν θέλω να το κοιτάξω. Ερώτηση: “Μεταξύ του Ιησού και των αγγέλων; Αυτό είναι διάκριση;” Τιμ: Η διάκριση είναι μεταξύ του σπέρματος του Αβραάμ και των αγγέλων. Ερώτηση: “Στο Ματθαίο 1 στη γενεαλογία του Χριστού και την βασιλική του γενιά.” Τιμ: Σωστά, αλλά αυτό δεν μας δίνει καμιά ιδέα για το αν θα ήταν δυνατόν για τον Θεό στην αρχή να μιλά για τον Εαυτό Του συν τους αγγέλους όταν είπε, “Ας κάνουμε άνθρωπο σύμφωνα με τη δική μας εικόνα.” Μερικοί είπαν, “Μα, ο πληθυντικός εκεί είναι ότι ο Θεός συμπεριλάμβανε τους αγγέλους,” όμως η Βίβλος απλά δεν λέει ότι ο άνθρωπος δημιουργήθηκε σύμφωνα με την εικόνα τους, πουθενά. Λέει ότι δημιουργηθήκαμε σύμφωνα με την εικόνα του Θεού και σαφώς δείχνει την διάκριση μεταξύ το σπέρμα του Αβραάμ και των αγγέλων. Και το γεγονός ότι ο Χριστός από όλες τις απόψεις έγινε σαν εμάς που είμαστε άνθρωποι, σαν τον Αβραάμ, όχι σαν τους αγγέλους.

Ερώτηση: ‘Θα ήθελα να πω ότι επίσης στην επιστολή προς Ιούδα, μιλά πως ο αρχάγγελος Μιχαήλ δεν τόλμησε να μιλήσει μια βλάσφημη λέξη εναντίον του Σατανά, αλλά του είπε, “Ο Κύριος να σε επιτιμήσει,” και όμως βλέπουμε τον Χριστό να επιτιμά τον Σατανά στα μούτρα του.” Τιμ: Υπάρχουν σίγουρες διακρίσεις εδώ. Ερώτηση: ‘Η επιστολή προς Εβραίους 1:4-5 μιλά για αυτό…’ Τιμ: Ναι, και εκεί στους Εβραίους 1 θα ήταν ένας τόπος που πιθανόν θα έκανε επίσης μια πολύ καλή περίπτωση για αυτό επειδή το γεγονός είναι ότι η σύγκριση είναι στους Εβραίους 1 μεταξύ του Χριστού και των αγγέλων και αν ο Χριστός ήρθε σύμφωνα με την εικόνα μας από κάθε άποψη, και εμείς είμαστε σαν τους αγγέλους, θα ήταν δύσκολο να κάνουμε όλες τις δογματικές ξεχωριστές δηλώσεις για αυτό. Και όμως, μερικά από αυτά έχουν να κάνουν με την θεότητα του Χριστού. Ερώτηση: Στο Εβραίους 1:6 στη Βίβλο μας λέει, “Και ας προσκυνήσουν σ’ αυτόν όλοι οι άγγελοι του Θεού,” και πριν το 1970, η δική τους μετάφραση έλεγε έτσι, μέχρι που μετά το άλλαξαν σε “υπακούεις Αυτόν.” Τιμ: Χμμ, ναι. Μπορείτε να φανταστείτε, δεν τους αρέσει αυτό το γεγονός. Αν έρθει ένας Μάρτυρας του Ιεχωβά στην πόρτα σου, ρώτα τον για αυτό. Πες του, “Προσκυνάς τον Χριστό; Αγαπάς τον Χριστό; Λατρεύεις τον Χριστό;” Μιλήσαμε για αυτό προηγουμένως. Αυτό είναι κάτι που δεν μπορούν να συσχετιστούν μαζί του.

Ερώτηση: Έτσι οι άνθρωποι της Ενότητας, βρίσκουν αυτή την υπεκφυγή στο Γένεσης 1, αλλά θα ήταν καλό αυτό το κείμενο; Στο Ιωάννη 14:23, “Ο Ιησούς αποκρίθηκε και του είπε, Αν κάποιος με αγαπάει, θα φυλάξει τον λόγο μου, και ο Πατέρας μου θα τον αγαπήσει, και θάρθουμε σ’ αυτόν, και θα κατοικήσουμε μέσα σ’ αυτόν.” Τιμ: Ησαΐα 40, μέχρι το τέλος του Ησαΐα, Ιωάννη 14, 15, 16, 17, όπως είπα και πριν, δεν μπορούν να πάνε εκεί. Ναι, είσαι στο Ιωάννη 14, δεν μπορούν να πάνε εκεί και να φύγουν χωρίς να το δουν. Η Τριάδα χύνεται από εκείνα τα μέρη της Γραφής. Ερώτηση: Μα στο Ιωάννη 8:17-18 λέει, “Μέσα στο νόμο σας είναι γραμμένο, ότι: Η μαρτυρία δύο ανθρώπων είναι αληθινή. Εγώ είμαι που δίνω μαρτυρία για τον εαυτό μου.” Τιμ: Ναι, το έχω αυτό συγκεκριμένα στις σημειώσεις μου, δεν είπα αρκετές από αυτές. Όμως υπάρχουν κάμποσες φορές στο βιβλίο του Ιωάννη όπου ο Χριστός ο ίδιος λέει, “Ο Πατέρας μου δίνει μαρτυρία και Εγώ δίνω μαρτυρία” και λέει ότι υπάρχουν δύο που δίνουν μαρτυρία. Πολύ ξεκάθαρο. Διάκριση, διαχωρισμός, ξεχωριστή προσωπικότητα.

Ερώτηση: “Έτσι στο εδάφιο 17 το κάνει θέμα όταν λέει, “Μέσα στο νόμο σας είναι γραμμένο, ότι: Η μαρτυρία δύο ανθρώπων είναι αληθινή. έτσι εάν ο Πατέρας και ο Υιός είναι ένα πρόσωπο, τότε ο Ιησούς βασικά δίνει άκυρη μαρτυρία;” Τιμ: Πες το ξανά; Ω ναι, θα ήταν άκυρη μαρτυρία εάν ήταν οι δύο ένα, Δεν έχεις δύο, εννοώ επικαλείται τον Μωσαϊκό νόμο εκεί όπου χρειαζόταν δύο για να επικυρώσουν κάποιο πράγμα και ξεκάθαρα λέει “έχουμε δύο εδώ.” Ερώτηση: Αποδεικνύει το θέμα της Τριάδας; Τιμ: Σωστό, αποδεικνύει ότι έχουμε δύο άτομα που δίνουν μαρτυρία. Και όμως στην ύπαρξη του Θεού δεν υπάρχουν τρεις θεοί. Όπου στην ύπαρξη του ανθρώπου, όταν έχω τρία ξεχωριστά πρόσωπα, έχω τρεις ανθρώπους, και όμως στο Θεό υπάρχει μία ύπαρξη. Θα είμαστε πολύ ενθουσιασμένοι όταν εμείς, με ένα δοξασμένο τρόπο με δοξασμένο νου και δοξασμένες ικανότητες, αρχίσουμε την αιώνια κατάκτηση το να γνωρίσουμε τον Θεό πρόσωπο με πρόσωπο. Και πραγματικά πιστεύω ότι θα είναι ένδοξα. Θα κοιτάζουμε πίσω και το τι μιλάμε τώρα θα είναι, ξέρετε, θα αντιληφθούμε ότι αυτά που λέμε ήταν βασισμένα στο Λόγο του Θεού. Θα αντιληφθούμε τα πράγματα για τα οποία μιλούσαμε, λέγαμε πολλά σωστά πράγματα, όμως όταν Τον δούμε πρόσωπο με πρόσωπο θα αντιληφθούμε ότι ο Θεός μας έδωσε τέτοια πενιχρή ματιά του Εαυτού Του από τον Λόγο, που δεν είχαμε ιδέα. Ήμασταν σαν μικρά παιδιά που παίζουνε γύρω από αυτούς τους μικρούς κύβους που έχουν ΑΒΓ γραμμένα πάνω τους και τα κοιτάζουμε και λέμε, “αυτό είναι ένα Α” και είμαστε σωστοί, αλλά υπάρχει μια βιβλιοθήκη στην κυριολεξία εκεί έξω που, ξέρετε, θα ξοδέψουμε την αιωνιότητα απλά να διαβάζουμε τους τόμους. Τίποτα άλλο;

Λοιπόν, Πατέρα απλά προσευχόμαστε ότι οι δόξες και τα θαυμάσια του προσώπου Σου, η Τριαδική Σου φύση, τα πρόσωπα Σου, η ενότητα Σου, Κύριε, θέλουμε να Σε γνωρίσουμε. Ας μην είναι αυτό κάποια βαθιά θεωρία και γνώση απλά του νου, πράγματα των βιβλίων, Κύριε το θέλουμε να είναι πραγματικό και ζωντανό. Θέλουμε να τραντάξει τις ψυχές μας στα βάθη. Θέλουμε να είναι πραγματικότητα Κύριε. Παρακαλούμε πλησίασε μας, αποκάλυψε τον Εαυτό Σου με τρόπους, ακόμα και σε αυτή τη ζωή που δεν μπορούμε να φανταστούμε τώρα. Το προσεύχομαι αυτό στο όνομα του Χριστού, το προσεύχομαι για την δόξα Του, Αμήν.