Tim Conway:
Ξέρεις, με την ιδιότητά σου ως πατέρας, έχοντας αναθρέψει πέντε παιδιά… με το ένα μόνο παιδί να μένει ακόμη στο σπίτι μαζί σας… κοιτάζοντας πίσω, τι θα έλεγες σε όλους αυτούς τους νεαρούς γονείς που απλά… που είναι νιόπαντροι, σ’ εκείνους που δεν έχουν ακόμη παιδιά, ή σε άτομα που σκέφτονται να παντρευτούν… που απλά προσπαθούν να καταλάβουν ποια είναι η κατάλληλη γυναίκα ή ο κατάλληλος άντρας γι’ αυτούς, ή που δεν σκέφτονται καν τόσο μακριά στο μέλλον, ή σ’ εκείνους που έχουν όλα αυτά τα μικρά να τρέχουν τριγύρω… Θέλω να πω, αν είχες… σαν ποιμένας και σαν πατέρας… αν είχες να μοιραστείς κάποια λόγια μαζί τους, ειδικά με τους νεαρούς άνδρες που τώρα έχουν αυτά τα μικρά παιδιά, ποια θα ήταν κάποια από τα πιο ισχυρά λόγια ενθάρρυνσης ή κάποιες από τις πιο ισχυρές προτροπές που θα έδινες σ’ αυτούς τους άνδρες;
Bob Jennings:
Λοιπόν, ξέρεις, είναι δύσκολο να τα συνοψίσω όλα αυτά τα πράγματα, όμως σε ότι αφορά στο γάμο, είναι κάτι το φυσιολογικό και είναι κάτι το όμορφο, όμως σου αλλάζει τη ζωή και όπως λέει και ο απόστολος Παύλος στην επιστολή προς Κορινθίους Α’ κεφ. 7, “…ο άγαμος φροντίζει μόνο ό,τι αφορά το έργο του Κυρίου…” [Α’ Κορ. 7:32], (ο άγαμος) είναι περισσότερο σε θέση να “είναι προσκολλημένος στον Κύριο, χωρίς περισπασμούς.” [Α’ Κορ. 7:35] Και, ξέρετε, έχετε ακούσει εκείνη τη φράση που λέει, “δεν υπάρχει άγιο και κοσμικό με το Θεό, είναι όλα άγια”. Ε λοιπόν, υπάρχει βεβαίως κάποια αλήθεια μέσα σ’ αυτό, όμως υπάρχει επίσης και κάτι σ’ αυτή τη φράση το οποίο δεν αληθεύει. Ο Παύλος λέει στην επιστολή προς Κορινθίους Α’, κεφ. 7, “ενώ αυτός που έχει παντρευτεί, φροντίζει για τα πράγματα του κόσμου, πώς θα ευχαριστήσει τη γυναίκα του.” [Α’ Κορ. 7:33] Επομένως ο γάμος είναι κάτι που σου αλλάζει τη ζωή. Κι έτσι κάποιο πρόσωπο θα πρέπει απλά να επιτρέψει στο Θεό να το σχεδιάσει, να πει “Κύριε, ας γίνει το θέλημά Σου. Εσύ να το σχεδιάσεις. Αυτό να είναι δικό Σου έργο.” Και τότε όταν έρθουν οι δοκιμασίες, θα έχετε τη σιγουριά, “Κύριε, όλο αυτό ήταν δική Σου ιδέα, όχι δική μου.”
Όμως, όσον αφορά τον εαυτό μου, είμαι τόσο πολύ ευγνώμων για τη σύζυγο που μου έδωσε (ο Κύριος), τόσο ευγνώμων για το γάμο που μου έδωσε. Όταν ο Κύριος έφερε στη ζωή μου την Terri, ήταν σαν να είχαν απαντηθεί χίλιες ερωτήσεις και είχα βρει το άλλο μου μισό. Έτσι λοιπόν, παντρεύτηκα στα 31 μου και η Terri ήταν τότε 27 ετών. Θυμάμαι όταν επιστρέφαμε από το μήνα του μέλιτος και μιλούσαμε σχετικά με τα παιδιά και είπε η Terri, “Λοιπόν ξέρεις, η απόκτηση παιδιών θα ενεργήσει προς τον αγιασμό μας, γι’ αυτό θα ήταν καλό να ξεκινούσαμε.” Και πράγματι, πρόκειται για μια επιρροή που αγιάζει. Όταν έχουμε παιδιά, υπάρχουν κυριολεκτικά ερωτήματα που πρέπει ν’ αντιμετωπιστούν, απαντήσεις που πρέπει να εξευρεθούν, που ασκούν πίεση επάνω μας.
Θυμάμαι όταν φεύγαμε από το νοσοκομείο με τον πρωτότοκό μας, τον Jared, και η νοσοκόμα… πιθανώς… εξεφώνησε, ίσως και να ήταν προφητικό, ξέρετε, δεν γνωρίζω κατά πόσο ήταν πιστή Χριστιανή, όμως είπε, “Να τον χαίρεστε”, και δεν το ξέχασα ποτέ αυτό. Ήταν καλή συμβουλή. Πάρα πολύ καλή συμβουλή. Θα έπρεπε να χαιρόμαστε τα παιδιά μας. Πραγματικά να τα χαιρόμαστε. Επειδή πολύ γρήγορα, αυτή η περίοδος (της ανατροφής τους) θα τελειώσει. Τα παιδιά θα φύγουν απ’ το σπίτι.
Έπαιρνα τον Jared… όλα μου τα παιδιά τα έπαιρνα μαζί μου όπου κι αν πήγαινα, στο βαθμό που μπορούσα να το κάνω. Και χαίρομαι τόσο που το έκανα αυτό. Ο Jared απολάμβανε τη δουλειά. Του άρεσε να δουλεύει μαζί μου. Νομίζω πως αυτό είναι ένα σημείο στο οποίο αποτυγχάνουν οι γονείς μερικές φορές. Δεν διδάσκουν στα παιδιά τους ν’ αγαπούν την εργασία. Και δεν επιτρέπουν στα παιδιά τους να αισθάνονται ότι είναι χρήσιμα. Βεβαίως, είναι εύκολο, σαν γονέας, να κάνεις κάποια δουλειά εσύ μόνος σου. Είναι ευκολότερο να την κάνεις μόνος σου παρά να προσπαθήσεις να εκπαιδεύσεις ή να εμπιστευτείς ένα παιδί να την κάνει, όμως τελικά αυτό αποφέρει καρπούς, και ο κάθε άνθρωπος θέλει να αισθάνεται ότι είναι χρήσιμος. Απλά έτσι είμαστε φτιαγμένοι. Θα έπρεπε πραγματικά να βοηθούμε τα παιδιά μας να αισθάνονται ότι είναι χρήσιμα. Είναι μία σπουδαία πηγή ικανοποίησης γι’ αυτά. Τους δίνετε το μήνυμα ότι είναι σημαντικά.
Και κάτι άλλο σπουδαίο σχετικά με την ανατροφή των παιδιών, είναι να αποτελούμε παράδειγμα προς μίμηση. Εννοώ πως, αυτό είναι κυριολεκτικά νούμερο ένα. Πρέπει να είστε παράδειγμα προς μίμηση. Και πρέπει να έχετε επίσης και τα κατάλληλα λόγια. Όμως, για παράδειγμα, η ζωή μας, οι επιλογές μας μιλούν τόσο πολύ πιο δυνατά απ’ ότι τα λόγια μας. Κι όταν σας βλέπουν, με συνέπεια, να σκέφτεστε από την άποψη του Θεού, να σκέφτεστε από την άποψη του φόβου του Θεού, της αγάπης του Θεού, των ισχυρισμών του Χριστού, όταν όλα περιστρέφονται γύρω από το Χριστό, είτε όταν κάθεστε, είτε όταν στέκεστε, είτε όταν είστε στο τραπέζι! Όταν το βλέπουν αυτό, αντιλαμβάνονται ότι αυτό είναι σημαντικό. Όταν όμως αντίθετα βλέπουν ένα γονέα να επιλέγει να πάει να παρακολουθήσει έναν αγώνα ποδοσφαίρου παρά να πάει στη συνάντηση προσευχής στο μέσο της βδομάδας, τότε αυτό τους λέει πολλά. Όταν φτάσετε στα όριά σας και όταν πρέπει να πάρετε μία καθοριστική απόφαση και εσείς επιλέγετε τον αγώνα ποδοσφαίρου, αντιλαμβάνονται ότι, “λοιπόν, ξέρεις, αυτό είναι που έχει πραγματικά σημασία εδώ”. Και αυτό είναι το μήνυμα που λαμβάνουν. Επομένως πιστεύω πως οι γονείς μπορούν πραγματικά να κάνουν ζημιά στη μαρτυρία τους με τις κακές τους επιλογές, τις υποδεέστερες επιλογές.
