Αυτά που είναι μεγάλα πράγματα για την ανθρωπότητα δεν είναι τα μεγάλα πράγματα για τον Θεό. Αυτά που εκτιμά ο κόσμος και που εντυπωσιάζεται δεν είναι τίποτα σε σύγκριση με την δόξα που ο Θεός παίρνει μέσω ακόμα και του πιο αδύνατου αγίου που Τον τιμά ανάμεσα στις πιο δύσκολες δοκιμασίες.
—————-
Βλέπεις τα μεγάλα πράγματα με τον Θεό δεν είναι τα μεγάλα πράγματα με τον άνθρωπο. Δεν είναι αυτό που εντυπωσιάζει τον Θεό. Τι είναι για Αυτόν; Τι είναι ένας Παγκόσμιος Πόλεμος για τον Θεό; Τίποτα. Εν συγκρίση με την δόξα, την εξαίσια δόξα, που μπορεί να πάρει, από κάποια αδύναμη γυναίκα, η οποία μιλά με κάποιο σπουδαίο διοικητή. Διαλέγει τα ανόητα του κόσμου, χρησιμοποιεί τα αδύνατα πράγματα για να καταντροπιάσει τους δυνατούς και τους σοφούς. Τα πραγματικά μεγάλα πράγματα για τον Θεό δεν είναι το τι θα αποκαλούσε ο κόσμος μεγάλα πράγματα. Ή ακόμα και τι ένας Χριστιανός μπορεί να σκεφτεί ότι είναι μεγάλα πράγματα.
Τα πραγματικά μεγάλα πράγματα, είναι όταν κάποιος άγνωστος Χριστιανός στην ομάδα μας απόψε, όταν είσαι μόνος και κανένας δεν ξέρει Κανένας δεν θα γνωρίσει ότι με την χάρη του Θεού αντιστέκεσαι στο πειρασμό, αυτό είναι ένα μεγάλο πράγμα. Αυτό είναι μεγάλο! Όταν ο Θεός πάρει κάποιον, ο οποίος ήταν ένας σκλάβος της αμαρτίας όλη του τη ζωή, και τον κάνει έτσι ώστε να αντισταθεί στον πειρασμό, και να Τον υπηρετήσει Αυτόν, αυτό είναι ΜΕΓΑΛΟ. Αυτόν είναι υπερβολικά μεγάλο.
Τα μεγάλα πράγματα είναι όταν ένας Χριστιανός σύζυγος βλέπει την νεαρή του νύφη να λιώνει από τον καρκίνο, και όλες οι προσευχές του για θεραπεία έμειναν αναπάντητες, και συνεχίζει να πιστεύει και να δοξάζει τον Θεό, αυτό είναι ΜΕΓΑΛΟ ΠΡΑΓΜΑ!
Ένα μεγάλο πράγμα είναι όταν ένας χριστιανός πατέρας στέκεται στον τάφο της άπιστης κόρης του, και δίνει δόξα στον Θεό επειδή είναι αληθινός και πιστός. Αυτό είναι ένα ΜΕΓΑΛΟ ΠΡΑΓΜΑ.
Είναι μεγαλύτερο από όλα τα μεγάλα πράγματα στα μάτια του κόσμου. Είναι μεγάλο πράγμα όταν κάποιος άγνωστός άγιος εμμένει χρόνο μετά από χρόνο, όταν όλα φαίνονται να καταρρέουν εξωτερικά. και φαίνεται ότι ο Θεός δεν είναι αληθινός και πιστός, και εκείνος ο αγαπητός άγιος, μένει σταθερός και συνεχίζει να εμμένει, και να υπηρετεί τον Κύριο του και να τον δοξάζει, αυτό είναι ένα μεγάλο πράγμα.
Αγαπητοί, κάποια μέρα όλα θα έρθουν στο φως, και μετά θα καταλάβουμε τι είναι τα μεγάλα πράγματα. Άγιε, άγιε, άγιε, αν και πολλές φορές το σκοτάδι σε κρύβει Αν και το μάτι του αμαρτωλού ανθρώπου την δόξα σου δεν μπορεί να την δει.
Η αδυναμία του Θεού, η ανοησία του Θεού. Δεν είναι αυτό ένα υπέροχο πράγμα; Δεν είναι αυτό ένα σοφό πράγμα; Δεν είναι αυτό ένα ισχυρό πράγμα; “Η τυφλή απιστία σίγουρα θα σφάλει. Και θα εξετάσει μάταια τα έργα Του προσεκτικά. Ο Θεός ό ίδιος είναι ο ερμηνευτής, Αυτός θα τα κάνει ευκολονόητα.” Μια μέρα θα δούμε την δόξα, και την ομορφιά και όλη την τελειότητα. Ακόμα ένα εδάφιο πριν να κλείσω, Ιωάννη 12:23,24 ,ο Ιησούς είπε, “Ήρθε η ώρα για να δοξαστεί ο Υιός του ανθρώπου.” Ω, η ανάσταση. Όχι, δεν μιλά για την ανάσταση. Μιλά για την σταύρωση. Το αμέσως επόμενο εδάφιο: “Αν ο κόκκος του σιταριού δεν πέσει στη γη και πεθάνει, αυτός μονάχα μένει.” Για αυτό είναι που μιλά. “Ήρθε η ώρα.” Θυμάσαι τον Χριστό που πάντα έλεγε, “Δεν ήρθε ακόμα η ώρα μου. Δεν ήρθε ακόμα η ώρα.” Τώρα λέει, “Ήρθε η ώρα.” Τι; Η σταύρωση. Για να δοξαστεί ο Υιός του Ανθρώπου. Τι εννοείς Κύριε; Εννοεί ότι εκεί πάνω στο Σταυρό, υπάρχει δόξα που δεν μπορεί να την δεις πουθενά αλλού στην ιστορία! Όταν ερευνώ τον θαυμαστό σταυρό, πάνω στον οποίο ο Πρίγκιπας της Δόξας πέθανε Το μεγαλύτερο μου κέρδος το υπολογίζω σαν απώλεια, και περιφρονώ όλη μου την περηφάνια. Ο Θαυμαστός σταυρός. Βλέπεις υπάρχει μια δόξα εκεί, που είναι κρυμμένη από τα μάτια των αμαρτωλών ανθρώπων. Αλλά για εκείνους που έχουν μάτια για να δουν, η μεγαλύτερη δόξα που υπήρξε ποτέ, ήταν εκεί πάνω στο σταυρό.
