Η Βίβλος ποτέ δεν βλέπει την απιστία ως κάτι που συχωριέται. Κουράστηκα να ακούω αυτό το πράγμα, “Ειλικρινά παλεύω με αυτό το πρόβλημα.” Η ιδέα είναι ότι κάτι γίνεται, κάποιος έχει ένα ατύχημα, ή είναι σε ένα δυστύχημα, και αυτό σε κάνει να αμφιβάλλεις τον Θεό και είσαι αναγκασμένος, “ειλικρινά να παλέψεις με το πρόβλημα” αν ο Θεός υπάρχει καθόλου ή όχι! Αυτός δεν είναι ο τρόπος που το παρουσιάζει η Βίβλος. Βλέπετε η Βίβλος δεν θεωρεί αυτά τα αρνητικά πράγματα που συμβαίνουν ως πράγματα που δημιουργούν ερωτήσεις για την ύπαρξη του Θεού. Είναι ανάποδα.
